Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Edyta Podrazik Sędzia WSA Tomasz Świstak (spr.) Protokolant St. sekretarz sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi Miasta Poznań na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego z dnia 8 grudnia 2015r. Nr KN-I.4131.1.399.2015.8 w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego uchyla zaskarżone rozstrzygnięcie nadzorcze

Uzasadnienie strona 1/7

W dniu 3 listopada 2015 r. Rada Miasta Poznania podjęła uchwałę Nr XIX/242/VII/2015 w sprawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Osiedle Piastowskie" w Poznaniu. W § 17 pkt 6 lit. a tej uchwały wskazano, że w zakresie zasad modernizacji, rozbudowy i budowy systemów komunikacji ustala się nakaz zapewnienia na działce budowlanej stanowisk postojowych dla samochodów osobowych, w łącznej liczbie nie mniejszej niż 1,5 stanowiska postojowego na każde mieszkanie w budynku wielorodzinnym, w tym 1 stanowisko dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową na każde 30 mieszkań.

W dniu 10 grudnia 2015 r. do Urzędu Miasta wpłynęło pismo Wojewody Wielkopolskiego z dnia 8 grudnia 2015 r. nr KN-I.4131.1.399.2015.8, w którym Wojewoda jako organ nadzoru zawiadomił o wszczęciu postępowania nadzorczego w sprawie stwierdzenia nieważności części wymienionej wyżej uchwały. W dniu 11 grudnia 2015 r. do kancelarii Urzędu Miasta Poznania wpłynęło rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Wielkopolskiego datowane na dzień 8 grudnia 2015 r., nr KN-I.4141.1.399.2015.8, w którym organ nadzoru, w oparciu o art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, orzekł o nieważności § 17 pkt 6 lit. a wzmiankowanej uchwały. W rozstrzygnięciu tym wskazano, że wymieniona jednostka redakcyjna uchwały zawierała nakaz zapewnienia na działce budowlanej stanowisk postojowych dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową w liczbie 1 stanowisko na każde 30 mieszkań. Po dokonaniu stosownych wyliczeń odnoszących się do istniejącej zabudowy Wojewoda stwierdził, że według uchwały jedno miejsce postojowe dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową będzie przypadało na 45 miejsc postojowych, podczas gdy z art. 12a ust. 2 pkt 2 ustawy o drogach publicznych wynika, że miejsca postojowe dla pojazdów zaopatrzonych w kartę parkingową powinny być dwa, jeżeli liczba stanowisk postojowych wynosi od 16 do 40. Kierując się powyższym Wojewoda uznał, że wymienione postanowienie uchwały Rady Miasta Poznania stanowi regulację sprzeczną z przepisem ustawy i w związku z tym godzi w zasady sporządzania planu miejscowego. W konsekwencji Wojewoda Wielkopolski - działając na podstawie art. 91 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym - wydał rozstrzygnięcie nadzorcze nr KN-I.4131.1.399.2015.8 z dnia 8 grudnia 2015 r., w którym stwierdził nieważność § 17 pkt 6 lit. a uchwały.

Z rozstrzygnięciem tym nie zgodziło się Miasto Poznań, które w dniu 13 stycznia 2016 roku wywiodło na nie skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego, zarzucając:

1. naruszenie art. 28 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 199 z późn. zm.) w zw. z art. 91 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2015 r., poz. 1515 z późn. zm.) poprzez przyjęcie, że przedmiotowy zapis uchwały Rady Miasta Poznania stanowi istotne naruszenie zasad sporządzania planu miejscowego i jest sprzeczny z prawem;

Strona 1/7