Dnia 14 marca 2013 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 marca 2013 roku sprawy ze skargi M. K. i D. K. na decyzję Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego z dnia [...] grudnia 2012 roku Nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w S. z dnia [...] listopada 2012 roku Nr [...], II. zasądza od Wielkopolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego na rzecz skarżących kwotę 500,- zł (pięćset złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w S. decyzją z dnia [...] listopada 2012 r. nr [...], na podstawie art. 104 i 105 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) umorzył w całości z urzędu postępowanie administracyjne w sprawie legalności budowy obiektu budowlanego przez J. i C. Z. na nieruchomości przy ul. [...] w S., działka nr ewid. [...] przy granicy z działką nr ewid. [...].
W uzasadnieniu decyzji organ wyjaśnił, ze M. K. współwłaściciel nieruchomości przy ul. [...] w S. zwrócił się o interwencję w sprawie budowy garażu na nieruchomości w S. przy ul. [...] (dz. nr [...]), przy granicy z nieruchomością przy ul. [...] (nr [...]). Powiatowy Inspektor, po przeprowadzeniu kontroli ustalił, że na działce nr [...] przy granicy z działką nr [...] została wzniesiona wiata o powierzchni zabudowy 24,11 m2, o konstrukcji stalowej na słupkach z profili 60/60 mm, ustawionych na utwardzeniu z pozbruku, przykręcanych do podłoża. Zadaszenie wiaty stanowi blacha fałdowa, ocynkowana, polakierowana, ze spadkiem na teren sąsiedniej nieruchomości przy ul. [...]. Inspektor ustalił, że wiata ta została wzniesiona przez inwestora J. Z. na podstawie zgłoszenia dokonanego w dniu [...] czerwca 2012 r. w Starostwie Powiatowym w S., zaś Starosta nie wniósł sprzeciwu wobec tego zgłoszenia.
Organ I instancji wskazał, że zgodnie z art. 29 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2010 r. Nr 243, poz. 1623 ze zm.), uzyskania pozwolenia na budowę nie wymaga budowa wolnostojących parterowych budynków gospodarczych, wiat i altan oraz przydomowych oranżerii (ogrodów zimowych) o pow. zabudowy do 25 m2, przy czym łączna liczba tych obiektów na działce nie może przekraczać dwóch na każde 500 m2 pow. działki. Jednocześnie, zgodnie z art. 30 ust. 1 pkt 1 Prawa budowlanego wykonanie takich obiektów wymaga dokonania zgłoszenia. Organ zaznaczył, że skoro inwestor dopełnił obowiązku zgłoszenia i wzniósł obiekt legalnie to postępowanie niniejsze na podstawie art. 105 § 1 k.p.a. jako bezprzedmiotowe należało umorzyć.
M. K. wniósł odwołanie od powyższej decyzji, zarzucając organowi I instancji naruszenie art. 6, art. 7, art. 8 i art. 105 § 1 i art. 106 § 1 k.p.a. poprzez niepodjęcie czynności niezbędnych do pełnego wyjaśnienia sprawy oraz § 2, § 12 i § 13 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie przez ich całkowite pominięcie w zaskarżonej decyzji, pomimo że powinny znaleźć zastosowanie.
W motywach odwołania M. K. podniósł, iż organ nadzoru budowlanego dopuścił się usankcjonowania samowoli budowlanej polegającej na usytuowaniu wiaty na działce przy ul. [...] bezpośrednio przylegającej do granicy z działką przy ul. [...]. Organ nie wyjaśnił jednak, czy dopuszczalne było posadowienie takiego obiektu w granicy działki, jak i nie wziął pod uwagę, że na odległości 6,5 m podniesiono i to szczelnie wysokość płotu do wys. 2,98 m. Organ nie uwzględnił też, że przedmiotowa wiata jest trzecim z kolei obiektem budowlanym na działce nr [...], która to działka ma pow. 462 m2.