Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Wiesława Batorowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Tomasz Świstak Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 września 2018 r. sprawy ze skargi G. K. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2018 r. nr [...] w przedmiocie odszkodowania za grunt przejęty pod drogę I. uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Starosty [...] z dnia [...] listopada 2017 r. nr [...], II. zasądza od Wojewody na rzecz strony skarżącej kwotę [...]zł (siedem [...]) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wojewoda, decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r., nr [...], działając na podstawie art. 138 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2017 r. poz. 1257 , dalej: "K.p.a.") utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z dnia [...] listopada 2017 r., znak [...], którą ustalono w trybie art. 98 ust. 3 ustawy Z 21 sierpnia 1997 r., o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. 2018 r. poz. 121, ze zm., dalej: jako "u.g.n.") odszkodowanie na rzecz W. B. w kwocie [...]złotych, za nieruchomość przejętą na rzecz G. K., położoną w miejscowości [...], oznaczoną ewidencyjnie jako obręb [...], arkusz mapy [...], działka nr [...], zapisaną w księdze wieczystej nr [...] oraz zobowiązano Wójta Gminy [...] do wypłaty odszkodowania.
Uzasadniając powyższe rozstrzygnięcie wskazano, że powołaną powyżej decyzja z dni [...] listopada 2017 r. Starosta [...] orzekł o ustaleniu odszkodowania na rzecz W. B. z tytułu przejęcia na rzecz Gminy [...] własności nieruchomości. Odwołanie od powyższej decyzji wniósł Wójt Gminy [...], reprezentowany wnosząc o uchylenie zaskarżonej decyzji i umorzenie postępowania pierwszej instancji. Wójt G. K. zarzucił zaskarżonej decyzji dokonanie błędnej subsumcji poprzez stwierdzenie, że nie doszło do uzgodnienia wysokości odszkodowania pomiędzy właścicielem gruntu a G. K., tymczasem zdaniem strony ustalenie to nastąpiło na mocy porozumienia z [...] kwietnia 2002 r. Biorąc pod uwagę powyższe, zdaniem odwołującego się, Starosta [...] powinien uznać sprawę za bezprzedmiotową.
Następnie Wojewoda wskazał, że Wójt G. K. decyzją z [...] lipca 1999 r., zatwierdził projekt podziału nieruchomości, położonej w [...], oznaczonej ewidencyjnie jako obręb [...], ark. mapy [...], działka [...] na działki o nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] (przeznaczona pod drogę). Na dzień wydania decyzji podziałowej dla nieruchomości, obejmującej działkę nr [...], obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego G. K., zatwierdzony Uchwałą Rady Gminy N. [...] z [...] maja 1999 r. N. wydzielona działka nr [...] przeznaczona została pod drogi dojazdowe.
Pismem z dnia [...] maja 2016 r. W. B. zwrócił się w trybie art. 98 ust. 3 u.g.n. o ustalenie odszkodowania za działkę nr [...], argumentując, że w dniu [...] kwietnia 2002 r. Wójt G. K. zawarł z W. B. porozumienie, zgodnie z którym wnioskodawca przekazał działkę nr [...] na rzecz Gminy z przeznaczeniem pod drogi i nigdy nie otrzymał należnego mu odszkodowania.
Starosta [...] decyzją z dnia [...] marca 2017 r. orzekł o ustaleniu na rzecz W. B. odszkodowania w kwocie [...]zł. Powyższą kwotę ustalił na podstawie zgromadzonego w sprawie materiału dowodowego, w szczególności opinii biegłego rzeczoznawcy majątkowego - R. R., jednakże decyzja powyższa została uchylona na skutek odwołania Wójta G. K. przez Wojewodę, który stwierdził błędy w przedłożonym operacie szacunkowym.