Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Edyta Podrazik Protokolant St. sekretarz sądowy Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 października 2011 r. sprawy ze skargi D.G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu z dnia 25 lutego 2011 r. Nr [...] w przedmiocie sprzeciwu do informacji o wytwarzanych odpadach; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty Poznańskiego z dnia 15 października 2010 r. Nr [...], II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Poznaniu na rzecz skarżącego kwotę [...],- zł ([...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana
Decyzją z dnia 25 lutego 2011 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Poznaniu utrzymało w mocy decyzję Starosty Poznańskiego z dnia 15 października 2010 r. nr [...], którą organ ten wniósł sprzeciw od złożonej w dniu 17 września 2010 r. przez D.G. informacji o wytwarzanych odpadach i sposobach gospodarowania odpadami wytwarzanymi na terenie fermy norek zlokalizowanej przy ul. Sz. 69 w B..
Powyższe decyzje wydano w następującym stanie faktycznym.
Pismem z dnia 20 sierpnia 2010 r., złożonym w dniu 17 września 2010 r., D.G., prowadzący Gospodarstwo Rolno-Hodowlane przedłożył Staroście Poznańskiemu informację o odpadach wytwarzanych w prowadzonej przez siebie fermie norek przy ul. Sz. [...] w B.. W informacji podał, że będzie wytwarzał 22,5 tony odpadów. Odpady, stanowiące odchody norek zbierane pod klatkami będą raz na dwa tygodnie przenoszone na płytę obornikową, natomiast po wymaganym okresie kompostowania będą przewożone na pole wydzierżawione od P.G..
Pismem z dnia 23 września 2010 r. Starosta Powiatowy wezwał D.G. do uzupełnienia informacji.
Dnia 8 października 2010 r. (pismo z dnia 6 października 2010 r.) D.G. wyjaśnił dodatkowo, że skala przedsięwzięcia obejmie stado podstawowe w ilości 1500 norek samic. Na fermie wytwarzane będą odpady zwierzęce wymieszane ze słomą oraz odpady komunalne.
Decyzją z dnia 15 października 2010 r. nr [...] Starosta Poznański, działając na podstawie art. 24 ust. 5 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r. o odpadach (Dz. U. z 2010 r. Nr 185, poz. 1243), wniósł sprzeciw od przedłożonej przez skarżącego informacji o wytwarzanych odpadach oraz o sposobach gospodarowania odpadami wytwarzanymi na terenie fermy norek. W uzasadnieniu organ stwierdził, że przed wydaniem decyzji wezwał D.G. do uzupełnienia informacji, między innymi wskazując na konieczność przedstawienia przez niego opisu dalszego sposobu gospodarowania odpadami, z uwzględnieniem zbierania, transportu, odzysku i unieszkodliwiania odpadów - z wykazaniem, że proces kompostowania, będący procesem odzysku, prowadzony jest przez podmiot posiadający zezwolenie na odzysk. Następnie Starosta stwierdził, że w uzupełnieniu informacji skarżący opisał przedsięwzięcie, a jako dalszy sposób gospodarowania odpadami w postaci odchodów zwierząt wskazał kompostowanie ich na terenie prowadzonej fermy i wykorzystywanie uzyskanego kompostu na wydzierżawionych polach. Dla wykazania prawidłowości takiego postępowania przedstawił pismo Ministerstwa Rolnictwa i Rozwoju Wsi, Departamentu Bezpieczeństwa Żywności i Weterynarii z dnia 12 czerwca 2006 r. w którym wyjaśniono, że jest możliwe wykorzystywanie kompostu z obornika uzyskanego od zwierząt futerkowych. Odnoszą się do powyższego Starosta podkreślił, że możliwość wykorzystywania wytwarzanych przez skarżącego odpadów nie oznacza, że prowadzący ich odzysk jest zwolniony z obowiązku uzyskania stosownego zezwolenia. Organ wyjaśnił, iż zgodnie z art. 2 ust. 2 pkt 6 ustawy o odpadach jej przepisów nie stosuje się do odchodów zwierząt, obornika, gnojówki i gnojowicy przeznaczonych do rolniczego wykorzystania w sposób i na zasadach określonych w przepisach o nawozach i nawożeniu. Z kolei w art. 2 ust. 1 pkt 