Sprawa ze skargi na decyzję SKO w K. w przedmiocie sprawdzenia kwalifikacji do kierowania pojazdami;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Aleksandra Łaskarzewska (spr.) Sędzia WSA Wiesława Batorowicz Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 15 kwietnia 2008r. sprawy ze skargi P. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. z dnia [...]r. nr [...] w przedmiocie sprawdzenia kwalifikacji do kierowania pojazdami; I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w K. na rzecz skarżącego kwotę [...],- ([...]) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania. III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ W.Batorowicz /-/ J.Szaniecka /-/ A.Łaskarzewska

Uzasadnienie strona 1/8

Pismem z dnia [...], L.dz.[...], Komendant Wojewódzki Policji w [...] skierował do Starosty [...] wniosek o sprawdzenie kwalifikacji na podstawie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy z dnia 20 czerwca 1997 r. - Prawo o ruchu drogowym (Dz.U. z 2005 r., Nr 108, poz. 908 ze zm.) w stosunku do P. K. Komendant Wojewódzki Policji wskazał, że P. K. otrzymał łącznie 26 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Pismem z dnia [...], Nr [...], P. K. został skierowany przez Komendanta Miejskiego Policji w [...] na badanie psychologiczne w związku z przekroczeniem liczby 24 punktów otrzymanych na podstawie art. 130 ust. 1 ustawy Prawo o ruchu drogowym.

Pismem z dnia 31 stycznia 2006 r., Nr [...], Starosta [...] powiadomił P. K. na podstawie art. 61 § 4 kpa o wszczęciu z urzędu postępowania w sprawie skierowania na kontrolne sprawdzenie kwalifikacyjne do kierowania pojazdami mechanicznymi objętymi prawem jazdy kat. A, B+E, C+E, T w związku z wnioskiem Komendanta Wojewódzkiego Policji w [...] z dnia [...].

Decyzją z dnia [...], Nr[...], P. K. został skierowany przez Starostę [...] na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji w trybie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit. b ustawy Prawo o ruchu drogowym w związku z przekroczeniem 24 punktów za naruszenie przepisów ruchu drogowego.

Pismem z dnia 3 lutego 2006 r. P. K. odwołał się od skierowania go przez Komendanta Miejskiego Policji w [...] na badanie psychologiczne podnosząc, że organ błędnie przyjął, iż przekroczył on liczbę 24 punktów ponieważ wykroczenie z dnia 31 stycznia 2002 r. jest przedawnione i otrzymanych za nie 2 punktów nie należy wliczać do sumy otrzymanych punktów. Nadto odnośnie wykroczenia z dnia 18 kwietnia 2005 r. odwołujący podkreślił, że przyznano mu za nie zbyt dużą ilość punktów niż wynika to z rozporządzenia MSWiA z dnia 20 grudnia 2002 r., odwołujący zakwestionował także podstawę prawną popełnionego wykroczenia.

Pismem z dnia 9 lutego 2006 r. pełnomocnik P. K. złożył wniosek o wszczęcie postępowania o wydanie zaświadczenia w postępowaniu administracyjnym potwierdzającego jakie wykroczenia spowodowały naliczenie normy 24 punktów u P. K., wskazanie kodu wykroczeniom przy ich kwalifikacji, wskazanie stanów faktycznych opisujących zdarzenia stanowiące wykroczenia i sposób ich stwierdzenia.

Pismem z dnia 14 lutego 2006 r. pełnomocnik P. K. złożył odwołanie od decyzji Starosty [...] o skierowaniu na kontrolne sprawdzenie kwalifikacji.

W odwołaniu odwołujący zarzucił zaskarżanemu orzeczeniu naruszenie prawa materialnego i niewłaściwe zastosowanie art. 114 ust. 1 pkt 1 lit b ustawy Prawo o ruchu drogowym, gdyż skierowanie wystawiono i doręczono przed upływem terminu do zapoznania się z materiałami postępowania, nadto nie udzielono odpowiedzi w trybie wniosku o wydanie zaświadczenia, naruszenie prawa materialnego przez niewłaściwe zastosowanie § 7 ust. 1 i 2 rozporządzenia MSWiA z 20 grudnia 2002 r. w sprawie postępowania z kierowcami naruszającymi przepisy ruchu drogowego, gdyż we wniosku o sprawdzenie kwalifikacji wzięto pod uwagę wpisy nieostateczne z obrazą § 4 tego rozporządzenia, które są błędnie zakwalifikowane według załącznika nr 1 do cytowanego rozporządzenia. Nadto odwołujący wniósł o wyznaczenie rozprawy celem zweryfikowania danych z mandatów i opisów pomiarów oraz homologacji, a także umowcowań do podpisania wniosku i decyzji. Odwołujący zarzucił także naruszenie przepisu art. 107 § 1 kpa w zw. z art. 130 i art. 140 Prawa o ruchu drogowym, gdyż wniosek sporządzono i podpisano faksymilem zastępcy komendanta Wojewódzkiego Policji, co skutkuje nieważnością z art. 156 § 1 pkt 1 kpa. również podpis pod decyzją w ocenie odwołującego narusza art. 107 kpa, gdyż brak upoważnienia Starosty dla zastępcy naczelnika.

Strona 1/8