Sprawa ze skargi na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G.-W. w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G.
Tezy

Inwestycja w postaci kanalizacji teletechnicznej ma charakter inwestycji liniowej i tylko jako całość może funkcjonować, wydanie zatem decyzji nakazującej rozbiórkę sieci teletechnicznej w części środkowej stanowi rażące naruszenie art. 48 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /t.j. Dz.U. 2000 nr 106 poz. 1126 ze zm./.

Skoro, bowiem inwestor dysponował projektem budowlanym zatwierdzonym przez organy administracji a samo rozstrzygnięcie nie zawierało odmowy wydania pozwolenia na budowę dla pominiętych w decyzji ulic, to stan faktyczny sprawy wyklucza możliwość zakwalifikowania zachowań inwestora, jako samowoli budowlanej.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Telefonii Polskiej-Zachód Spółki z o.o. w Sz. Tele-Ton Oddział w G.-W. na decyzję (...) Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G.-W. z dnia 7 maja 2001 r. (...) w przedmiocie nakazania rozbiórki obiektu budowlanego stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji oraz poprzedzającej ją decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w G.-W. z dnia 23 marca 2001 r. (...); (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Decyzją (...) z 23.03.2001 r. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w G.-W. nakazał Telefonii Polskiej "Zachód" Spółce z o.o. w Sz., Tele-Ton Oddział w G.-W. rozbiórkę sieci telefonicznej na działkach o numerach ewidencyjnych gruntów 1862 i 1863 przy ul. H. w G.-W. zaznaczając, że roboty rozbiórkowe należy wykonać pod nadzorem uprawnionego kierownika robót z zachowaniem przepisów BHP, a po ich przeprowadzeniu i rozebraniu sieci teren winien być uporządkowany i doprowadzony do stanu poprzedniego.

W uzasadnieniu decyzji stwierdzono, że w trakcie postępowania administracyjnego wszczętego na wniosek Jana T., właściciela wyżej wymienionych działek, ustalono, iż studnie sieci znajdują się jedna, około 1 m na północ - zachodniego narożnika budynku - kwiaciarni Jana T., a druga około 3 m na północ od południowo-wschodniego narożnika budynku.

Ponieważ w decyzji Prezydenta Miasta G.-W. (...) z dnia 29.11.1996 r. nie została ujęta sieć na przedmiotowych działkach przy ul. H., zdaniem organu doszło do samowoli budowlanej, stąd zastosowano przepisy art. 48 i art. 83 ust. 1 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. - Prawo budowlane /Dz.U. nr 89 poz. 414 ze zm./.

Odwołanie od decyzji wniosła Telefonia Polska "Zachód", która żądała uchylenia zaskarżonej decyzji.

Zdaniem odwołującej się, organ administracyjny winien uwzględnić jej wniosek o zawieszenie postępowania, do czasu rozstrzygnięcia przez Prezydenta Miasta G.-W. w drodze postanowienia wniosku o sprostowanie oczywistej omyłki decyzji z dnia 29.11.1996 r., bowiem organ całkowicie pomija fakt, jakim jest istnienie załącznika do decyzji o pozwoleniu na budowę, w postaci projektu budowlanego kanalizacji telefonicznej, który to projekt wyraźnie wskazuje ulicę H. i określa położenie tej kanalizacji.

Ponadto, zdaniem odwołującej nie dopuściła się samowoli, bo gdyby pozwolenie na budowę nie obejmowało kanalizacji na ulicy H., to organ w decyzji winien dać temu wyraz w postaci odmowy i nie akceptowałby projektu budowlanego, wreszcie nie dopuściłby do użytkowania obiektu po realizacji inwestycji.

Odnosząc się do decyzji nakazowej, spółka zarzuciła nadto, że w decyzji nakazano rozbiórkę sieci telefonicznej zamiast kanalizacji telefonicznej, natomiast pierwsza z wymienionych sieci nie była przedmiotem pozwolenia na budowę.

W wyniku rozpoznania odwołania (...) Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego decyzją (...) z 7 maja 2001 r., utrzymał w mocy zaskarżoną decyzję.

W motywach decyzji drugiej instancji podkreślono, że postanowieniem z 8 grudnia 2000 r. Urząd Miejski - Wydział Katastru, Geodezji i Administracji Budowlanej sprostował błędy pisarskie decyzji o pozwoleniu na budowę kanalizacji telefonicznej poprzez dopisanie ulic nie wymienionych, których nazwy znajdowały się we wniosku o wydanie decyzji, i na których mimo ich pominięcia w rozstrzygnięciu decyzji inwestycję zrealizowano. Na skutek zażalenia Wojewoda L. uchylił w całości postanowienie z 8 grudnia 2000 r., co zdaniem organu odwoławczego czyni bezprzedmiotowym wniosek inwestora o zawieszenie postępowania.

Strona 1/3