Sprawa ze skargi na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Jerzy Stankowski Sędziowie: Sędzia NSA Ewa Makosz-Frymus Sędzia WSA Maciej Dybowski /spr./ Protokolant: referent-stażysta Marcin Kubiak po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 czerwca 2004 r. sprawy ze skargi J.K. na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie pozbawienia uprawnień kombatanckich; I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z dnia [...] nr [...], II. zasądza od Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na rzecz skarżącego kwotę 10 zł tytułem zwrotu kosztów sądowych. III. /-/ M.Dybowski /-/ J.Stankowski /-/ E.Makosz-Frymus

Uzasadnienie strona 1/2

Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych decyzją z dnia [...] nr [...] na podstawie art.25 ust.2 p.2 ustawy z 24 stycznia 1991 r. o kombatantach oraz niektórych osobach będących ofiarami represji wojennych i okresu powojennego (j.t.Dz.U.142/97/950 ze zm.- dalej ustawa) pozbawił J.K. uprawnień kombatanckich , przyznanych przez ZW ZBoWiD w P. z tytułu utrwalania władzy ludowej w okresie od 24 stycznia 1945 r. do 31 grudnia 1947 r.

W uzasadnieniu decyzji wyjaśniono, iż w okresie zaliczanym jako działalność kombatancka J.K. pełnił służbę w organach Milicji Obywatelskiej.

J.K., wnosząc o ponowne rozpatrzenie sprawy podniósł, że przez cały okres służby w organach MO, nie miał nic wspólnego z represjonowaniem jakichkolwiek członków ówczesnej opozycji. Gdy rozgorzały walki w południowo- wschodniej Polsce, wywołane przez zamieszkałą tam mniejszość ukraińską, domagającą się na tych terenach Wolnej Ukrainy- ochotniczo zgłosił się do obrony zamieszkałej tam ludności polskiej. Oddział ochotników pozostawał nadal strukturalnie jako Milicja obywatelska, operacyjnie zaś podlegał dowództwu Grupy Operacyjnej "Wisła". Potwierdzić to mogą materiały archiwalne Komendy Powiatowej Policji w Lesku i ewentualnie starzy mieszkańcy Czaszyna, Wańkowej i Baligrodu, gdzie Skarżący pełnił służbę bieszczadzką. Zainteresowany nie rości sobie żadnych pretensji do kombatanctwa za okres wcześniejszej i późniejszej pracy w MO, lecz trudno Mu się pogodzić z tym, ze nie zasłużył na wyróżnienie kombatanckie za zbrojną obronę obywateli przed zagrożeniem życia ze strony nacjonalistycznych ugrupowań ukraińskich, żądających zmian granic Polski na południowym wschodzie.

Decyzją z dnia [...] Nr [...] Kierownik Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych na podstawie art.138 § 1 w zw. z art.127 § 3 kpa utrzymał w mocy własną decyzję z [...]. Motywując decyzję Kierownik Ud/sKiOR powtórzył argumenty podniesione w decyzji z [...] i powołał uchwałę NSA z 12.6.2000- OPS 5/00.

J.K. wniósł skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego na decyzję Kierownika Urzędu do Spraw Kombatantów i Osób Represjonowanych z 21 września 2001 r. wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji. Skarżący powtórzył argumenty podniesione we wniosku o ponowne rozpatrzenie sprawy, wzbogacając je o nowe szczegóły. Do skargi J. K. w szczególności dołączył: kserokopię legitymacji nr [...] z dnia [...], o odznaczeniu- na podstawie rozkazu Dowódcy GO "Wisła" nr [...] z dnia 20 lipca 1947 r. plutonowego J.K. Srebrnym Medalem Zasłużony na Polu Chwały; kserokopię zaświadczenia Komendy Wojewódzkiej Policji w P. z dnia [...] r. nr [...] o delegowaniu J.K. jako funkcjonariusza MO, w okresie od 7 maja 1947 do 30 sierpnia 1948 na terenie województwa rzeszowskiego, gdzie jako komendant placówki MO w Czaszynie i placówki ochronnej MO w Wańkowej brał udział w akcjach przeciwko Ukraińskiej Powstańczej Armii.

Organ orzekający w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie, podtrzymując swe stanowisko.

Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:

Strona 1/2