Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 sierpnia 2013 r. sprawy ze skargi "X" Sp. jawna z siedzibą w T. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P. z dnia [...] marca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nadpłaty w uiszczonej opłacie za wydanie zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi; oddala skargę
"X" Spółka jawna z siedzibą w T. P. wnioskiem z dnia [...] września 2012 r. wystąpiła do Marszałka Województwa [...] o stwierdzenie nadpłaty w uiszczonej opłacie za wydanie zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi do 4,5% zawartości alkoholu i piwem oraz o zwrot nadpłaty w kwocie [...] zł. Wniosek dotyczył opłat jakich Spółka dokonała na podstawie ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi w związku z zezwoleniem z dnia [...] lipca 2012 r. Nr [...] Nr rej. [...], wydanym przez Marszałka Województwa [...]. W uzasadnieniu wniosku Spółka podała, że w dniu [...] lipca 2012 r. uiściła przedmiotową opłatę w wysokości [...] zł, lecz w toku sprawy powstał spór co do wysokości należnej opłaty i podstawy jej wyliczenia. Spółka dokonuje na terytorium kraju zakupu napojów alkoholowych, a następnie dokonuje ich sprzedaży na rzecz kontrahentów. W roku 2011 Spółka dokonała sprzedaży na rzecz kontrahentów krajowych na kwotę [...] zł, natomiast na rzecz kontrahentów zagranicznych na kwotę [...] zł. Łączna wartość sprzedaży w 2011 r. wynosiła [...] zł i od tej kwoty naliczono opłatę. Zdaniem Spółki należna opłata winna być wyliczona tylko od wartości sprzedaży krajowej, zgodnie z art. 21 pkt 8 ustawy o wychowaniu w trzeźwości. W myśl bowiem art. 21 pkt 7 powołanej ustawy "obrotem hurtowym napojami alkoholowymi" jest zakup napojów alkoholowych w celu dalszej ich odsprzedaży przedsiębiorcom posiadającym właściwe zezwolenia. W przypadku dokonywania sprzedaży na rzecz kontrahentów zagranicznych odbiorcami towarów są przedsiębiorcy, którzy nie posiadają zezwoleń wydanych na podstawie tej ustawy, gdyż nie podlegają ustawodawstwu polskiemu. Tym samym sprzedaż na rzecz kontrahentów zagranicznych nie jest obrotem hurtowym napojami alkoholowymi w rozumieniu tego przepisu. Z kolei przepis art. 21 pkt 8 ustawy przez wartość sprzedaży rozumie kwotę należną sprzedawcy za sprzedane napoje alkoholowe, z uwzględnieniem podatku od towarów i usług oraz podatku akcyzowego. Skoro w przypadku sprzedaży na rzecz kontrahentów z Unii Europejskiej wnioskodawca nie płaci podatku VAT, a nadto ma prawo wnieść do właściwego Urzędu Celnego wniosek o zwrot akcyzy od napojów sprzedanych kontrahentowi zagranicznemu, to sprzedaż dokonywana na rzecz kontrahentów zagranicznych nie jest wartością sprzedaży w rozumieniu ustawy, gdyż nie zawiera podatku VAT. Uwzględniając powyższą argumentację Spółka uznała, że powinna uiścić opłatę w kwocie [...] zł.
Pismem z dnia [...] października 2013 r. Spółka sprostowała kwotę nadpłaty, której zwrotu żąda, określając jej wysokość na kwotę [...] zł.
Decyzją z dnia [...] października 2012 r. Nr [...] Nr rej. [...] Marszałek Województwa [...] odmówił stwierdzenia nadpłaty w uiszczonej przez wnioskodawcę opłacie za wydanie zezwolenia na prowadzenie w kraju obrotu hurtowego napojami alkoholowymi do 4,5% zawartości alkoholu i piwem oraz dokonania jej zwrotu w kwocie [...] zł. Jako podstawę prawną decyzji organ powołał art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tj. Dz.U. z 2000 r. Nr 98 poz. 1071 ze zm. - dalej: k.p.a.), art. 61 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 60 i 67 ustawy z dnia 27 sierpnia 2009 r. o finansach publicznych (Dz.U. Nr 157 poz. 1240 ze zm.), art. 75 §1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. Ordynacja podatkowa (Dz.U. z 2012 r. poz. 749) i art. 92 ust. 4 ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (tj. Dz.U. z 2007 r. Nr 70 poz. 473 ze zm., dalej powoływaną jako: "ustawa o wychowaniu w trzeźwości" lub "ustawa"). Organ stanął na stanowisku, że zgodnie z przepisami ustawy o wychowaniu w trzeźwości przedsiębiorca nabywający napoje alkoholowe w kraju, niezależnie od tego, czy dokonuje ich hurtowej sprzedaży na rzecz kontrahentów krajowych, czy zagranicznych, zobowiązany jest do posiadania zezwolenia na obrót hurtowy w kraju napojami alkoholowymi. W myśl art. 92 ust. 3 i 4 ww. ustawy wysokość opłaty za wydanie przedmiotowego zezwolenia jest uzależniona od wartości sprzedaży hurtowej napojów alkoholowych w roku poprzedzającym wygaśnięcie przedmiotowego zezwolenia. Ustawodawca posługuje się pojęciem "wartości sprzedaży hurtowej" nie dokonując rozróżnienia na sprzedaż na rzecz kontrahentów krajowych i zagranicznych. Tym samym pod pojęciem wartości sprzedaży należy rozumieć całość dokonanej sprzedaży hurtowej. Za niezasadny uznano pogląd wnioskodawcy, iż w świetle art. 21 pkt 8 ustawy o wychowaniu w trzeźwości do wartości sprzedaży winny być wliczane tylko wartości transakcji, które podlegają podatkowi od towarów i usług lub podatkowi akcyzowemu. Zdaniem organu powołany przepis nie wyłącza z wartości sprzedaży transakcji nieopodatkowanych przedmiotowymi podatkami. Przepis ten określa jedynie, jak należy ustalać wielkość wartości sprzedaży, stanowiąc, iż w wartości tej należy uwzględniać także należny podatek VAT oraz podatek akcyzowy. W świetle powyższego oplata za wydanie przedmiotowego zezwolenia winna być naliczona od wartości sprzedaży hurtowej na rzecz kontrahentów krajowych i zagranicznych w 2011 r., a zatem od kwoty [...] zł i winna wynosić [...] zł. W tym stanie brak jest podstaw do stwierdzenia istnienia nadpłaty przedmiotowej opłaty i obowiązku jej zwrotu w kwocie [...] zł na rzecz wnioskodawcy.