Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka (spr.) Sędziowie Sędzia NSA Barbara Kamieńska Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Protokolant st. sekretarz sądowy Ewa Wąsik po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 15 stycznia 2009r. sprawy ze skargi Spółka A w S. Ł. na czynność Starosty z dnia [...], nr [..] w przedmiocie opłaty za wydanie karty pojazdu. I. uchyla zaskarżoną czynność Starosty , II. zasądza od Starosty na rzecz skarżącego kwotę 200,- zł (dwieście złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych. /-/D.Rzyminiak-Owczarczak /-/J.Szaniecka /-/B. Kamieńska
Wnioskiem z dnia [...] listopada 2008 r. "A" K.-M. Spółka [...] z siedzibą w S. Ł. zwróciła się do Starosty o stwierdzenie na podstawie art. 74 pkt 3 ustawy Ordynacja podatkowa nadpłaty w kwocie [...]złotych, w opłacie pobranej za wydanie karty pojazdu dla pojazdu o numerze rejestracyjnym [...]oraz w przypadku stwierdzenia wyżej opisanej nadpłaty jej zwrot wraz z należnymi odsetkami na rachunek wnioskodawcy. Pojazd o numerze rejestracyjnym [...] (ciągnik samochodowy [...]) został zarejestrowany w dniu [...] lutego 2006 r. W związku z jego rejestracją w dniu [...] grudnia 2005 r. Spółka uiściła za wydanie karty pojazdu - na podstawie § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu (Dz.U. z 2003 r. Nr 137 poz. 1310) - kwotę 500,00 zł. W uzasadnieniu złożonego wniosku Spółka wyjaśniła, że wyrokiem z dnia 17 stycznia 2006 r. (sygn. akt: U 6/2004; OTK ZU 2006/1A, poz. 3) Trybunału Konstytucyjnego przepis § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury uznany został za niezgodny z art. 77 ust. 4 pkt 2 i ust. 5 ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. Prawo o ruchu drogowym oraz z art. 92 ust. 1 i art. 217 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. W związku z powyższym utracił on moc obowiązującą z dniem 1 maja 2006 r. Z powyższego orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wynikało także, zdaniem wnioskodawcy, iż opłata za wydanie karty pojazdu powinna wynieść 75,00 zł. Ponadto uiszczona opłata w opinii składającego wniosek, miała charakter ukrytego podatku, co było sprzeczne nie tylko z postanowieniami Konstytucji, ale również narusza wspólnotowy porządek prawny, a w szczególności art. 90 Traktatu Ustanawiającego Wspólnotę Europejską. Odnosząc się do zwrotu opłaty na podstawie przepisów Ordynacji podatkowej wnioskodawca wskazał, że wniesiona opłata nie ma charakteru czynności administracyjno-technicznej, lecz stanowiła realizację obowiązku uiszczenia daniny publicznej, stąd dla jej zwrotu konieczne jest stosowanie przepisów podatkowych.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Starosta pismem z dnia [...] grudnia 2007 r. Nr [...]wyjaśnił, że zgodnie z § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. w sprawie wysokości opłat za kartę pojazdu za wydanie karty pojazdu na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej organ rejestrujący od dnia 15 kwietnia 2006 r. pobierał opłatę w wysokości 500,00 zł. Opłata powyższa wynikała z obowiązującego rozporządzenia, była więc pobierana na podstawie i w granicach prawa. Równocześnie Starosta wskazał, że nie może wydać decyzji odmawiającej zwrotu, ponieważ nie ma podstaw prawnych do takiego działania. Powołał się przy tym na art. 7 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej stanowiący, że organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa, co determinuje zakaz domniemania kompetencji organu. Starosta wskazał zatem, że droga administracyjna dla załatwienia powyższej sprawy jest niedopuszczalna. Wnioskodawca może dochodzić swych praw jedynie przed sądem powszechnym w oparciu o odpowiednie przepisy Kodeksu cywilnego. Odnosząc się do zarzutu niekonstytucyjności § 1 ust. 1 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 28 lipca 2003 r. oraz orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego w tym zakresie, Starosta poinformował, że powyższy przepis utracił moc z dniem 15 kwietnia 2006 r. Tak więc do dnia 15 kwietnia 2006 r. obowiązywała opłata za kartę pojazdu w wysokości 500,00 zł.