Skarga M. K. na uchwałę Rady Miejskiej T. w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jakub Zieliński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Danuta Rzyminiak-Owczarczak Asesor WSA Paweł Daniel Protokolant: starszy sekretarz sądowy Krzysztof Dzierzgowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 26 sierpnia 2022 r. w sprawie ze skargi M. K. na uchwałę Rady Miejskiej T. z dnia 29 kwietnia 2021 r., nr [...] w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego 1. stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w części obejmującej § 13 ust. 1 pkt 5 w zakresie zwrotu "o ile nie spowoduje to powiększenia obszaru zabudowy zagrodowej kosztem terenów mieszkaniowych" oraz § 29 ust. 1 pkt 1 w zakresie zwrotu "z zakazem zabudowy budynkami"; 2. w pozostałym zakresie oddala skargę; 3. zasądza od Rady Miejskiej na rzecz M. K. kwotę 797 (siedemset dziewięćdziesiąt siedem) złotych tytułem zwrotu kosztów postępowania.

Uzasadnienie strona 1/15

Rada Miejska Trzcianki (dalej również: Rada; organ) podjęła w dniu 29 kwietnia 2021 r. uchwałę nr XXXVII/379/21 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego gminy Trzcianka na obszarze wsi B. (Dz.Urz.Woj.Wlkp. z dnia 18 maja 2021 r., poz. 4074) - dalej również: uchwała; uchwała planistyczna; plan miejscowy; plan.

Skargę na powyższą uchwałę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu wniósł M. K. (dalej: skarżący; zainteresowany), działający za pośrednictwem pełnomocnika procesowego (adwokata), który zaskarżył tę uchwałę w części dotyczącej działek nr [...] i [...], [...], [...] oraz [...]. W skardze sformułował zarzuty dotyczące:

1. naruszenia art. 1 ust. 2 pkt. 7 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (dalej: u.p.z.p.; ustawa planistyczna) w zw. z art. 140 Kodeksu cywilnego (dalej: k.c.) w zw. z art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 Konstytucji poprzez pozbawienie skarżącego możliwości wybudowania budynków inwentarskich, innych budynków służących produkcji rolniczej ani budowli rolniczych na działkach o nr [...], [...], [...], [...] oraz [...], co stanowi ingerencję w prawo własności, sprzeczną z zasadą proporcjonalności wyrażoną w Konstytucji;

2. naruszenia art. 19 ust. 1 u.p.z.p. poprzez dokonanie istotnych zmian w projekcie planu przed 4 (ostatnim) wyłożeniem, tj. zmianę przeznaczenia działek o nr [...], [...], [...] (z terenów oznaczonych symbolem RM na tereny oznaczone symbolem MR), [...] oraz [...] (z terenów oznaczonych symbolem R na tereny oznaczone częściowo jako R a częściowo jako MN), bez jakiegokolwiek uzasadnienia;

3. naruszenia art. 9 ust. 4 u.p.z.p. poprzez uchwalenie planu miejscowego sprzecznego ze Studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego gminy Trzcianka - dalej również: studium (uchwała nr XLIX/324/13 Rady Miejskiej Trzcianki z dnia 11 lipca 2013 r. - dalej: uchwała w sprawie studium), tj.:

- uniemożliwienie budowy nowych budynków inwentarskich, innych budynków służących produkcji rolniczej oraz budowli rolniczych na działkach nr [...], [...], [...], [...] oraz [...], co uniemożliwia rozwój nowoczesnego rolnictwa ekologicznego, mimo że zgodnie z § 190 studium należy propagować gospodarstwa ekologiczne.

4. § 6 w zw. z § 143 załącznika do rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 20 czerwca 2002 r. w sprawie "Zasad techniki prawodawczej" (Dz.U. z 2016 r., poz. 283) - dalej również: Zasady techniki prawodawczej, poprzez zastosowanie w § 13 ust. 1 pkt 5 uchwały niejasnego sformułowania, wywołującego istotne wątpliwości interpretacyjne: "dopuszcza się odpowiednie stosowanie pkt 4 do budynków oraz budowli rolniczych w zabudowie zagrodowej gospodarstwa rolnego, o ile nie spowoduje to powiększania obszaru zabudowy zagrodowej kosztem terenów mieszkaniowych".

W uzasadnieniu podniósł, że uchwalony plan miejscowy praktycznie uniemożliwia skarżącemu rozwój gospodarstwa rolnego na działkach o nr [...], [...], [...], [...] oraz [...], które wchodzą w skład tego gospodarstwa. Wskazał na to, że istota nieruchomości rolnych polega na tym, że są one lub mogą być wykorzystywane do prowadzenia działalności wytwórczej w rolnictwie w zakresie produkcji roślinnej i zwierzęcej, nie wyłączając produkcji ogrodniczej, sadowniczej i rybnej (art. 461 k.c.).

Strona 1/15