Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Katarzyna Sierszeńska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 marca 2014 r. sprawy ze skargi W. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu z dnia [...] listopada 2013 r. Nr [...] w przedmiocie świadczenia pielęgnacyjnego; uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Kierownika [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w S. z dnia [...] 2013 r. nr [...]
Decyzją z dnia [...] 2013 r., nr [...] Kierownik [...] Ośrodka Pomocy Społecznej w S., działając na podstawie upoważnienia udzielonego mu przez Wójta Gminy S. zarządzeniem z dnia [...]czerwca 2012 r., Nr [...] odmówił przyznania W. B. świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad [...] - E. B.
W uzasadnieniu powyższego rozstrzygnięcia organ I instancji przytoczył treść art. 17 ust. 1 i 1a ustawy o świadczeniach rodzinnych oraz zacytował obszerne fragmenty uzasadnienia uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2012 r., sygn. akt I OPS 5/12 wyjaśniając, że w związku z powyższym nie jest możliwe przyznanie wnioskodawczyni świadczenia pielęgnacyjnego, bowiem z jej oświadczenia wynika, iż jako właściciel gospodarstwa rolnego objęta jest ubezpieczeniem zdrowotnym i emerytalno - rentowym w KRUS-ie i tym samym nie spełnia przepisów do przyznania świadczenia.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła W. B. podnosząc, że ze względu na niepełnosprawność [dziecka] i konieczność sprawowania nad nią stałej opieki od 20 lat nie pracowała w gospodarstwie rolnym. Wyjaśniła, że jest ubezpieczona w KRUS, ale to wyłącznie jej mąż pracuje w gospodarstwie rolnym, którego jest współwłaścicielką, a które otrzymali od rodziców męża.. Odnosząc się do argumentacji zawartej w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji odwołująca wskazała, że Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej w swoim komunikacie dotyczącym prawa do świadczenia pielęgnacyjnego dla rolników wyraźnie podkreśla, nawet rolnik może ubiegać się o to świadczenie, jeżeli nie wykonuje zatrudnienia lub innej pracy zarobkowej zdefiniowanej w art. 3 pkt 22 ustawy o świadczeniach rodzinnych, niezależnie od wielkości gospodarstwa rolnego.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu decyzją z dnia [...] listopada 2013 r., nr [...], wydaną na podstawie art. 138 § 1 pkt. 1 k.p.a. utrzymało zaskarżoną decyzję w mocy. Uzasadniając rozstrzygnięcie organ odwoławczy szeroko przytoczył treść uzasadnienia uchwały Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 11 grudnia 2012 r., sygn. akt I OPS 5/12, wyjaśniając, iż prowadzenie gospodarstwa rolnego przez rolnika stanowi negatywną przesłankę przyznania tej osobie świadczenia pielęgnacyjnego.
Skargę na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Kaliszu do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego Poznaniu wniosła W. B.
Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Kaliszu w odpowiedzi wniosło o oddalenie skargi i przytoczyło argumentację z uzasadnienia zaskarżonej decyzji.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu zważył, co następuje.
Skarga okazała się zasadna.
Uprawnienia wojewódzkich sądów administracyjnych, określone między innymi w art. 1 §1 i § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. z 2002 r. Nr 153, poz. 1269) oraz w art. 3 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm., dalej P.p.s.a.), sprowadzają się do kontroli działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, tj. kontroli zgodności zaskarżonego aktu z przepisami postępowania administracyjnego, a także prawidłowości zastosowania i wykładni norm prawa materialnego. Jednocześnie, zgodnie z art. 134 § 1 P.p.s.a., sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Sąd obowiązany jest zatem dokonać oceny zgodności z prawem zaskarżonej decyzji także wtedy, gdy dany zarzut nie został podniesiony w skardze.