Dnia 4 września 2020 roku Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak - Owczarczak Asesor WSA Jan Szuma Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 4 września 2020 roku sprawy ze skargi W. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] stycznia 2020 r. nr [...] w przedmiocie odmowy ustalenia odszkodowania oddala skargę
Decyzją z dnia [...] stycznia 2018 r. Wojewoda, po rozpatrzeniu odwołania Wójta [...], utrzymał w mocy decyzję Starosty [...] z [...] listopada 2017 r., którą ustalono odszkodowanie na rzecz W. B. w kwocie [...]zł za nieruchomość - działki nr [...] i [...], ark. m[...], obr. [...], zapisaną w księdze wieczystej nr [...] przejętą na rzecz [...] oraz zobowiązano Wójta [...] do wypłaty odszkodowania.
Wyrokiem z dnia 06 grudnia 2018 r. sygn. akt II SA/Po 279/18 (zwanym dalej: wyrok WSA) Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu uchylił decyzję organów obu instancji. Orzeczenie jest prawomocne.
Kontrolowane w niniejszej sprawie przez Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu decyzję zostały wydane na skutek kasacyjnego orzeczenia WSA w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z [...] listopada 1999 r. Wójt [...] zatwierdził projekt podziału działki nr [...], ark. m[...], obręb [...] na działki o nr od [...] do [...] (ostatnia przeznaczona pod drogę). W dniu wydania tej decyzji dla terenu działki nr [...] obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego [...] (uchwała Rady [...] z [...] września 1999 r. nr [...]), który przeznaczał tę działkę pod drogę dojazdową.
Decyzją z [...] kwietnia 2001 r. Wójt zatwierdził projekt podziału działki nr [...], ark. m. [...], obr. [...] na działki nr [...] i [...] (przeznaczona pod drogę). W dniu wydania tej decyzji dla terenu działki nr [...] obowiązywał miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego [...] (uchwała Rady [...] z [...].09.1999 r. nr [...]), który przeznaczał tę działkę pod drogę dojazdową.
Pismem z [...] maja 2016 r. W. B. zwrócił się w trybie art. 98 ust. 3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2016 r. poz. 2147 ze zm., zwanej dalej: ustawa) o ustalenie odszkodowania za działki nr [...] i [...] podając, że dnia [...] kwietnia zawarł z [...] porozumienie, zgodnie z którym przekazał działki te na rzecz Gminy z przeznaczeniem pod drogi i nigdy nie otrzymał należnego mu odszkodowania.
W. B. dnia [...] września 2016 r. podjął negocjacje z [...] celem ustalenia odszkodowania. W odpowiedzi Wójt [...] poinformował stronę, że stosownie do porozumienia z [...] kwietnia 2002 r. strony zostały wzajemnie rozliczone.
Kolejno, Starosta [...], po sporządzeniu operatu szacunkowego przez rzeczoznawcę majątkowego, decyzją z [...] marca 2017 r., ustalił odszkodowanie za dz. nr [...] i [...] w wys. [...] zł. Jednak na skutek odwołania Wojewoda - decyzją z [...] czerwca 2017 r. - uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia.
Ponownie rozpatrując sprawę Starosta uzyskał od Wójta [...] informację, że działka nr [...] i [...] objęte zostały miejscowymi planami zagospodarowania przestrzennego terenów zabudowy letniskowej (uchwała Rady Gm. [...] z [...].09.1999 r. nr [...] i nr [...]) i obecnie są określone jako tereny drogi gminnej, a w części jako tereny dróg dojazdowych. Obie działki przed podziałem stanowiły grunty orne kl. VI. Po zleceniu i sporządzeniu kolejnego operatu szacunkowego celem ustalenia wysokości odszkodowania, Starosta [...], wymienioną na wstępie decyzją z [...] listopada 2017 r., ustalił na rzecz W. B. odszkodowanie w kwocie [...]zł. Decyzja ta została następnie, utrzymana w mocy.