Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk (spr.) Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 23 kwietnia 2009 r. sprawy ze skargi Z. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej przez Z. P. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...], na podstawie której postanowiono uchylić decyzję Kierownika Ośrodka Pomocy Społecznej w U., działającego z upoważnienia Burmistrza [...], z dnia [...], nr [...] oraz orzec o odmowie przyznania Z. P. zasiłku celowego na odbudowę budynku mieszkalnego uszkodzonego w wyniku przejścia trąby powietrznej w dniu 15 sierpnia 2008 r. ze środków dotacji celowej budżetu państwa.
Zaskarżona decyzja zapadła w następującym stanie faktycznym. Decyzją z dnia [...], nr [...] działający z upoważnienia Burmistrza [...], Kierownik Ośrodka Pomocy Społecznej w U. odmówił przyznania Z. P. pomocy finansowej ze środków dotacji celowej budżetu państwa na odbudowę budynku mieszkalnego uszkodzonego w wyniku przejścia trąby powietrznej w dniu 15 sierpnia 2008 r., która przeszła nad powiatem strzeleckim w województwie opolskim, niszcząc liczne gospodarstwa. Wniosek Z. P. dotyczył nieruchomości położonej w B. przy ul. [...]. W uzasadnieniu organ powołując się na treść art. 5 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2008 r., Nr 115, poz. 728 ze zm.) podał, że pomimo stwierdzenia, iż nieruchomość ta rzeczywiście uległa zniszczeniu na skutek wskazanego zdarzenia, to jednak nie jest możliwym udzielenie wnioskodawcy pomocy w postaci zasiłku celowego. Organ wskazał, że z zebranych w postępowaniu dowodów, w szczególności, w postaci wywiadu środowiskowego i informacji podanych przez samego wnioskodawcę wynika, że chociaż posiada on obywatelstwo polskie oraz jest zameldowany w B., przy ul. [...], to jednak jego miejscem zamieszkania oraz centrum spraw życiowych jest K. (K.) położona na terenie Republiki Federalnej Niemiec. Organ ustalił, że w miejscowości tej Z. P. przebywa wraz z rodziną oraz wykonuje pracę zarobkową, a nadto jego dzieci w osobie R. oraz S. uczęszczają do tamtejszych szkół. Ponadto skarżący wraz z rodziną podlega ubezpieczeniu zdrowotnemu i korzysta z opieki lekarskiej na terenie Niemiec. W ocenie organu, w takiej sytuacji sam fakt obywatelstwa polskiego oraz posiadania zameldowania na terenie B. nie stanowią wystarczającej przesłanki do skorzystania z pomocy społecznej.
W odwołaniu złożonym w dniu 1 grudnia 2008 r., Z. P. wniósł o uchylenie zaskarżonej decyzji i przyznanie prawa do otrzymania wnioskowanej pomocy finansowej. W uzasadnieniu skarżący zarzucił, iż organ I instancji nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku pełnego zgromadzenia materiału dowodowego, ponieważ jedynym dowodem był wywiad środowiskowy, a ponadto w ocenie Z. P., został on poddany przez organ uproszczonej ocenie. Wnioskodawca podkreślił, iż pomimo faktu, że aktualnie zamieszkuje w Niemczech, pobyt ten ma jedynie charakter czasowy, ponieważ jego zamiarem od zawsze był powrót i zamieszkanie w B., o czym świadczyć ma posiadanie obywatelstwa polskiego oraz zameldowanie pod tym adresem. Skarżący zwrócił także uwagę, iż jego pobyt za granicą ma wymiar wyłącznie zarobkowy, a rodzina przebywa tam razem z nim w celu uniknięcia rozłąki. Z. P. wyjaśnił, że stale utrzymuje kontakt z rodzinnym miastem, w którym spędza każde święta, wakacje, ferie, a także większość weekendów. Wnioskodawca zaznaczył nadto, że oszczędności zgromadzone dzięki pracy za granicą, zostały przeznaczone na remont domu w B. Ostatecznie skarżący podniósł, że organ nie wziął pod uwagę, że w zniszczonym domu zamieszkiwała przez cały czas jego matka H. P., która jednak trzy dni po przejściu trąby powietrznej zmarła. Powołując się natomiast na treść art. 101 ust. 3 ustawy o pomocy społecznej, Z. P. wskazał, że organ powinien w niniejszej sprawie zastosować uregulowany w tym przepisie wyjątek, dopuszczający udzielenie pomocy osobie, która wykaże pobyt na terenie Rzeczypospolitej Polskiej, przy czym nie musi to być pobyt stały. Wnioskodawca zaznaczył także, iż organ przy rozpatrywaniu wniosku obowiązany jest kierować się dobrem osób korzystających z pomocy i ochroną ich dóbr osobistych.