Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Izabela Paluszyńska Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Protokolant ref. stażysta Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 grudnia 2015 r. sprawy ze skargi J. J., H. J., J. M., U. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w L. z dnia [...] 2015r. Nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności postanowienia oddala skargę
Zawiadomieniem z dnia 28 stycznia 2011 r., DGiKGe-4770-213/3935/10/KO Minister Środowiska, powołując się na art. 61 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (dalej "K.p.a."), zawiadomił strony oraz Burmistrza M. o wszczęciu postępowania z wniosku "A" w celu udzielenia koncesji na poszukiwanie i rozpoznawanie złoża węgla brunatnego w obszarze "P." i "O." położonego na terenie gmin: M. i K. w województwie Wielkopolskim.
Następnie, wraz z pismem z dnia 1 lutego 2011 r., DGIKGe-4770-213/1301/10/KO skierowanym do Burmistrza M. Minister Środowiska, powołując się na art. 16 ust. 4 ustawy z dnia 4 lutego 1994 r. Prawo geologiczne i górnicze w zw. z art. 106 K.p.a. przesłał do zaopiniowania wniosek "A". Do wniosku załączono projekt decyzji o udzieleniu koncesji.
Postanowieniem z dnia [...] 2011 r., znak [...] Burmistrz M., działając na podstawie art. 16 ust. 4 ustawy Prawo geologiczne i górnicze, zaopiniował pozytywnie decyzję o udzieleniu koncesji "A".
Decyzją z dnia [...] 2011 r., nr [...] ([...]) Minister Środowiska udzielił "A" koncesji, powołując się przy tym m.in. na art. 15 ust. 1 pkt 1, art. 16 ust. 1 pkt 2, art. 22, 23 i art. 85 ust. 2 ustawy Prawo geologiczne i górnicze.
Decyzją z dnia [...] 2011 r., nr [...] ([...]), na podstawie art. 138 § 1 pkt 2 K.p.a. Minister Środowiska uchylił koncesję w części dotyczącej 52 otworów wiertniczych.
Pismami z dnia 25 czerwca 2012 r. (a także kolejnymi pismami z datowanymi na koniec czerwca 2012 r.) grupa mieszkańców M. i okolic objętych koncesją z dnia [...] 2011 r. wystąpiła o stwierdzenie nieważności postanowienia Burmistrza M. z dnia [...] 2011 r., [...] . Wnioskodawcy podali, że postanowienie rażąco narusza prawo. Żadna bowiem z 280 stron nie otrzymała go. Ponadto Burmistrz M. nie uwzględnił przy wydawaniu postanowienia protestów mieszkańców, czym naruszył art. 5a ust. 1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym.
Postanowieniem z [...] 2012 r. Kolegium, m.in. na podstawie art. 156 § 1 pkt 1-7 w zw. z art. 126 K.p.a. odmówiło stwierdzenia nieważności postanowienia Burmistrza M. z dnia [...] 2011 r., [...]. Kolegium wskazało, że postanowienie opiniujące nie jest obarczone żadną z wad kwalifikowanych wymienionych w art. 156 § 1 pkt 1-7 K.p.a. Odnosząc się zaś do zarzutów organ wyjaśnił, że w sprawach w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji nie można powoływać się na przesłanki wznowienia postępowania określone w art. 145 § 1 K.p.a.
Wobec powyższego pozbawienie strony możliwości wzięcia udziału w danym postępowaniu administracyjnym nie można w żadnym przypadku uznać jako przesłanki wydania decyzji - w tym przypadku postanowienia, z rażącym naruszeniem prawa.
Od postanowienia z dnia [...] 2012 r. wnioski o ponowne rozpatrzenie sprawy złożyli: K. K., T. B., A. P., M. P., T. P., I. P., M. S., T. S., A. S., K. L., H. S., J. J., H. J., R.J., Z. C., S. B., P. S., S. A., I. P., H.K., M. H., E. L., T. S., A. K., K. R.i, M. W., J. M., U. M. ,P. G., K. K., D.P., A. B., J.A., P.B. i T. K. zarzucając, iż Kolegium nie wypowiedziało się o istocie rażącego naruszenia prawa przez Burmistrza M. wynikającej z art. 106, art. 10 K.p.a. oraz art. 28 K.p.a. i podstawowych zasad postępowania administracyjnego wynikających z art. 6-16 K.p.a. Wnioskodawcy podkreślili również, że Minister Środowiska naruszył art. 106 K.p.a. nie zawiadamiając żadnej ze stron o wystąpieniu do Burmistrzów K. i M. o opinie. Organy te naruszyły też ww. przepis. Zdaniem stron, skład orzekający, pomimo długiego prowadzenia postępowania, nie przeprowadził wszystkich dowodów mających istotne znaczenie dla sprawy. Nie zbadano bowiem czy rzeczywiście Burmistrz M. pominął 280 stron postępowania, kogo powiadomił, komu tylko doręczył rozstrzygnięcie, czy 280 stron postępowania wiedziało o toczącym się postępowaniu opiniującym, czy 280 właścicieli gospodarstw wiedziało, że są stronami postępowania opiniującego. Według mieszkańców Gminy M. w niniejszej sprawie doszło do rażącego naruszenia prawa wyczerpującego przesłanki z art. 156 § 1 pkt 2 i 7 K.p.a., którym należy objąć nie tylko rażące naruszenie prawa materialnego, ale także proceduralnego. W ocenie wnioskodawców, postanowienia wydane bez udziału stron z całkowitym pominięciem wszystkich stron stanowi rażące naruszenie prawa, będące podstawą stwierdzenia nieważności z art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a. zaskarżonych postanowień, ewentualnie uchylenia postanowienia z powodu pominięcia całkowicie stron postępowania. Organy nie mogą prowadzić postępowania pomiędzy sobą z pominięciem stron, których własności to postępowanie dotyczy. Nie wiadomo też jak ustalono listę 280 stron, gdy rejon, gdzie bezpośrednio ma być kopalnia liczy kilkadziesiąt tysięcy właścicieli nieruchomości.