Dnia 5 czerwca 2013 r. Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędziowie Sędzia WSA Barbara Drzazga Sędzia WSA Edyta Podrazik (spr.) Protokolant st. sekr. sąd. Monika Pancewicz po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 5 czerwca 2013 r. sprawy ze skargi A. B. i I. B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile z dnia [...] września 2012r. Nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej I. uchyla zaskarżoną decyzję, II. zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Pile na rzecz skarżących kwotę 100zł (sto złotych) tytułem zwrotu kosztów sądowych, III. określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana.
Decyzją nr [...] z dnia [...] lipca 2012 r., znak [...], Wójt Gminy C. na podstawie art. 145, art. 146, art. 147, art. 148 ust. 1-3 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2004 r. nr 261 poz. 2603 z późn. zm.) oraz art. 2 § 1 pkt 1, art. 207 i art. 210 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (Dz. U. z 2005 r. nr 8 poz. 60 z późn. zm.) ustalił opłatę adiacencką z tytułu wzrostu wartości nieruchomości położonej w R. o pow. 903 m2, działka nr [...], obręb R., wskutek stworzenia warunków do korzystania z wybudowanej drogi w kwocie 1.882,50 zł, wskazując zarazem, że kwota ta powinna być uiszczona w terminie 14 dni od daty, kiedy powyższa decyzja stanie się ostateczna.
W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że Gmina C. zrealizowała inwestycję związaną z budową drogi, stwarzając w ten sposób warunki do korzystania z niej, m.in. z działki nr [...]. Zgodnie z art. 145 i art. 146 powołanej ustawy o gospodarce nieruchomościami właściciele nieruchomości uczestniczą w kosztach budowy infrastruktury technicznej, w tym również drogi, przez wnoszenie na rzecz gminy opłat adiacenckich. Jednocześnie organ wskazał, że w wyniku wybudowania drogi wartość nieruchomości wzrosła o kwotę 3.765 zł, powołując się na operat szacunkowy z dnia [...] grudnia 2011 r. Mając zatem na uwadze, że stawka procentowa opłaty adiacenckiej została ustalona na poziomie 50% w uchwale Rady Gminy C. z dnia 28 września 2005 r. w sprawie ustalenia stawek opłaty adiacenckiej (Dz. Urz. Woj. Wlkp. Nr 161 poz. 4327), należało uznać, że należna Gminie opłata adiacencka wynosi 1.882,50 zł.
Pismem z dnia [...] lipca 2012 r. A. B. odwołał się od powyższej decyzji z dnia [...] lipca 2012 r., zarzucając jej naruszenie art. 146 ust. 3 ustawy o gospodarce nieruchomościami poprzez jego błędną wykładnię oraz art. 121 § 1 i art. 187 § 1 Ordynacji podatkowej poprzez nierozpatrzenie w sposób wyczerpujący całości materiału dowodowego.
W uzasadnieniu skarżący wskazał, że po wybudowaniu przedmiotowej drogi lokalna społeczność uznała, że wysokość stawki opłaty adiacenckiej jest zbyt wysoka. Podjęto zatem rozmowy z Wójtem Gminy C., w wyniku których na zebraniu wiejskim w dniu [...] stycznia 2012 r. Wójt obiecał, że jeżeli Rada gminy C. podejmie stosowną uchwałę, to on będzie ją realizował. Jednocześnie, jedna z radnych Gminy C. zgłosiła projekt zawarcia z mieszkańcami umów partycypacyjnych, które określałyby kwotę możliwą do zapłaty przez daną osobę. Propozycja ta spotkała się z aprobatą mieszkańców; tym bardziej, że podobna forma prawna była stosowana również w odniesieniu do mieszkańców O. W. W. Mimo powyższego zapewnienia Wójt Gminy C. nie uwzględnił jednak stanowiska ogółu mieszkańców miejscowości R., ani wspomnianej wyżej propozycji radnej. Takie działanie organu I instancji należy zatem ocenić jako naruszenie zasady równego traktowania strony każdego postępowania. Postępowanie nie było prowadzone przez Wójta Gminy C. w sposób budzący zaufanie obywateli do organów państwa. Odmiennie potraktowano skarżącego, a odmiennie mieszkańców O. W. W.. Kwestionowane rozstrzygnięcie zawiera jednak także dalsze wady. Wycena przedmiotowej nieruchomości została bowiem dokonana w operacie szacunkowym sporządzonym na dzień [...] grudnia 2012 r. Tymczasem decyzja organu I instancji została wydana w dniu [...] lipca 2012 r., a zatem nie uwzględniono faktu, że wartość nieruchomości mogła w międzyczasie ulec zmianie; zwłaszcza, że cały czas występuje tendencja spadku cen nieruchomości. A. B. zwrócił również uwagę na zły stan nawierzchni z kostki betonowej, która na pewno nie przyczyniła się do podwyższenia wartości nieruchomości. Kwestia ta nie została przy tym dostatecznie zanalizowana przez organ I instancji. Ponadto, skarżący zauważył, że w wyniku podjęcia przez Radę Gminy C. uchwały nr I/15/12 z dnia 30 stycznia 2012 r. wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej wynosi obecnie jedynie 20%. Kierując się zatem zasadą in dubio pro tributario organ powinien był przyjąć korzystniejszą dla skarżącego wysokość opłaty.