skarg Tomasza G., Lecha M. na decyzję Wojewody L. w przedmiocie pozwolenia na budowę
Tezy

Formę uzewnętrznienia stanowiska organu po wznowieniu postępowania, określają przepisy kodeksu postępowania administracyjnego a nie życzenia podmiotów uczestniczących w postępowaniu.

Ponieważ we wznowionym postępowaniu organ orzekający doszedł do wniosku, że w świetle dowodów którymi dysponował i zgodnie z materialnoprawnymi podstawami ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. 89 poz. 414 ze zm./ mogłaby zapaść wyłącznie decyzja odpowiadająca w swej istocie decyzji dotychczasowej, był uprawniony do skorzystania z dyspozycji art. 146 par. 2 Kpa.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg Tomasza G., Lecha M. na decyzję Wojewody L. z dnia 14 lutego 2000 r. (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę - oddala skargi.

Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia 30 listopada 1999 r., (...), Prezydent m. G. po wznowieniu postępowania utrzymał w mocy ostateczną decyzję Prezydenta m. G. W. z dnia 27.11.1998 r., (...) w przedmiocie pozwolenia na budowę budynku mieszkalno-usługowego na działce nr 127/2 położonej przy ul. T. w G. W. oraz stwierdził, że wymieniona decyzja została wydana z naruszeniem prawa, polegającym na nie zapewnieniu stronom czynnego udziału w postępowaniu. W uzasadnieniu stwierdził, że w trakcie wznowionego postępowania sprawdził przedłożony projekt budowlany z wymogami określonymi w art. 35 ust. 1 ustawy z dnia 7.07.1994 r. prawo budowlane - Dz.U. 89 poz. 414 ze zm. Stwierdził także, że wniosek inwestora Z. O. o wydanie pozwolenia na budowę odpowiadał przepisom prawa. Zauważył, że projektowana inwestycja jest zgodna z miejscowym planem ogólnym zagospodarowania przestrzennego m. G. W. uchwalonym dnia 20.04.1994 r., (...). Dla obszaru, na którym położona jest działka nr 127/2 obowiązują funkcje: mieszkalnictwo w różnych formach, usługi, administracja, handel zaś lokalizowane tam budynki nie mogą przekraczać 5 kondygnacji. Przedstawiony projekt budowlany jest zgodny z decyzją o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu i przepisami techniczno-budowlanymi, w zakresie określonym art. 5 prawa budowlanego. W zakresie ochrony interesów osób trzecich a w szczególności zachowania odpowiednich odległości projektowanego budynku od granic działek sąsiednich i zlokalizowanych na nich obiektów, projekt jest zgodny z zasadami wynikającymi z rozporządzenia Ministra Gospodarki Przestrzennej i Budownictwa z dnia 14.12.1994 r., w sprawie warunków technicznych (...) - t.j. Dz.U. 1999 nr 15 poz. 140. Po przeprowadzeniu wznowionego postępowania Prezydent m. G. W. stwierdził, że pozwolenie budowlane z dnia 27.11.1998 r. zostało wydane z naruszeniem art. 10 Kpa, polegającym na uniemożliwieniu Annie i Lechowi M. oraz Tomaszowi G. wzięcia udziału w postępowaniu administracyjnym i w związku z tym dotknięta jest wadą o jakiej mowa w art. 145 par. 1 ust. 4 Kpa. Zdaniem Prezydenta to uchybienie nie miało jednak wpływu na treść decyzji i dlatego słuszne było zastosowanie art. 146 par. 2 Kpa. W odwołaniu od decyzji T. G. i L. M. wnieśli o unieważnienie pozwolenia na budowę. Podnieśli, że kwestionowane przez nich pozwolenie zostało wydane na podstawie decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu sprzecznej z prawem, bez należytego sprawdzenia przeznaczenia działki. Ponadto planowany budynek od strony elewacji wschodniej - ul. T. ma wysokość pięciu i pół kondygnacji, co w istocie narusza ogólny plan zagospodarowania przestrzennego.

Decyzją z dnia 14 lutego 2000 r., (...), Wojewoda L. utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję. W uzasadnieniu stwierdził, że projekt zagospodarowania działki nr 127/2 przy ul. T. nie narusza przepisów rozporządzenia MGPiB z dnia 14.12.1994 r. w sprawie warunków technicznych (...). Projektowany obiekt zlokalizowany jest zgodnie z miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego. Przewiduje realizację budynku czterokondygnacyjnego z poddaszem użytkowym oraz parkingiem i usługami w suterenie, co odpowiada zapisom planu zagospodarowania przestrzennego jak i decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu. Wojewoda L. uważa, iż organ I instancji wskazał prawidłowo powód dla którego, po wznowieniu postępowania, nie uchylił decyzji o pozwoleniu na budowę.

Strona 1/4