Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędziowie Sędzia NSA Jolanta Szaniecka (spr.) Sędzia WSA Barbara Drzazga Protokolant St. sekretarz sąd. Joanna Wieczorkiewicz-Skoczek po rozpoznaniu w Poznaniu na rozprawie w dniu 25 czerwca 2009r. sprawy ze skargi K. B. na decyzję Wojewody z dnia [...] Nr [...] w przedmiocie zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana. /-/ B. Drzazga /-/ E. Podrazik /-/ J. Szaniecka
Decyzją z dnia[...] listopada 2008 r. nr [...]Wojewoda Wielkopolski, po rozpatrzeniu odwołań K. B., A. N., R. N., Cz.N. K . N .i R. N. utrzymał w mocy decyzję Prezydenta Miasta P. z dnia [...] września 2008 r. nr [...]zatwierdzającą projekt budowlany i udzielającą Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością A pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej systemu UMTS nr POZ0067.
Zatwierdzając projekt budowlany i udzielając pozwolenia na budowę stacji bazowej telefonii komórkowej UMTS na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz.U. z 2006 r. nr 156 poz. 1118 ze zm.) oraz na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.) Prezydent Miasta P. stwierdził, że projekt budowlany jest zgodny z decyzją o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego z dnia 3 lipca 2007 r. nr [...]. Wnioskodawca A Sp. z o.o. oświadczył, iż posiada prawo do dysponowania nieruchomością na cele budowlane. Projekt budowlany został wykonany przez osobę posiadającą odpowiednie uprawnienia budowlane. Organ wskazał też, że zgodnie z pismem Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta P. z dnia 20 sierpnia 2008 r. inwestycji nie zakwalifikowano do przedsięwzięć wymienionych w § 2 ust. 1 oraz w § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2004 r. w sprawie określenia rodzajów przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięcia do sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko (Dz.U. z 2004 r. Nr 257 poz. 2573 ze zm.). Ustosunkowując się do zarzutów i protestów stron organ stwierdził między innymi, że inwestycja została zaprojektowana w sposób uwzględniający wymogi prawa budowlanego, prawa ochrony środowiska oraz przepisy szczególne z zakresu budowy i eksploatacji urządzeń generujących PEM. Zdaniem organu obecność masztu P4 na terenie położonym przy ul. [...] stworzy nowoczesną i konkurencyjną infrastrukturę telekomunikacyjną dostępną powszechnie dla wszystkich (telefonia, mobilny Internet szerokopasmowy), co w praktyce może wpłynąć korzystnie na wycenę nieruchomości na tym terenie i stworzy możliwość korzystania z nowoczesnych usług telekomunikacyjnych przez okolicznych mieszkańców. Stacja bazowa, dzięki zastosowaniu nowoczesnych technologii, będzie tylko w minimalnym stopniu ingerowała w otaczający krajobraz. Organ uznał też, że parametry nadawcze i moc planowanego do instalacji systemu antenowego są na tyle małe, że inwestycja nie wymagała sporządzenia raportu oddziaływania na środowisko, ani uzyskania decyzji o środowiskowych uwarunkowaniach zgody na realizację inwestycji.
Utrzymując decyzję w mocy na podstawie art. art. 138 § 1 pkt 1 K.p.a. Wojewoda Wielkopolski podkreślił, iż pozwolenie na budowę - zgodnie z art. 50 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2003 r. Nr 80, poz. 717 ze zm.) - zostało poprzedzone decyzją Prezydenta Miasta P. z dnia 7 lipca 2007 r. o ustaleniu lokalizacji celu publicznego nr [...]. W tym stanie rzeczy Prezydent Miasta P. (dokonawszy sprawdzeń projektu wymaganych zgodnie z art. 35 ust. 1 Prawa budowlanego) nie mógł odmówić wydania decyzji o pozwoleniu na budowę. Organ odwoławczy wyjaśnił też, że w bezpośrednim otoczeniu stacji znajdują się tereny rolnicze (pola), działki budowlane, tereny składu z materiałami budowlanymi. Zabudowania gospodarcze na terenie składu nie przekraczają 3,5 m wysokości. W dalszej części znajduje się niska zabudową mieszkalna (jednorodzinna). Najbliższe zabudowania mieszkalne znajdują się w odległości powyżej 70 m. na północ od projektowanej stacji. Na wschodzie przebiega ul. [...], na zachodzie ul. [...]. W bezpośredniej bliskości miejsca lokalizacji stacji bazowej nie występują obszary zaliczane do Europejskiej Sieci Ekologicznej NATURA 2000. Ustosunkowując się do zarzutów odwołujących się (ich zdaniem inwestycja stanowi poważne zagrożenie dla zdrowia ludzi przebywających na terenach sąsiadujących) Wojewoda stwierdził, że istotne w sprawie jest ustalenie, czy gęstość mocy promieniowania elektromagnetycznego w miejscach dostępnych dla ludzi nie przekracza wartości dopuszczalnej. Uznał, iż najmniej uciążliwe dla otoczenia są te stacje, których anteny instalowane są na specjalnie budowanych wieżach. W takim przypadku obszar promieniowania w całości znajduję się w miejscach niedostępnych dla ludzi (bezpośrednie otoczenie anteny zainstalowane na 32,3 metrowej wieży stalowej typu "DARIUSZ MONOPOL 33 m", można uznać za miejsce, w którym przypadkowe znalezienie się osoby postronnej jest niemożliwe). Mając na uwadze powyższe Wojewoda wyjaśnił, że szkodliwe promieniowanie elektromagnetyczne niejonizujące występować będzie na wysokości powyżej 20 m nad poziomem terenu, a więc nie pokrywa się z miejscami przebywania ludzi. Nowoczesne rozwiązania wykorzystujące najnowsze osiągnięcia techniczne i technologie stosowane przez operatora sieci nie odbiegają od rozwiązań stosowanych we wszystkich krajach gdzie eksploatowane są systemy telefonii komórkowej standardu GSM. Organ odwoławczy uznał też, że z przedstawionych materiałów wynika, iż stacja bazowa spełniać będzie wymagania ochrony środowiska (pismo Wydziału Ochrony Środowiska Urzędu Miasta P. z dnia 20 sierpnia 2008 r.). Parametry nadawcze i moc planowanego do instalacji nowoczesnego systemu antenowego UMTS są na tyle małe, że nie uzasadniają zakwalifikowania inwestycji do przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (wymienionych w § 9 ust. 1 oraz § 3 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów w sprawie określenia rodzaju przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko oraz szczegółowych uwarunkowań związanych z kwalifikowaniem przedsięwzięć do sporządzania raportu o oddziaływaniu na środowisko).