Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie wysokości stawek procentowych opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Barbara Kamieńska Sędzia NSA Stanisław Małek Asesor sąd. Lilianna Drewniak-Żaba (spr.) Protokolant st.ref.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 03 listopada 2004 r. sprawy ze skargi Gminy Gostyń na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] lipca 2004r. Nr [...] w przedmiocie wysokości stawek procentowych opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości; o d d a l a s k a r g ę /-/ L.Drewniak-Żaba /-/ B.Kamieńska /-/ St.Małek

Uzasadnienie strona 1/3

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia [...] lipca 2004r. Wojewoda Wielkopolski na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy z dnia 08 marca 1999r. o samorządzie gminnym (Dz.U. z 2001r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) stwierdził nieważność uchwały nr XXV/324/04 Rady Miejskiej w Gostyniu z dnia 28 maja 2004r. w sprawie ustalenia wysokości stawki procentowej opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, spowodowanej podziałem geodezyjnym nieruchomości.

W uzasadnieniu rozstrzygnięcia nadzorczego Wojewoda Wielkopolski stwierdził, iż przedmiotowa uchwała narusza przepis art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami, który określa zasady dotyczące odpłatności za przejście z mocy prawa własności działek gruntów wydzielonych pod drogi publiczne i opłatę adiacencką, jeżeli w wyniku podziału nieruchomości wzrośnie jej wartość.

W kwestionowanej uchwale Rada Miejska ustaliła alternatywnie stawki opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku jej podziału w wysokości 50% różnicy wartości nieruchomości przed i po podziale albo 1% różnicy wartości nieruchomości w przypadku, gdy ustalenie odszkodowania za grunty przeznaczone pod drogi publiczne następuje na wniosek zainteresowanej strony i odszkodowanie to będzie ustalone na poziomie symbolicznym 1,-zł.

W ocenie organu nadzorczego naruszenie przepisu art. 98 ustawy o gospodarce nieruchomościami polega na niedozwolonym przeniesieniu kompetencji burmistrza - w zakresie uzgodnienia odszkodowania - na radę gminy.

Ponadto rada nie jest uprawniona do zniesienia możliwości domagania się przez właścicieli gruntu należnego im odszkodowania.

Natomiast podane w uzasadnieniu podjętej uchwały argumenty ekonomiczne nie mogą zalegalizować tej nieprawidłowości.

W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Gmina Gostyń wniosła o uchylenie zaskarżonego rozstrzygnięcia nadzorczego, jako wydanego z naruszeniem art. 98 ust. 4 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r. o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000r. Nr 46 poz. 543 ze zm.).

W uzasadnieniu skarżąca gmina wskazała, iż organ nadzorczy dokonał błędnej interpretacji prawnej uchwały nr XXV/324/04 z dnia 28 maja 2004r.

Bezsporne jest, iż organem kompetentnym do negocjowania wysokości odszkodowania ze strony Gminy Gostyń jest Burmistrz Miasta Gostynia.

Jednakże z treści pkt 2 uchwały stanowiącym o odszkodowaniu w wysokości 1.,-zł nie można wnioskować, iż rada uniemożliwiała właścicielom gruntów domaganie się odszkodowania.

Przepis art. 98 jest sformułowany ogólnie, a ust. 4 przepisu nie określa kogo, i w jakim momencie można obciążyć opłatą adiacencką.

Ustanowiona jest jedynie górna granica stawki to jest 50% różnicy wartości nieruchomości.

W uchwale stawkę opłaty adiacenckiej ustalono alternatywnie, uzależniając od stanowiska strony zastosowanie stawki preferencyjnej - 1% różnicy wartości nieruchomości, bądź stawki maksymalnej 50% różnicy wartości nieruchomości.

Strona 1/3