Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie zasiłku pielęgnacyjnego
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 17 marca 2011 r. sprawy ze skargi E. G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...] nr [...] w przedmiocie odmowy uchylenia, po wznowieniu postępowania, decyzji w sprawie zasiłku pielęgnacyjnego oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/4

Decyzją z dnia [...], nr [...], opartą o przepis art. 21 ust. 1 w związku z art. 23 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych oraz art. 73 w związku z art. 75 ust. 1 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 z dnia 14 czerwca 1971 r. w sprawie stosowania systemów zabezpieczenia społecznego do pracowników najemnych, osób prowadzących działalność na własny rachunek i do członków ich rodzin przemieszczających się we wspólnocie, Marszałek Województwa Opolskiego odmówił przyznania E. G. zasiłku pielęgnacyjnego w okresie od 4 lutego 2008 r. Od decyzji tej E. G. wniosła odwołanie, jednak Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu postanowieniem z dnia [...] stwierdziło uchybienie terminu do jego wniesienia, natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu prawomocnym wyrokiem z dnia 9 czerwca 2009 r., sygn. akt II SA/Op 71/09, oddalił skargę wniesioną na powyższe postanowienie.

W skierowanym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu piśmie z dnia 30 stycznia 2009 r., E. G. wniosła o ponowne rozpatrzenie sprawy, natomiast w piśmie z dnia 16 marca 2009 r. sprecyzowała, że domaga się zweryfikowania w trybie wznowieniowym decyzji odmawiającej przyznania zasiłku pielęgnacyjnego, wyjaśniając, że dopiero po interwencjach otrzymała decyzję, wydaną 16 lipca 2008 r. przez Magistrat der Stadt Wien, o odmowie przyznania jej zasiłku pielęgnacyjnego, którą wraz z tłumaczeniem przedłożyła w Regionalnym Ośrodku Polityki Społecznej w Opolu.

