Po wejściu w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 1997 nr 115 poz. 741/ nie ma podstaw prawnych do wydania decyzji o wywłaszczeniu części nieruchomości, która nie nadaje się do prawidłowego wykorzystania na dotychczasowe cele /art. 113 ust. 3 ustawy/.
W obowiązującym obecnie stanie prawnym organ administracyjny nie ma podstawy prawnej do wydania decyzji odnośnie wywłaszczenia części nieruchomości, kwestia ta może być rozstrzygnięta jedynie w drodze zawarcia odpowiedniej umowy.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Doroty i Stanisława J. na decyzję Wojewody P. z dnia 4 września 1998 r. (...) w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie wywłaszczenia nieruchomości - oddala skargę.
Kierownik Urzędu Rejonowego w G. decyzją z dnia 6 lipca 1998 r. (...) działając na podstawie art. 104 i art. 105 par. 1 Kpa w związku z art. 233 i art. 113 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 1997 nr 115 poz. 741/umorzył postępowanie prowadzone z wniosku Stanisława J. w sprawie wywłaszczenia części nieruchomości położonej w G. przy ul. P. 62 a.
W uzasadnieniu decyzji podano, że zgodnie z przepisem art. 233 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami w sprawie wszczętej lecz nie zakończonej decyzją ostateczną do dnia 31 grudnia 1997 r. należy stosować przepisy tej ustawy. W niniejszej sprawie nie jest możliwe wywłaszczenie części nieruchomości w drodze decyzji administracyjnej, albowiem na zasadzie art. 113 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami, na żądanie właściciela, Skarb Państwa lub gmina nabywa część nieruchomości w drodze umowy jeżeli nie można jej w sposób prawidłowy wykorzystać na dotychczasowe cele.
W odwołaniu do Wojewody P. Stanisław J. ograniczył się do wskazania, że sprawa toczy się od 20 lat a jego budynek ulega dalszemu niszczeniu i w związku z tym winna być podjęta decyzja o wywłaszczeniu części nieruchomości.
Wojewoda P. decyzją z dnia 4 września 1998 r. działając na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.
W uzasadnieniu decyzji podano, że Kierownik Urzędu Rejonowego uwzględniając zmiany stanu prawnego jakie zaistniały po dniu 1 stycznia 1998 r., tj. po wejściu w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami prawidłowo umorzył postępowanie albowiem zgodnie z przepisem art. 232 ustawy o gospodarce nieruchomościami istnieje konieczność zastosowania nowych zasad we wszystkich postępowaniach prowadzonych na podstawie przepisów ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce nieruchomościami i wywłaszczaniu nieruchomości, które nie zostały zakończone decyzją do dnia 31 grudnia 1997 r.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego Dorota i Stanisław J. wnieśli o uchylenie zaskarżonej decyzji i zasądzenie kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skargi podano, że obowiązkiem organu pierwszej instancji było przekazanie sprawy do dalszego prowadzenia według właściwości Wojewodzie ewentualnie pouczenie strony o konieczności złożenia stosownych wniosków. Brak takiego pouczenia świadczy o naruszeniu przepisów Kpa.
Organ odwoławczy w odpowiedzi na skargę wniósł o jej oddalenie opierając się na argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Z akt sprawy wynika, że Stanisław J. wnioskiem z dnia 2 października 1995 r. wystąpił o wywłaszczenie części jego nieruchomości położonej w Gnieźnie przy ulicy P. 62 na podstawie art. 47 ust. 3 ustawy z dnia 29 kwietnia 1985 r. o gospodarce gruntami i wywłaszczaniu nieruchomości /Dz.U. 1990 nr 30 poz. 127/. ustawa ta utraciła moc z dniem 1 stycznia 1998 r. tj. z dniem wejścia w życie ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami /Dz.U. 1997 nr 115 poz. 741/. Zatem zgodnie z przepisem art. 233 tej ustawy - w myśl którego sprawy wszczęte, lecz nie zakończone decyzją ostateczną przed dniem wejścia w życie niniejszej ustawy prowadzi się na podstawie jej przepisów - organ administracyjny miał obowiązek stosować jej przepisy.