Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Pile w przedmiocie obowiązków i zadań z zakresu gospodarki leśnej;
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jolanta Szaniecka Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant st.sekr.sąd. Mariola Kaczmarek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 lutego 2014 r. sprawy ze skargi K. D. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia [...] lipca 2013 r. Nr [...] w przedmiocie obowiązków i zadań z zakresu gospodarki leśnej; oddala skargę

Inne orzeczenia o symbolu:
6161 Lasy oraz zalesianie gruntów rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Lasy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia [...] kwietnia 2013 r., znak [...], Starosta P. na podstawie art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2013 r. poz. 267 z późn. zm.) w zw. z art. 19 ust. 3 i art. 21 ust. 2 i art. 14a ust. 3 ustawy z dnia 28 września 1991 r. o lasach (Dz. U. z 2011 r. nr 12 poz. 59 z późn. zm.) ustalił K. D. szczegółowo zakres obowiązków i zadań gospodarczych dla gruntów na działkach nr [...], [...], [...], [...], [...], [...], [...] oraz [...], położonych w miejscowości D., Gmina S. Jednocześnie organ zobowiązał skarżącego do przygotowania pozyskanego surowca do ocechowania i legalizacji po uprzednim zgłoszeniu, wyznaczając zarazem termin realizacji określonych zadań do dnia [...] grudnia 2021 r.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że pismem z dnia [...] lipca 2011 r. K. D. zwrócił się z wnioskiem o wyrażenie zgody na zatwierdzenie sporządzonego na swoje zlecenie i swój koszt opracowania pt. "Inwentaryzacja stanu lasu położonego na terenie wsi D., gmina S. na okres od dnia [...] stycznia 2011 r. do [...] grudnia 2020 r.", dotyczącego obszaru, dla którego Wójt Gminy S. wydał w dniu [...] kwietnia 2011 r., znak [...], decyzję o warunkach zabudowy. W konsekwencji organ w trybie art. 21 ust. 2 ustawy o ladach zlecił wyspecjalizowanemu podmiotowi wykonanie inwentaryzacji stanu lasu dla terenu objętego wnioskiem skarżącego, w wyniku czego powstał dokument pt. "Inwentaryzacja stanu lasu na gruntach przeznaczonych do zalesienia". Pismem z dnia [...] czerwca 2012 r. skarżący zgłosił uwagi krytyczne wobec tego opracowania, do których autor wspomnianego dokumentu ustosunkował się w piśmie z dnia [...] lipca 2012 r. Decyzją z dnia [...]15 października 2012 r., znak [...], organ ustalił zatem wobec skarżącego zakres obowiązków i zadań gospodarczych na omawianych teren. Rozstrzygnięcie to zostało jednak wyeliminowane z obrotu prawnego decyzją Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia [...] grudnia 2012 r., znak [...]. Organ odwoławczy wskazał w szczególności na konieczność przeprowadzenia ponownie postępowania w oparciu o nowe przepisy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 listopada 2012 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu (Dz. U. z 2012 r. poz. 1302). W dniu [...] stycznia 2013 r. skarżący przedstawił dokument pt. "Inwentaryzacja stanu lasów niepaństwowych wg stanu na [...].101.2013 na okres [...].01.0213 r.", wnosząc zarazem o ocenę wszystkich trzech inwentaryzacji stanu lasu. Następnie organ przytoczył przepisy, które w jego ocenie znajdowały zastosowanie w rozpatrywanej sprawie, wskazując zarazem, że zlecona przez organ inwentaryzacja stanu lasu została sporządzona w oparciu o przepisy rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 20 grudnia 2005 r. w sprawie szczegółowych warunków i trybu sporządzania planu urządzenia lasu, uproszczonego planu urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu (Dz. U. nr 256 poz. 2151). Powołane rozporządzenie utraciło moc obowiązującą w dniu 2 lipca 2012 r. Niemniej, na mocy § 10 rozporządzenia Ministra Środowiska z dnia 12 listopada 2012 r. do planów urządzenia lasu, uproszczonych planów urządzenia lasu oraz inwentaryzacji stanu lasu, sporządzonych przed dniem wejścia w życie tego rozporządzenia, stosuje się przepisy dotychczasowe. Tym samym należy uznać, że opracowana na zlecenie organu inwentaryzacja stanu lasu pozostaje nadal w mocy i odpowiada prawu. Organ zauważył przy tym, że podstawę wydania rozważanej decyzji może stanowić w świetle art. 19 ust. 3 powołanej ustawy o lasach jedynie inwentaryzacja stanu lasu, której wykonanie wedle art. 21 ust. 2 tejże ustawy zleca starosta. Dlatego też dokumenty przedłożone przez skarżącego nie mogą być uznane za inwentaryzacje stanu lasu w rozumieniu wymienionych przepisów. Opracowania te nie rodzą zatem skutków prawnych i jako takie pozostają poza obrotem prawnym, a tym bardziej nie mogły być dopuszczone jako dowód w sprawie. Ponadto organ wyjaśnił, że sporządzona na jego zlecenie inwentaryzacja stanu lasu odpowiada wymogom formalnym i prawnym określonym w Zasadach Hodowli Lasu z 2012 r. Ustosunkowując się do zarzutów zgłoszonych przez skarżącego, organ stwierdził, że rozszerzenie oficjalnej inwentaryzacji stanu lasu o ogólny opis i charakterystykę terenu nie narusza żadnego przepisu. Ponadto, wbrew twierdzeniom skarżącego, prawidłowo dobrano świerk do podsadzeń, gdyż wedle Zasad Hodowli Lasu świerk jest gatunkiem domieszkowym uszlachetniającym na siedlisku olsu typowego (Ol) i olsu jesionowego (OlJ). Bezzasadny jest również zarzut nieprawidłowego ustalenia mokradłowego siedliska olsu jesionowego, gdyż występowanie takiego siedliska jest wyraźnie stwierdzone w Siedliskowej Podstawowej Hodowli Lasu. Organ nie podzielił również zastrzeżeń skarżącego co do szczegółowości opisu przyrody występującej na analizowanym terenie oraz ewentualnych szkód, jakie może powodować zwierzyna płowa. Podobnie inwentaryzacja stanu lasu sporządzona na zlecenie organu, nie wskazuje by zalesienie gruntów skarżącego wpłynęło niekorzystnie na zimowisko nietoperzy w kolektorze burzowym "M. Rura". Organ zaznaczył przy tym, że w niniejszej sprawie nie dochodzi do całkowitej przebudowy drzewostanu, gdyż pojęcie to dotyczy jedynie drzewostanów na terenach leśnych, a nie jak w przypadku skarżącego - drzewostanów powstałych w drodze sukcesji naturalnej. Wprowadzenie z kolei podrostu pozwoli w dłuższej perspektywie na podniesienie wartości siedliska i stabilizację drzewostanu. Błędny jest również zarzut braku opinii i zatwierdzenia inwentaryzacji stanu lasu przez właściwego miejscowo nadleśniczego, gdyż wymóg ten dotyczy jedynie uproszczonego planu urządzenia lasu, a zatem nie odnosi się do rozpatrywanej sprawy. W pozostałym zakresie organ wyjaśnił, że opracowania sporządzone na zlecenie skarżącego zawierają błędy i pozostają w sprzeczności ze wspomnianą decyzją z dnia [...] kwietnia 2011 r. o warunkach zabudowy co do racjonalnego zachowania istniejącej roślinności w trakcie zalesiania.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6161 Lasy oraz zalesianie gruntów rolnych
Inne orzeczenia z hasłem:
Lasy
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze