Sprawa ze skargi na postanowienie Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu
Sentencja

Dnia 15 lipca 2015 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 15 lipca 2015 roku sprawy ze skargi C. N. - S. E. na postanowienie Wojewody Wielkopolskiego z dnia [...] stycznia 2015r. Nr [...] w przedmiocie odmowy dopuszczenia do udziału w postępowaniu oddala skargę

Uzasadnienie strona 1/6

Postanowieniem z dnia [...] grudnia 2014 r., znak [...], Starosta W. na podstawie art. 31 §2 i art. 31 § 1 pkt 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm., dalej k.p.a.") odmówił stowarzyszeniu C. N. - S. E. dopuszczenia do udziału na prawach strony w postępowaniu administracyjnym o udzielenie pozwolenia na budowę Z. Z. O. na działce nr [...], obręb S.

W uzasadnieniu organ I instancji wyjaśnił, że we wniosku o dopuszczenie do udziału we wspomnianym postępowaniu skarżący powołał się na art. 44 ust. 3 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2013 r. poz. 1235 z późn. zm.). Skuteczne powołanie się na powyższy przepis wymaga spełnienia dwóch warunków: (1) organizacja społeczna jest organizacją ekologiczną w rozumieniu art. 3 ust. 1 pkt 10 powołanej ustawy, a ponadto (2) postępowanie wymaga udziału społeczeństwa. W niniejszej sprawie zachowany został tylko pierwszy z tych wymogów. Zgodnie bowiem z art. 3 ust. 1 pkt 8 lit. c cytowanej ustawy, możliwość udziału społeczeństwa, w tym także organizacji ekologicznej, zagwarantowana jest w postępowaniu, w którym dokonywana jest ocena oddziaływania na środowisko planowanej inwestycji. W ramach postępowania o wydanie pozwolenia na budowę taka ocena przeprowadzana jest wyłącznie w czterech przypadkach: (1) odpowiednie postanowienie zawarto w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji (art. 61 ust. 1 pkt 2 w zw. z art. 72 ust. 1 tejże ustawy), (2) stosowny wniosek zgłosił inwestor (art. 88 ust. 1 pkt 1 tejże ustawy), (3) wniosek o pozwolenie na budowę zawiera modyfikacje w porównaniu do wymagań określonych w decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji (art. 88 ust. 1 pkt 2 tejże ustawy), (4) na etapie wydawania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach ustalono brak możliwości stwierdzenia gotowości instalacji do wychwytywania dwutlenku węgla w przypadku instalacji do spalania paliw w celu wytwarzania energii elektrycznej o elektrycznej mocy znamionowej nie mniejszej niż 300 MW. Spośród tych przypadku potencjalnie zastosowanie mógł znaleźć tylko art. 88 ust. 1 pkt 2 wymienionej ustawy. Organ I instancji uznał jednak, że pomiędzy postanowieniami decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację omawianej inwestycji i wnioskiem o pozwolenie na budowę wraz z projektem budowlanym nie zachodzą istotne rozbieżności. W szczególności, wbrew twierdzeniom skarżącego, nie zachodzi niezgodność w wysokości budynku. Decyzja środowiskowa określa bowiem wysokość budynku na ok. 10 m. Trudno zatem przyjąć, że zaprojektowanie hali produkcyjno-magazynowej o wysokości przy okapie 10 m, a w kalenicy 10,92 m świadczy o niezgodność z wymienioną decyzją. Tym samym nie występuje również żaden przypadek uzasadniający dopuszczenie skarżącej organizacji do udziału na prawach strony w rozważanym postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę.

Strona 1/6