Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia NSA Grażyna Radzicka del.Sędzia WSA Joanna Wierchowicz /spr./ Protokolant masz. Maria Kasztelan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 czerwca 2005 r. przy udziale Prokuratora Prokuratury Okręgowej w Poznaniu H.G. sprawy ze skargi B. i J. G.; A. i L. N. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] r. Nr [...] w przedmiocie opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości; o d d a l a s k a r g ę /-/ J.Wierchowicz /-/ B.Drzazga /-/ G.Radzicka
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] r. Nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze w P. utrzymało w mocy decyzję Burmistrza Gminy S. z dnia [...] r. Nr [...], którą ustalił dla A. i L. N. oraz B. i J. G. jednorazową opłatę w kwocie [...] zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości, w związku z uchwaleniem zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego i zbyciem przez właścicieli nieruchomości położonych w L. , oznaczonych jako działki Nr [...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...],[...] o powierzchni łącznej [...] ha. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia organ I instancji wskazał art. 36 ust. 3 i 9 ustawy z 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 1999 r. Nr 15, poz. 139 ze zm.), § 26 uchwały Nr XXXIV/253/98 Rady Miejskiej w S. z dnia 16.06.1998 r. w sprawie uchwalenia zmiany miejscowego planu ogólnego zagospodarowania przestrzennego gminy S. z dnia 13.08.1998 r. (Dz.Urz. Województwa W. Nr 19, poz. 256) oraz art. 104 kpa.
Od decyzji Burmistrza odwołali się do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w P . B. i J. G. oraz A. i L. N. , wnosząc o uchylenie rozstrzygnięcia. W uzasadnieniu odwołania Skarżący stwierdzili, że ustalona opłata jest zbyt wysoka i nie uwzględnia kosztów związanych z podziałem terenu warunkującym zbycie działek. Ponadto wskazali, że zgodzili się na wytyczenie w ramach działki [...] znacznej części drogi dojazdowej umożliwiającej w sposób optymalny również sąsiadom zagospodarowanie ich terenu, ponosząc tego koszty, a także że ponieśli koszty podziału reszty działki [...].
Jednocześnie przyznali, iż nie przedłożyli, mimo wezwania organu I instancji, żadnych dokumentów potwierdzających poniesione koszty, gdyż rachunki firmy geodezyjnej dokonującej podziału nie zachowały się.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze uznając odwołanie za niezasadne stwierdziło, że naliczenie opłaty planistycznej jest skutkiem prawnym zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego powodującego wzrost wartości nieruchomości, a obowiązek ustalenia tej opłaty wynika wprost z art. 36 ust. 3 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. o zagospodarowaniu przestrzennym. Przepis ten zobowiązuje wójta, burmistrza albo prezydenta miasta (art. 36 ust. 9 ustawy) do pobrania jednorazowej opłaty, określonej w stosunku procentowym do wzrostu wartości nieruchomości, w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego (nie więcej jednak niż 30 % wzrostu wartości nieruchomości). Warunkiem wymierzenia opłaty jest obiektywny wzrost wartości nieruchomości, będący wynikiem uchwalenia lub zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz zbycia nieruchomości przez właściciela lub użytkownika wieczystego w ciągu 5 lat od wejścia w życie zmiany planu zagospodarowania przestrzennego.
Ustosunkowując się do zarzutu Skarżących, że opłata jest zbyt wysoka stwierdził, że ustalona została zgodnie z obowiązującą 25 % stawką wynikającą z § 26 uchwały Nr XXXIV/253/98 Rady Miejskiej w S. z dnia 16 czerwca 1998 r. liczoną od wzrostu wartości nieruchomości. Wysokość tzw. renty planistycznej (wzrostu wartości) ustalona została w oparciu o operat szacunkowy rzeczoznawcy majątkowego posiadającego wymagane uprawnienia stosownie do treści art. 36 ust. 14 ustawy o zagospodarowaniu przestrzennym w związku z art. 152 ust. 2 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz.U. z 2000 r. Nr 46, poz. 543 ze zm.).