Postanowieniem z dnia 16 grudnia 2009 r. Marszałek Województwa Opolskiego wznowił postępowanie, wskazując, że decyzję austriackiego organu w sprawie zasiłku pielęgnacyjnego strona otrzymała w dniu 20 lutego 2009 r., natomiast podanie o wznowienie postępowania, zawarte w piśmie z dnia 16 marca 2009 r., przesłane zostało pocztą, listem nadanym w dniu 18 marca 2009 r. Następnie decyzją z dnia [...], nr [...], na podstawie art. 151 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz. 1071 ze zm.), zwanej dalej K.p.a., organ odmówił uchylenia decyzji własnej z dnia [...], nr [...] w sprawie odmowy przyznania skarżącej zasiłku pielęgnacyjnego w okresie od 4 lutego 2008 r. W uzasadnieniu przedstawiono przebieg postępowania w sprawie zakończonej decyzją z dnia [...], podając, że w jego toku ustalono, iż E. G. ma przyznaną na trwale rentę socjalną i ze względu na niskie dochody oraz stan zdrowia nie jest w stanie prowadzić samodzielnie gospodarstwa domowego, wobec czego mieszka wraz z rodzicami pozostając na ich utrzymaniu. Jej ojciec - J. G., jako osoba zatrudniona w Austrii, zgodnie z art. 73 rozporządzenia Rady (EWG) nr 1408/71 posiada tam uprawnienie do świadczeń rodzinnych na córkę E., pobierając je w kwocie 291 euro miesięcznie, wobec czego występuje zbieg uprawnień do świadczeń rodzinnych przysługujących zarówno według prawa polskiego, jak i austriackiego. Świadczenie pielęgnacyjne w Polsce wynosi natomiast 153 zł, stąd kwota świadczeń rodzinnych w Austrii jest wyższa, co uzasadnia zawieszenie prawa do świadczeń rodzinnych w Polsce. Przywołując art. 12 rozporządzenia nr 1408/71, określający ogólne zasady zakazu kumulacji świadczeń rodzinnych i art. 10 ust. 1a rozporządzenia Rady (EWG) nr 574/72, organ stwierdził, że ustanawia on zakaz kumulacji świadczeń lub zasiłków rodzinnych. Następnie podał, że decyzją z dnia [...] na podstawie art. 73 w związku z art. 13 ust. 2a rozporządzenia nr 1408/71 odmówiono prawa do zasiłku pielęgnacyjnego, gdyż wszelkie świadczenia rodzinne należne są od państwa, w którym pracownik wykonuje pracę najemną, a świadczenia należne zgodnie z ustawodawstwem miejsca zamieszkania podlegają zawieszeniu w całości zgodnie z art. 10 ust. 1a rozporządzenia nr 574/72. Dalej organ stwierdził, że występując o ponowne rozpatrzenie sprawy zakończonej decyzją ostateczną, E. G. w dniu 25 lutego 2009 r. dostarczyła decyzję właściwej instytucji austriackiej - Magistrat der Stadt Wien o odrzuceniu wniosku o ustalenie prawa do zasiłku pielęgnacyjnego z uwagi na brak posiadania obywatelstwa i głównego miejsca zamieszkania lub trwałego pobytu w Wiedniu oraz posiadania ubezpieczenia, a nadto wobec ubezpieczenia w miejscu zamieszkania z tytułu posiadania renty socjalnej. Poza tym organ dodał, że wystąpił o opinię do Ministerstwa Pracy i Polityki Społecznej, które zajęło stanowisko, iż rozstrzygnięcie zawarte w decyzji z dnia [...] jest słuszne. Przywołując treść art. 145 § 1 K.p.a., organ wywiódł, że w sprawie nie zachodzi żadna z wymienionych w tym przepisie przesłanek. Przedstawiona przez stronę jako nowy dowód w sprawie decyzja austriacka nie stanowi przesłanki do uchylenia decyzji i wydania nowej rozstrzygającej o istocie sprawy. Zdaniem organu, w świetle art. 2 pkt 2 ustawy o świadczeniach rodzinnych, zasiłek pielęgnacyjny i świadczenie pielęgnacyjne należą do świadczeń rodzinnych. Taką samą definicję świadczeń rodzinnych podaje również art. 1u (i) rozporządzenia nr 1408/71. Organ wskazał, że austriacki zasiłek pielęgnacyjny jest świadczeniem z tytułu zabezpieczenia społecznego, natomiast renta socjalna jest świadczeniem nieskładkowym, należnym wyłącznie w państwie miejsca zamieszkania. Zarówno przepisy rozporządzeń wspólnotowych, jak i orzecznictwo Trybunału Sprawiedliwości Wspólnot Europejskich, nie przewidują odrębnego porównywania świadczeń ze względu na ich charakter, przy czym - zgodnie z orzeczeniem Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości z dnia 8 marca 2001 r. w sprawie C-215/99 (Jauch) zasiłek pielęgnacyjny ma z jednej strony charakter świadczenia rodzinnego, a z drugiej - w odniesieniu do osób dorosłych - charakter świadczenia chorobowego. Ponadto w wyroku z dnia 21 lutego 2006 w sprawie C 286/03 - Sylwia Hosse przeciwko Land Salzburg - w świetle systematyki Rozporządzenia 1408/71 pojęcia "świadczenie z tytułu zabezpieczenia społecznego" z art. 4 ust. 1 oraz "specjalne świadczenie nieskładkowe" z art. 4 ust. 2a i 2b rozporządzenia nr 1408/71, wzajemnie się wykluczają. Organ wywiódł, że renta socjalna w Polsce nie jest analogicznym świadczeniem jak zasiłek pielęgnacyjny (opiekuńczy) w Austrii, a jest nim natomiast zasiłek pielęgnacyjny, jednak prawo do tego świadczenia zostaje zawieszone w całości.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
6329 Inne o symbolu podstawowym 632
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Administracyjne postępowanie
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze