Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 listopada 2017 r. sprawy ze skargi B. A. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 3 kwietnia 2017 r. Nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Burmistrza Miasta i Gminy W. z dnia [...] 2016 r. nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego na rzecz skarżącego kwotę 500,- (pięćset) złotych tytułem zwrotu kosztów sądowych.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze (dalej również: Kolegium; organ II instancji; organ odwoławczy) decyzją z dnia [...] kwietnia 2017 r. znak [...] utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Miasta i Gminy W. (dalej również: Burmistrz; organ I instancji; organ) z dnia [...] 2016 r. znak [...] wydaną w przedmiocie ustalenia warunków zabudowy.
Decyzje te zostały wydane w następującym stanie sprawy.
Decyzją z dnia 5 grudnia 2012 r. Burmistrz Miasta i Gminy W. ustalił dla A. G., prowadzącego działalność pod nazwą [...] A. G., warunki zabudowy dla inwestycji polegającej na zmianie sposobu użytkowania budynku będącego w trakcie realizacji, tj. z budynku handlowo-usługowo-hotelowego na budynek handlowo-usługowo-mieszkalny, na działkach nr ewid. [...], [...], [...], obręb [...].
W uzasadnieniu tej decyzji Burmistrz, powołując się na art. 59 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2012 r., poz. 647, z późn. zm. - dalej: u.p.z.p.; ustawa planistyczna) wyjaśnił, że w wyniku sporządzonej analizy funkcji oraz cech zagospodarowania terenu zaszły warunki do ustalenia warunków zabudowy dla przedmiotowej działki.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpatrzeniu sprawy w wyniku wniesienia odwołania przez B. A. (dalej również: zainteresowany; skarżący), decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r. utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy, podzielając stanowisko organu I instancji co do samego rozstrzygnięcia uzasadnionego przedmiotem postępowania oraz stanem faktycznym i prawnym sprawy, jednakże z zastrzeżeniem uznania za słuszne zarzutów odwołania. Kolegium, stosując w przedmiotowej sprawie art. 138 § 1 pkt 1 Kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.) zgodziło się z prawidłowością samego rozstrzygnięcia zawartego w decyzji organu I instancji, stwierdziło zarazem, że decyzja ta nie zawiera prawidłowego uzasadnienia faktycznego i prawnego.
Odwołując się do przepisów art. 59 ust. 1 i art. 61 ust. 1 u.p.z.p. oraz rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie sposobu ustalenia wymagań dotyczących nowej zabudowy i zagospodarowania terenu w przypadku braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz.U. nr 164, poz. 1588 - dalej: rozporządzenie wykonawcze; rozporządzenie), organ II instancji stwierdził, że wziął przede wszystkim pod uwagę to, że sprawa dotyczy zmiany sposobu użytkowania budynku, będącego w trakcie realizacji, z budynku handlowo-usługowo-hotelowego na budynek handlowo-usługowo-mieszkalny; w sprawie wydana była już wcześniej decyzja o warunkach zabudowy, a na jej podstawie wydano pozwolenie na budowę, zaś obiekt jest obecnie w trakcie realizacji. Kolegium miało też na uwadze, że z uwagi na charakter inwestycji w niniejszej sprawie nie zachodziła potrzeba: stwierdzenia kontynuacji przebiegu linii zabudowy budynków występujących w obszarze analizowanym, określania kontynuacji średniego wskaźnika intensywności zabudowy występującej w obszarze analizowanym, ponieważ planowana inwestycja nie zwiększa powierzchni zabudowy terenu objętego wnioskiem; określenia kontynuacji szerokości elewacji budynków występujących w obszarze analizowanym, ponieważ planowana inwestycja nie zwiększa szerokości elewacji frontowej budynku będącego przedmiotem wniosku; określenia kontynuacji górnej krawędzi elewacji frontowych budynków występujących w obszarze analizowanym, ponieważ planowana zmiana przeznaczenia nie wpływa na wyżej wymienione parametry. Organ odwoławczy, wskazując na ograniczony zakres analizy w takim przypadku stwierdził, że zmierza ona jedynie do zbadania, czy dopuszczalna jest zmiana funkcji planowanej zabudowy i to jedynie w części, zmiany użytkowania części obiektu i nie może oceniać parametrów, wskaźników oraz funkcji zabudowy ustalonej w innych postępowaniach, które zakończyły się wydaniem decyzji o warunkach zabudowy dla całej inwestycji oraz decyzji o pozwoleniu na budowę, gdyż wykraczałoby to poza zakres prowadzonego w tej sprawie postępowania. Kolegium wyjaśniło, że w niniejszym postępowaniu badało jedynie to, czy dopuszczalna jest zmiana sposobu użytkowania planowanej inwestycji z budynku handlowo-usługowo-hotelowego na budynek handlowo-usługowo-mieszkalny. Dlatego też organ odwoławczy uznał, że mimo częściowo nieprawidłowego wyznaczenia obszaru analizowanego (granice obszaru analizowanego wykraczają poza obszar objęty mapą) istniejące najbliższe sąsiedztwo zabudowy na obszarze analizowanym potwierdziło spełnienie kryterium "dobrego sąsiedztwa", zawiązanego z kontynuacją funkcji zabudowy dla planowanej zmiany sposobu użytkowania części budynku.