Dnia 18 listopada 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Ewa Wąsik po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 18 listopada 2015 roku sprawy ze skargi B. K. na decyzję Wielkopolskiego Państwowego Wojewódzkiego Inspektora Sanitarnego z dnia [...] lipca 2015 roku Nr [...] w przedmiocie choroby zawodowej oddala skargę
Decyzją z dnia [...] lipca 2015 r. znak [...] Wielkopolski Państwowy Wojewódzki Inspektor Sanitarny (dalej: WPWIS), po rozpoznaniu odwołania B. K., na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) utrzymał w mocy decyzję Państwowego Powiatowego Inspektora Sanitarnego w O.[...] (dalej: PPIS w O.[...]) nr [...] z dnia [...] 2015 r. znak [...]. Przedmiotowe decyzje rozstrzygnęły o braku podstaw do stwierdzenia u B. K. choroby zawodowej w postaci przewlekłego zapalenia oskrzeli wywołanego działaniem substancji toksycznych, aerozoli drażniących - w razie stwierdzenia niewydolności narządu oddechowego, tj. choroby wymienionej w poz. 4 wykazu chorób zawodowych określonego w załączniku do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 18 listopada 1983 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 1983 r. nr 65, poz. 294, z późn. zm. - dalej: rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych z 1983 r.).
Z uzasadnienia decyzji organu I instancji i uzasadnienia decyzji WPWIS z dnia [...] lipca 2015 r. wynika następujący stan sprawy, znajdujący swoje odzwierciedlenie w aktach postępowania administracyjnego.
Postępowanie dotyczące stwierdzenia u B. K. (dalej również: "strona", "pracownik" lub "skarżący") choroby wymienionej w poz. 4 wykazu chorób zawodowych określonego w załączniku do rozporządzenia w sprawie chorób zawodowych z 1983 r. toczy się od 2001 r. na podstawie przepisów tego rozporządzenia, ponieważ postępowanie zostało wszczęte w okresie obowiązywania tego rozporządzenia, co wynika z przepisu § 11 ust. 2 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 czerwca 2009 r. w sprawie chorób zawodowych (Dz.U. z 2013 r., poz. 1367 - dalej: rozporządzenie w sprawie chorób zawodowych z 2009 r.).
B. K. pracował w przedsiębiorstwie A - w zakładzie w O.[...] (dalej: A) w okresie od 10 marca 1978 r. do 31 stycznia 1994 r. jako elektromonter (z przerwą w latach 1988-1989 z uwagi na urlop bezpłatny w związku z pracą podjętą w [...]), następnie zaś pracował od 1 lutego 1994 r. do 31 stycznia 1998 r. jako specjalista elektromonter środków transportowych, po czym przeszedł na emeryturę.
W okresie zatrudnienia w A do obowiązków strony należało: usuwanie usterek oświetlenia i ogrzewania w składach pociągów przejeżdżających przez stację; bieżąca konserwacja i usuwanie usterek urządzeń oświetlenia i ogrzewania elektrycznego w wagonach osobowych; sprawdzanie, ładowanie i konserwacja akumulatorów w wagonach osobowych; ładowanie akumulatorków do lamp rewidentów; "praca dorywcza w akumulatorowni" przy obsłudze urządzeń sterowniczych "mechanicznej myjni wagonów z użyciem detergentów" i przy obsłudze pieca centralnego w okresie zimowym. Praca w akumulatorowni odbywała się w narażeniu na substancje chemiczne, w tym opary kwasu siarkowego. Na wymienionych stanowiskach pracy nie badano czynników szkodliwych i uciążliwych dla zdrowia; praca elektromontera "wykonywana była w torach czynnych, niejednokrotnie w wymuszonej pozycji ciała z zagrożeniem bezpieczeństwa przy poruszaniu się po torach stacyjnych"; praca wykonywana była w systemie zmianowym. W okresie pracy zawodowej pracownik był poddawany badaniom profilaktycznym; do momentu przejścia na emeryturę strona była zdolna do pracy na stanowisku elektromonter środków transportu. W dniu 20 marca 1998 r. lekarz zakładowy [...] wydał orzeczenie o niezdolności do pracy na stanowisku elektromontera ze względu na ogólny stan zdrowia"; następnie w dniu 30 stycznia 2001 r. skierował pracownika na badania w celu rozpoznania lub wykluczenia choroby zawodowej.