Dnia 11 lipca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Maria Kwiecińska Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 lipca 2013 r. sprawy ze skargi J. L. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2011r. [...] i [...] w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego I. uchyla zaskarżone decyzje, II. przyznaje adwokat J. G. od Skarbu Państwa (Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej skarżącemu z urzędu, kwotę [...] zł ([...]) w tym [...] zł ([...]) tytułem podatku od towarów i usług), III. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane.
Wyrokiem z dnia 26 kwietnia 2012 r. (sygn. akt II SA/Po 1227/11) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu oddalił skargi J. L. na decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] października 2011 r. (Nr [...] i Nr [...]) w przedmiocie umorzenia postępowania administracyjnego i przyznał adwokat Joannie Gazda od Skarbu Państwa (budżet Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu) kwotę 295,20 zł (w tym 55,20 zł jako zwrot podatku od towarów i usług) tytułem wynagrodzenia za świadczenie z urzędu pomocy prawnej.
Wyrok wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzjami z dnia [...] listopada 2009 r., wydanymi na podstawie art. 25 oraz 27 ust. 1-3, 1a i 2 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (Dz. U z 2009 r. nr 1, poz. 7 z późn. zm. - dalej jako "p.o.u.a.") a także art. 104 oraz 107 § 1 i 3 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn.: Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 z późn. zm. - dalej jako "k.p.a.") - Burmistrz Miasta Z. zobowiązał J. L., jako dłużnika alimentacyjnego, do zwrotu świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego na rzecz synów P. L. i P. L. w okresie od dnia [...] marca 2009 r. do dnia [...] września 2009 r., w łącznej kwocie 450 zł wraz z ustawowymi odsetkami, ustalonymi na dzień wydania decyzji w kwocie 13,10 zł. oraz w łącznej kwocie 414,49 zł wraz z ustawowymi odsetkami ustalonymi na dzień wydania decyzji w kwocie 16,20 zł. W uzasadnieniu obu powyższych decyzji wskazano, że na mocy decyzji wydanych w dniu [...] kwietnia 2009 r. Nr [...] i Nr [...] wypłacono P. i P. L., we wspomnianym wyżej okresie, świadczenia z funduszu alimentacyjnego w łącznej kwocie po 1.050 zł na rzecz każdego z uprawnionych.
W następstwie wniesionych przez J. L. odwołań, Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. decyzjami z dnia [...] stycznia 2010 r. Nr [...] i Nr [...] utrzymało w mocy rozstrzygnięcia organu I instancji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu, wyrokami z dnia 20 października 2010 r. (sygn. akt II SA/Po 340/10 i II SA/Po 341/10), po rozpatrzeniu skarg wniesionych przez J. L., uchylił obie decyzje Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. uznając, że ustanowione w art. 100 ustawy z dnia 28 lipca 2005 r. o kosztach sądowych w sprawach cywilnych (tekst jednolity Dz. U. Nr 90, poz. 594 z 2010 r. z późn. zm.) zwolnienie od kosztów sądowych nie oznacza definitywnego przeniesienia na Skarb Państwa kosztów sądowych w tego rodzaju sprawach, a jedynie tymczasowe obciążenie nimi Skarbu Państwa, co jednak nie wyklucza możliwości ich egzekwowania od dłużnika. Z tego powodu Sąd uznał, iż zgodnym z prawem było potrącanie, z kwot wyegzekwowanych od dłużnika alimentacyjnego, kosztów egzekucyjnych komornika, od uiszczenia których (zaliczka) zwolniony był, z mocy ustawy, sam wierzyciel i następie zaliczanie tych kwot na poczet należności, wypłaconych osobie uprawnionej z tytułu świadczeń. Pomimo bezzasadności zasadniczej części argumentacji zawartej w skardze, Sąd uznał, że decyzje Kolegium nie mogły się ostać, gdyż zostały wydane z naruszeniem przepisów postępowania, decyzje organu II instancji nie zawierały bowiem uzasadnienia, które odpowiadałoby wymogom art. 107 § 3 k.p.a. Jak wywodził Sąd, w decyzjach tych Kolegium przeprowadziło wprawdzie obliczenia, z których miały wynikać finalne kwoty, do zwrotu których zobowiązana była strona, jednak organ nie wskazał w sposób precyzyjny, skąd wzięły się kwoty stanowiące podstawę obliczeń, to jest kwoty świadczeń spełnionych przez skarżącego za pośrednictwem komornika sądowego, w okresie otrzymywania świadczeń przez osoby uprawnionych. Jak stwierdził Sąd, nawet pobieżna analiza akt sprawy wskazywała przy tym, iż kwoty przekazywane przez komornika na rachunek organu właściwego wierzyciela różniły się zarówno od kwot egzekwowanych przez komornika od J. L., jak i od kwot następnie zaliczanych na poczet należności z tytułu świadczeń z funduszu alimentacyjnego. Kwoty egzekwowane stanowiły według oświadczenia skarżącego po 300 zł miesięcznie na poczet alimentów przypadających obu synom. Kwoty wpłacane przez komornika na konto organu, poczynając od miesiąca maja 2009 r. wynosiły natomiast odpowiednio: 254,43 zł, 254,06 zł, 253,35 zł, 253,89 zł, 254,25 zł i 254,34 zł, zatem organ administracji rozliczał na poczet należności głównych i odsetek każdorazowo jedynie po 252 zł.