WSA w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 listopada 2018 r. sprawy ze sprzeciwu M. Spółki z o.o. od decyzji Wojewody w przedmiocie odmowy zwrotu części nieruchomości oddala sprzeciw.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 26 listopada 2018 r. sprawy ze sprzeciwu M. Spółki z o.o. od decyzji Wojewody z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odmowy zwrotu części nieruchomości oddala sprzeciw.

Uzasadnienie strona 1/10

Wojewoda decyzją z dnia [...] sierpnia 2018 r. nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2017 r., poz. 1257, z późn. zm.) - dalej: k.p.a. (następnie sprostowaną postanowieniem z dnia [...] września 2018 r. znak [...]), uchylił decyzję Dyrektora Zarządu [...] w P. z dnia [...] 2018 r. znak [...], wydaną z upoważnienia Prezydenta Miasta P., w przedmiocie odmowy zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości.

Wojewoda wydał swoje rozstrzygnięcie w następujących okolicznościach faktycznych i prawnych sprawy.

Dyrektor Zarządu [...] w P. (dalej również: Dyrektor Zarządu) - działający z upoważnienia Prezydenta Miasta P. (dalej również: Prezydent Miasta; organ I instancji) jako prezydenta miasta na prawach powiatu, wykonującego zadanie z zakresu administracji rządowej - po przeprowadzeniu postępowania w przedmiocie zwrotu części wywłaszczonej nieruchomości położonej w [...] w rejonie ul. [...], stanowiącej część działki nr [...] z arkusza mapy [...] z obrębu [...], zapisanej w księdze wieczystej nr [...] jako własność Miejskiego P. Sp. z o.o. z siedzibą w [...] odpowiadającą częściom dawnych parcel nr [...] i [...] nabytych na rzecz Skarbu Państwa - decyzją z dnia [...] 2018 r. odmówił R. W. zwrotu wywłaszczonej nieruchomości.

Organ I instancji ustalił, że przedmiotowa działka została odłączona do księgi wieczystej Skarbu Państwa KW nr [...] (obecnie nr [...]), następnie do księgi wieczystej KW nr [...] (obecnie nr [...]), gdzie w dziale II widniała jako własność państwowa pod zarządem i w użytkowaniu Wojewódzkiego Przedsiębiorstwa [...] w [...]; następnie na podstawie decyzji Wojewody [...] z dnia [...] 1993 r. nr [...] jako właściciela tej nieruchomości wpisano Miasto P., zaś na podstawie umowy objęcia udziałów w spółce z ograniczoną odpowiedzialnością i umowy przeniesienia własności nieruchomości, zawartej w formie aktu notarialnego z dnia 9 września 2002 r. rep. A nr [...], jako właściciel tej działki od 20 marca 2003 r. wpisane jest w tej księdze M. Sp. z o.o. z siedzibą w P. .

W takich okolicznościach organ uznał, że nie zachodzą przesłanki wymienione w art. 136 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2018 r., poz. 121) - dalej: u.g.n., gdyż z uwagi na brak tytułu prawnego do nieruchomości po stronie zobowiązanego podmiotu publicznoprawnego nie ma podstaw do orzeczenia o jej zwrocie, bowiem decyzja taka byłaby niewykonalna. Organ zarazem stwierdził, że stan prawny nieruchomości podważa sens badania, jaki był cel wywłaszczenia oraz powoduje, że badanie, czy cel wywłaszczenia został zrealizowany staje się zbędne, albowiem do zwrotu i tak nie może dojść, dlatego organ nie odniósł się do tej kwestii.

Odwołanie od tej decyzji wniosła R. W., zarzucając nieprawidłowe ustalenia dotyczące odmowy zwrotu nieruchomości, w szczególności co do kwestii pominięcia zawiadomienia poprzedniego właściciela lub jego spadkobiercy o zamiarze zbycia i niepoinformowania o możliwości złożenia wniosku o zwrot nieruchomości, jak również w kwestii przekształceń podmiotowych po stronie właściciela nieruchomości.

Strona 1/10