4 ustawy z dnia 10 lipca 2007 r. o nawozach i nawożeniu (Dz. U. z 2007 Nr 147 poz.1033) zdefiniowano nawozy naturalne, jako: obornik, gnojówkę i gnojowicę; pochodzące od zwierząt gospodarskich, w rozumieniu przepisów o organizacji hodowli i rozrodzie zwierząt gospodarskich, odchody, z wyjątkiem odchodów pszczół i zwierząt futerkowych, bez dodatków innych substancji; guano - przeznaczone do rolniczego wykorzystania. Zdaniem Starosty w świetle tak sformułowanej definicji zwolnienie zawarte w art. 2 ust. 2 ustawy o odpadach nie obejmuje zwierząt futerkowych. Wobec takiej konkluzji organ wskazał na przepisy ustawy o odpadach. Podał, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o odpadach - posiadacz odpadów, który prowadzi odzysk odpadów obowiązany jest do uzyskania zezwolenia na prowadzenie tej działalności, z zastrzeżeniem art. 31 ust. 1, art. 33 ust. 2, 4 i 4a oraz art. 43 ust. 5. Przypadek opisany w złożonej informacji o odpadach - kompostowanie odpadów powstających na fermie norek - nie stanowi żadnego z wymienionych przypadków zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia na odzysk odpadów. Zgodnie z art. 31. ust. 1 i 2 ustawy wytwórca odpadów, który odzyskuje, unieszkodliwia, zbiera lub transportuje odpady, jest zwolniony z obowiązku uzyskania zezwolenia na prowadzenie tej działalności, jeżeli posiada pozwolenie na wytwarzanie odpadów lub decyzję zatwierdzającą program gospodarki odpadami niebezpiecznymi uwzględniającą odpowiednio warunki prowadzenia odzysku, unieszkodliwiania, zbierania lub transportu odpadów. Starosta zajął stanowisko, iż przepis ten nie może mieć zastosowania, bowiem D.G. nie posiada wymienionych w nim decyzji określających warunki odzysku odpadów. Następnie organ odniósł się do art. 33 ust. 2 i art. 33 ust. 4a ustawy. Uznał, że także nie mają one zastosowania. W myśl pierwszego z tych przepisów prowadzenie działalności w zakresie wykorzystania odpadów na własne potrzeby przez osoby fizyczne lub jednostki organizacyjne, niebędące przedsiębiorcami, nie wymaga zezwolenia na prowadzenie działalności w zakresie odzysku. Zwolnienie to dotyczy jednak tylko określonych rodzajów odpadów, które wymienione zostały w rozporządzeniu Ministra Środowiska z dnia 21 kwietnia 2006 r. w sprawie listy rodzajów odpadów, które posiadacz odpadów może przekazywać osobom fizycznym lub jednostkom organizacyjnym niebędącym przedsiębiorcami, oraz dopuszczalnych metod ich odzysku (Dz. U. z 2006 r. Nr75 poz.527. ze zmianą opublikowaną w Dz. U. z 2008 r., Nr 235, poz. 1614.). Odpady w postaci odchodów zwierzęcych zwierząt futerkowych nie znajdują się na zawartej tam liście. Z kolei art. 33 ust. 4a ustawy określa, że minister właściwy do spraw gospodarki, w porozumieniu z ministrem właściwym do spraw środowiska, może określić, w drodze rozporządzenia, rodzaje odpadów, których odzysk lub unieszkodliwianie nie wymaga zezwolenia na prowadzenie odzysku lub unieszkodliwiania odpadów. Dotychczas jednak nie wydano rozporządzenia na podstawie tego przepisu. Wreszcie Starosta odniósł się do art. 43 ust. 5 ustawy o odpadach wskazując, że dotyczy on zwolnienia z obowiązku uzyskania zezwolenia na odzysk przez właściciela, dzierżawcę lub inną osobę władającą nieruchomością, na której mają zostać zastosowane komunalne osady ściekowe. Podsumowując motywy decyzji organ wskazał, że kompostowanie odchodów zwierząt futerkowych w celu wykorzystania uzyskanego kompostu powinno być prowadzone przez posiadacza odpadów posiadającego zezwolenie na odzysk odpadów. Mając na uwadze, że skarżący jako wytwórca odpadów powstających na fermie norek nie posiada zezwolenia na odzysk odpadów - postępowanie z odpadami wytwarzanymi na terenie fermy norek jest niezgodne z przepisami o odpadach. Z tej przyczyny, zdaniem Starosty, należało wnieść sprzeciw do złożonej informacji.