Dnia 27 grudnia 2017 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st. sekr. sąd. Natalia Sikorska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 grudnia 2017 roku sprawy ze skargi A. P. na decyzję Wojewody z dnia [...] marca 2017 roku Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę oddala skargę
Decyzją z dnia [...] stycznia 2017 r. znak: [...] Prezydent Miasta P., działając w oparciu o ustalenia decyzji o warunkach zabudowy z dnia 29 kwietnia 2014 r. znak: [...] sprostowaną postanowieniem z dnia [...] września 2016 r. znak: [...] zatwierdził projekt budowlany i udzielił Ł. W. pozwolenia na budowę budynku mieszkalnego wielorodzinnego z częścią usługowo - handlową i garażem podziemnym wraz z zagospodarowaniem terenu przy ul. [...] w P. (działka o nr ewid.[...], [...], [...], ark. [...], obr. P.) w granicy z działkami (nr ewid. [...], [...], ark. 28 obr. P.) oraz budowę zjazdu z ul. [...] (działka nr ewid. [...], [...], ark. [...] obręb P.).
Jak wskazano w uzasadnieniu powyższej decyzji przedłożony przez inwestora projekt budowlany został wykonany i sprawdzony przez osoby posiadające odpowiednie uprawnienia budowlane i był kompletny oraz prawidłowy. Z załączonych przez inwestora wyników analizy przesłaniania i nasłonecznienia działek sąsiednich, wykonanej przez osobę posiadającą uprawnienia budowlane do projektowania bez ograniczeń w specjalności architektonicznej wynika, że usytuowanie budynku spełnia przepisy wynikające z § 13, § 57 oraz § 60 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 1422 ze zm., dalej jako "rozporządzenie").
Odwołanie od powyższej decyzji, uzupełnione pismem z dnia [...] lutego 2017 r., wniosła A. P. reprezentowana przez radcę prawnego M. K. podnosząc, iż przepis § 12 ust. 2 rozporządzenia przewiduje możliwość posadowienia obiektu budowlanego w granicy jedynie na zasadzie wyjątku i konieczne jest, aby to uprawnienie wynikało z decyzji o warunkach zabudowy. Zdaniem odwołującej analiza decyzji o warunkach zabudowy dla przedmiotowej inwestycji budzi pod tym względem poważne wątpliwości. I tak, w pkt. [...] decyzji wyznaczono linie zabudowy od strony ulicy [...] i Podgórnej, które stanowią kontynuację istniejącej zabudowy sąsiedniej. Linie te wyznaczają usytuowanie zabudowy względem obu ulic, a nie sąsiednich działek o nr [...] W treści decyzji podano, iż pozostałe odległości mają być zgodne z rozporządzeniem, przy czym dopuszcza się lokalizowanie projektowanej zabudowy w granicy z działką o nr [...]. Stąd należy uznać, iż decyzja ta nie zawiera postanowienia uprawniającego do lokalizowania zabudowy bezpośrednio w granicy z działką o nr [...]. Nie ma znaczenia dla sprawy fakt, że działka o nr [...] jest zabudowana. Natomiast usytuowanie w ścianie bezpośrednio graniczącej z działką nr [...] otworów tworzących przestrzeń, w której znajdują się balkony wydaje się sprzeczne z ww. § 12 rozporządzenia, który stanowi, że dopuszczalne jest sytuowanie budynku bezpośrednio w granicy, gdy przewiduje to decyzja o warunkach zabudowy, oraz gdy jest to ściana bez otworów okiennych lub drzwiowych. Realizacja zabudowy wg opracowanego projektu budowlanego w zasadniczym zakresie ograniczy możliwości zabudowy działki skarżącej nr [...], co oznacza, iż doszło do naruszenia art. 5 ust. 1 pkt 9 ustawy z dnia 07 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 290 ze zm.), który stanowi, że projektując obiekt budowlany biorąc pod uwagę przewidywany okres jego użytkowania należy zapewnić poszanowanie uzasadnionych interesów osób trzecich występujących w obszarze oddziaływania obiektu.