Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Stankowski Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant Starszy sekretarz sądowy Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 listopada 2009 r. sprawy ze skargi K. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia (...) Nr (...) w przedmiocie dodatku mieszkaniowego; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ E.Podrazik /-/ J.Stankowski /-/ A.Łaskarzewska
W dniu (...) marca 2009 r. K. J., zamieszkała w P. przy ul. (...), wystąpiła z wnioskiem o przyznanie jej dodatku mieszkaniowego.
Decyzją z dnia (...) marca 2009 r. Prezydent Miasta P., na podstawie art. 7 ust. 1 w zw. z art. 2 ust. 1 pkt 5 ustawy z dnia 21.06.2001 r. o dodatkach mieszkaniowych, odmówił K. J. przyznania dodatku mieszkaniowego. W uzasadnieniu organ podał, że dodatek mieszkaniowy przysługuje najemcom, podnajemcon lokali mieszkalnych, właścicielom oraz osobom mającym tytuł prawny do zajmowanego lokalu i ponoszącym wydatki związane z jego zajmowaniem. Wnioskodawczyni nie legitymuje się żadnym z wymienionych tytułów prawnych do zajmowanego lokalu, bowiem w dniu (...).06.2007 r. dokonała darowizny swojego własnościowego lokalu, przysługuje jej natomist dożywotnie i bezpłatne prawo użytkowania lokalu i wobec tego obowiązek ponoszenia wszelkich opłat związanych z użytkowaniem lokalu ciąży na stronie obdarowanej przez wnioskodawczynię.
Odwołanie od opisanej decyzji złożyła K. J., podając, iż jej córka, na której rzecz dokonała darowizny, ma własną rodzinę i swój własny lokal mieszkalny, który utrzymuje, dlatego wnioskodawczyni nie może dodatkowo obciążać jej budżetu rodzinnego. Wskazała także, że jest emerytką, a wysokość emerytury nie jest duża.
Decyzją z dnia (...) maja 2009 r. Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję organu I instancji. W uzasadnieniu organ odwoławczy wskazał, iż przysługujące wnioskodawczyni nieodpłatne prawo dożywotnego użytkowania lokalu mieszkalnego nie uprawnia jej do otrzymania dodatku mieszkaniowego, gdyż odwołująca się nie jest zobowiązana do ponoszenia wydatków związanych z utrzymaniem mieszkania. Ciężar pokrywania tych kosztów spoczywa na obdarowanej, a nie na darczyńcy. Jeżeli koszty te pokrywa wnioskodawczyni, to fakt ten nie może skutkować ubieganiem się o świadczenie w postaci dodatku mieszkaniowego.
Skargę na powyższą decyzję Kolegium wniosła K. J., zarzucając naruszenie przepisów art. 2 ustawy o dodatkach mieszkaniowych, art. 258 i 260 kodeksu cywilnego i domagając się uchylenia zaskarżonej decyzji. W skardze podniesiono, iż skarżącej tytuł prawny do użytkowania przedmiotowego lokalu mieszkalnego na podstawie umowy z dnia (...).06.2007 r. Tytuł ten wiąże się z obowiązkiem ponoszenia kosztów związanych z zajmowanym lokalem. Zapis w umowie, że ustanowiono "dożywotnie i bezpłatne prawo użytkowania", zgodnie z wolą stron oznaczał tylko, że za ustanowienie prawa użytkowania skarżąca nie będzie płaciła na rzecz właściciela lokalu żadnego wynagrodzenia. Zapis ten związany był z treścią przepisów ustawy o podatku od czynności cywilnoprawnych i przepisów ustawy o podatku od spadków i darowizn. Tego rodzaju sformułowania są powszechnie stosowane w aktach notarialnych. Natomiast z treści przepisów art. 258 i 260 kodeksu cywilnego wynika obowiązek użytkownika do ponoszenia nakładów związanych ze zwykłym korzystaniem z rzeczy. Gdyby strony chciały zawrzeć umowę o innej treści, to wówczas zawarłyby umowę dożywocia.