Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Barbara Drzazga (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Elwira Brychcy Sędzia WSA Tomasz Świstak Protokolant st. sekr. sąd. Edyta Rurarz - Kwietniewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 06 kwietnia 2018 r. sprawy ze skargi H. J. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia [...] lipca 2017 r. nr [...] w przedmiocie opłaty adiacenckiej oddala skargę
Zaskarżoną decyzją z dnia [...] 2017 r. nr [...] Samorządowe Kolegium Odwoławcze, po rozpoznaniu odwołania H. J. od decyzji Dyrektora [...] w P. (dalej Dyrektor [...]) z dnia [...] 2014 r. znak [...] o ustaleniu opłaty adiacenckiej z tytułu wzrostu wartości nieruchomości w wyniku stworzenia warunków do korzystania z drogi, utrzymało w mocy zaskarżoną decyzję.
Decyzję tę wydano w następującym stanie faktycznym i prawnym.
Decyzją z dnia [...] 2014 r. Dyrektor [...] ustalił, po stworzeniu warunków do korzystania z drogi wybudowanej na bocznym odcinku ul. [...], opłatę adiacencką w wysokości [...] zł z tytułu wzrostu wartości nieruchomości zapisanej w księdze wieczystej nr [...] [...], położonej w P. przy ul. [...], obręb U., ark. mapy [...], dz. nr [...], stanowiącej dnia 24 stycznia 2012 roku własność H. J., spowodowanego wybudowaniem przedmiotowej drogi oraz zobowiązał H. J. do wniesienia w/w opłaty.
Uzasadniając decyzję Dyrektor [...] [...] wyjaśnił, iż na wniosek Zarządu Dróg Miejskich, Prezydent Miasta P. decyzją nr [...] z dnia [...] 2010 r., zatwierdził projekt budowlany i udzielił pozwolenia na budowę drogi na ul. [...] w P. wraz z oświetleniem i odwodnieniem. Komisyjnego odbioru końcowego oraz przekazania obiektu do użytkowania na odcinku od ul. [...] do U. dokonano 14 listopada 2011 r. Decyzją z dnia [...] 2012 r. Prezydent Miasta P. zezwolił na użytkowanie drogi na ul. [...]. Decyzja stała się ostateczna 24 stycznia 2012 r. Do legalnego użytkowania drogi można było przystąpić 24 stycznia 2012 r. Organ I instancji ustalił, iż stworzono warunki do korzystania z wybudowanej drogi H. J. będącej właścicielem działki nr [...] położonej przy ul. [...]. Skutkiem powyższego nastąpił wzrost wartości ww. nieruchomości. Zgodnie z operatem szacunkowym sporządzonym przez rzeczoznawcę majątkowego A. J. wartość przedmiotowej nieruchomości wzrosła o kwotę [...]zł. Przebieg postępowania oraz dowód w postaci operatu szacunkowego zostały szczegółowo opisanej i ocenione w uzasadnieniu zaskarżonej decyzji.
Od powyższej decyzji odwołanie wniosła H. J., wskazując na zalewowy charakter działki, uciążliwie sąsiedztwo, napowietrzne przyłącze energetyczne, brak przyłącza telefonii stacjonarnej oraz ogromną uciążliwość związaną z natężeniem ruchu powstałym po wybudowaniu drogi jako czynników wpływających na obniżenie wartości nieruchomości. Pismem z 17 lutego 2017 r. dodała, że pod adresem D. , na działce nr [...], na mocy pozwolenia na budowę nr [...]/2015, posadowiono budynek dwukondygnacyjny, wielorodzinny a obszar działki w większej części pokryto pozbrukiem, co stwarza zagrożenie zalewowe dla należącej do niej działki. W związku z tym wniosła o przeprowadzenie wywiadu środowiskowego.
Utrzymując w mocy zaskarżoną decyzję, SKO w P. powołało przepisy art. 144 ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 roku o gospodarce nieruchomościami (t.j. Dz. U. z 2010 r. Nr 102, poz. 651 ze zm., dalej: u.g.n.) oraz art. 1 ustawy z dnia 21 marca 1985 r. o drogach publicznych (t.j. Dz. U. z 2017 r. poz. 1222 ze zm., dalej: u.d.p.), by następnie wskazać, że z przepisów tych wynika, że obowiązek uiszczenia opłaty adiacenckiej powstaje w przypadku kumulatywnego spełnienia się następujących przesłanek: 1) wybudowania drogi i stworzenia warunków do korzystania z niej, 2) obowiązywania w dniu, w którym stworzono warunki do korzystania z drogi, uchwały rady gminy określającej wysokość stawki procentowej opłaty adiacenckiej, 3) wzrostu wartości nieruchomości będącego następstwem budowy drogi. Kolegium stwierdziło, że podziela ocenę organu I instancji, iż w niniejszej sprawie wszystkie te przesłanki ziściły się.