Sprawa ze skargi na decyzję Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego w przedmiocie odmowy aktualizacji ewidencji gruntów i budynków
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Edyta Podrazik po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w dniu 23 lutego 2021 r. sprawy ze skargi B. D. na decyzję Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego z dnia [...] lutego 2020 r., nr [...] w przedmiocie odmowy aktualizacji ewidencji gruntów i budynków oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/8

Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego decyzją z dnia [...] lutego 2020 r. nr [...], wydaną w wyniku rozpatrzenia sprawy z odwołania B. D., utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] w przedmiocie odmowy aktualizacji ewidencji gruntów i budynków.

Decyzje te zostały wydane w następującym stanie sprawy.

B. D. (dalej: zainteresowana; strona; skarżąca) - reprezentowana przez pełnomocnika procesowego (adwokata) - we wniosku z dnia [...] sierpnia 2019 r. zwróciła się do Starosty [...] o aktualizację bazy danych ewidencji gruntów i budynków w zakresie zmiany klasyfikacji użytków gruntowych dla działek ewidencyjnych oznaczonych numerami [...] i [...], arkusz mapy [...], położonych w [...], dla których Sąd Rejonowy w [...] prowadzi księgę wieczystą nr [...] Przedmiotowa zmiana miała polegać na usunięciu oznaczenia Ls (las klasy V i VI) dla części działek nr [...] i nr [...] i wpisaniu w to miejsce oznaczenia "nieużytki". W uzasadnieniu wniosku zainteresowana podniosła, że na skutek nawałnicy, która przeszła nad województwem [...] [...] sierpnia 2017 r., las znajdujący się na przedmiotowych nieruchomościach przestał istnieć, a grunty stały się nieużytkami.

Starosta [...] (dalej: Starosta; organ I instancji) decyzją z dnia [...] grudnia 2019 r. nr [...] odmówił aktualizacji zapisów zawartych w ewidencji gruntów i budynków w zakresie użytków gruntowych dla przedmiotowych działek.

W uzasadnieniu, powołując się na treść art. 20 ust. 3a Prawa geodezyjnego i kartograficznego, Starosta wyjaśnił, że ewidencję gruntów i budynków (dalej również: ewidencja gruntów; ewidencja) w zakresie dotyczącym lasów prowadzi się z uwzględnieniem przepisów ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach, a w tym art. 20 ust. 2 tej ostatniej ustawy. Zdaniem organu I instancji, aktualizowanie danych objętych ewidencją gruntów i budynków podlega ograniczeniu w stosunku do zmian dotyczących ustalenia granic i powierzchni lasów; zmiany te nie mogą być dokonane wbrew planom urządzenia lasów, które stanowią szczególny rodzaj planów zagospodarowania przestrzennego takich terenów i decydują o treści wpisów w ewidencji gruntów. Organ stwierdził, że podstawą ujawnienia w operacie ewidencji gruntów i budynków takiej zmiany, jakiej domaga się zainteresowana, jest uprzednie dokonanie zmian w uproszczonym planie urządzenia lasu.

W odwołaniu od tej decyzji B. D. zarzuciła naruszenie przepisów postępowania oraz przepisów szczególnych dotyczących prowadzenia ewidencji gruntów i budynków oraz ustawy o lasach.

Inspektor Nadzoru Geodezyjnego i Kartograficznego (dalej: Inspektor wojewódzki; organ odwoławczy; organ II instancji), motywując swoje rozstrzygnięcie, odwołał się do przepisów regulujących sposób i tryb wprowadzania zmian do operatu ewidencji gruntów i budynków. W tym zakresie przywołał brzmienie przepisów art. 2 pkt 8, art. 20 ust. 1 pkt 1 i art. 24 ust. 2a i 2b ustawy z dnia 17 maja 1989 r. Prawo geodezyjne i kartograficzne (Dz.U. z 2020 r., poz. 276 - dalej: p.g.k.) oraz § 44 pkt 2 i § 45 ust. 1 rozporządzenia Ministra Rozwoju Regionalnego i Budownictwa z dnia 29 marca 2001 r. w sprawie ewidencji gruntów i budynków (Dz.U. z 2019 r., poz. 393 - dalej: rozporządzenie wykonawcze; rozporządzenie w sprawie ewidencji gruntów i budynków). Inspektor wojewódzki wyjaśnił, że zgodnie z pkt 1 lp. 10 załącznika nr 6 do rozporządzenia w sprawie ewidencji gruntów i budynków do lasów zalicza się grunty określone jako "las" w ustawie z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz.U. z 2020 r., poz. 6, z późn. zm.). Organ II instancji podniósł, że zgodnie z art. 3 tej ustawy lasem jest grunt: 1) o zwartej powierzchni co najmniej 0,10 ha, pokryty roślinnością leśną (uprawami leśnymi) - drzewami i krzewami oraz runem leśnym - lub przejściowo jej pozbawiony: a) przeznaczony do produkcji leśnej lub b) stanowiący rezerwat przyrody lub wchodzący w skład parku narodowego albo c) wpisany do rejestru zabytków; 2) związany z gospodarką leśną, zajęty pod wykorzystywane dla potrzeb gospodarki leśnej: budynki i budowle, urządzenia melioracji wodnych, linie podziału przestrzennego lasu, drogi leśne, tereny pod liniami energetycznymi, szkółki leśne, miejsca składowania drewna, a także wykorzystywany na parkingi leśne i urządzenia turystyczne. Poza tym podniósł, że do nieużytków, oznaczonych symbolem (N) zgodnie z pkt 1 lp. 9 załącznika nr 6 do rozporządzenia wykonawczego, zalicza się grunty rolne nienadające się bez znacznych nakładów do działalności wytwórczej w rolnictwie, w szczególności: 1) bagna (błota, topieliska, trzęsawiska, moczary, rojsty), 2) piaski (piaski ruchome, piaski nadbrzeżne, wydmy), 3) naturalne utwory fizjograficzne, takie jak: urwiska, strome stoki, uskoki, skały, rumowiska, zapadliska, nisze osuwiskowe, piargi, 4) grunty pokryte wodami, które nie nadają się do produkcji rybnej (sadzawki, wodopoje, doły potorfowe).

Strona 1/8