W konsekwencji stwierdzić należy, że zaskarżona decyzja Kolegium z dnia [...] stycznia 2012 r. i poprzedzająca ją decyzja organu I instancji z dnia [...] 2011 r. podlegały uchyleniu, wobec podjęcia ich w niewłaściwym trybie weryfikacji decyzji ostatecznej przyznającej świadczenia rodzinne, to jest z naruszeniem art. 145 § 1 pkt 5 i art. 151 § 1 pkt 2 kpa. Natomiast decyzja Kolegium z dnia [...] sierpnia 2011 r. uchylająca zaskarżoną decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] kwietnia 2011 r. (którą organ I instancji uchylił w całości decyzję własną z dnia [...] 2010 r. przyznającą A. K. świadczenia rodzinne) i umarzająca postępowanie pierwszej instancji jest pomimo błędnego uzasadnienia trafna. Organ I instancji nie mógł bowiem w ustalonych okolicznościach sprawy (zachodzenie podstawy do zastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego w dacie złożenia wniosku o świadczenia rodzinne) zastosować art. 32 ust. 1 w związku z art. 23a ust. 5 ustawy o świadczeniach rodzinnych. Art. 23a ust. 5 powołanej ustawy, jak już o tym była mowa, dotyczy sytuacji, o której mowa w art. 23a ust. 2 tej ustawy i może być zastosowany tylko wtedy, gdy dopiero w trakcie wypłacania przyznanego świadczenia zajdzie podstawa do zastosowania przepisów o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego. Stąd też decyzja Kolegium z dnia [...] stycznia 2012 r., skoro spowodowała odpowiadający prawu skutek, nie została wyeliminowana z obrotu prawnego.
Kolegium, jako organ właściwy w rozumieniu art. 157 kpa, we własnym zakresie winno rozważyć, czy zachodzą podstawy do wszczęcia z urzędu postępowania nadzwyczajnego w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji ostatecznej Prezydenta Miasta P. z dnia [...] 2010 r. Pozostałe kwestie związane z rozstrzygnięciem w przedmiocie przyznania skarżącej świadczeń rodzinnych, jak i ewentualne rozstrzyganie co do nienależnie pobranych świadczeń pozostają zaś w gestii marszałka województwa wielkopolskiego (któremu zawiadomieniem z dnia 14 marca 2012 r. organ I instancji przekazał wniosek skarżącej o ustalenie prawa do zasiłku rodzinnego oraz dodatków do tego zasiłku - k. 75 akt adm. I inst.). Uruchomienie trybu stwierdzenia nieważności i wyeliminowanie z obrotu prawnego pierwotnej decyzji przyznającej świadczenia rodzinne spowoduje, że marszałek województwa będzie mógł w ramach merytorycznego rozpatrzenia wniosku rozważyć, jakie świadczenia (i w jakiej wysokości) przyznać skarżącej w sytuacji objętej przepisami o koordynacji systemów zabezpieczenia społecznego.
W tym stanie rzeczy Sąd na podstawie art. 145 § 1 pkt 1 lit. c i art. 135 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz.U. z 2012 r., poz. 270) orzekł jak w punkcie I sentencji wyroku. Na podstawie art. 152 przywołanej ustawy Sąd orzekł jak w punkcie II sentencji.