Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie zasiłku celowego na zakup żywności w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania"
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Teresa Cisyk Sędzia WSA Daria Sachanbińska - spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Górska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 maja 2011 r. sprawy ze skargi S. H. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego na zakup żywności w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/10

Decyzją z dnia [...], nr [...], działając z upoważnienia Burmistrza Nysy, Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w Nysie po ponownym rozpatrzeniu sprawy - wskutek uchylenia przez organ odwoławczy wcześniejszych decyzji - odmówił przyznania S. H. pomocy w ramach programu "Pomoc państwa w zakresie dożywiania", jako świadczenia pieniężnego na zakup żywności (zasiłek celowy). Decyzja wydana została na podstawie art. 8 ust. 1, 3 i 9, art. 11, art. 24 ust. 2, art. 101 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2009 r. Nr 175, poz. 1362 ze zm.), art. 3 i art. 5 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. o ustanowieniu programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. Nr 267, poz. 2259) oraz § 6 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 7 lutego 2006 r. w sprawie realizacji programu wieloletniego "Pomoc państwa w zakresie dożywiania" (Dz. U. Nr 25, poz. 186 ze zm.). W uzasadnieniu, powołując regulacje art. 3 ustawy z dnia 29 grudnia 2005 r. oraz § 6 rozporządzenia z dnia 7 lutego 2006 r., organ w pierwszej kolejności wyjaśnił, że przyznanie wnioskowanego przez stronę świadczenia pieniężnego w postaci zasiłku celowego na zakup żywności, uwarunkowane jest uzyskaniem dochodu, który nie przekracza 150% kryterium dochodowego określonego w art. 8 ustawy o pomocy społecznej, a zgodnie z zarządzeniem organu z dnia 16 czerwca 2009 r., nr 13/09, zasiłek udzielany jest na osobę samotnie gospodarującą oraz na pierwszą osobę w rodzinie w wysokości 60 zł, zaś na kolejne osoby w rodzinie w wysokości 30 zł. Odnosząc się do sytuacji rodzinnej strony organ dostrzegł, że we wniosku z dnia 5 stycznia 2009 r. strona wskazała, że prowadzi gospodarstwo domowe wspólnie z czwórką dzieci, a następnie 5 listopada 2009 r. oświadczyła, że tworzy gospodarstwo domowe wraz z trójką dzieci (bez syna D.). W oparciu o te okoliczności organ uznał, że kryterium dochodowe dla rodziny skarżącej od listopada 2009 r. wynosi 1404 zł (4 x 351 zł). Dalej, powołując się na oświadczenie strony i zgromadzony materiał dowodowy, organ wskazał, że strona pozostaje w związku małżeńskim z P. H., jednakże jej mąż, pomimo zameldowania pod tym samym adresem co strona, prowadzi odrębne gospodarstwo domowe. Organ podał też, że z dniem 16 lipca 2009 r. wnioskodawczyni utraciła status osoby poszukującej pracy na skutek nie stawienia się w urzędzie pracy w wyznaczonym terminie. Nadto organ wskazał, że na dochód rodziny strony w grudniu 2008 r. składał się: zasiłek rodzinny na dzieci w kwocie 200 zł, dodatek z tytułu wychowywania dziecka w rodzinie wielodzietnej wynoszący 80 zł, dodatek mieszkaniowy w wysokości 190,87 zł, alimenty w kwocie 80 zł oraz dochód z gospodarstwa rolnego w R. o powierzchni 6,7080 ha, tj. 9,3987 ha przeliczeniowych, wyliczony w oparciu o art. 8 ust. 9 ustawy o pomocy społecznej, w wysokości 1945,53 zł. Odnosząc się do kwestii doliczenia dochodu z gospodarstwa rolnego, organ wyjaśnił, że ustawa o pomocy społecznej nie daje podstaw do wyłączenia z dochodu dochodów z ha przeliczeniowych w przypadku wydzierżawienia gospodarstwa rolnego, ponieważ ustalenie dochodu następuje w taki sam sposób bez względu na to, czy ziemia uprawiana jest przez właściciela, czy też oddana w dzierżawę. Wyrażając stanowisko, że przy uwzględnieniu dochodu z gospodarstwa rolnego należy mieć na uwadze art. 2 ustawy o pomocy społecznej organ stwierdził, że skoro S. H. jest osobą zdrową, nie pracuje zawodowo, jej dzieci z uwagi na wiek nie wymagają już stałej opieki i pielęgnacji, a stanowiące jej własność gospodarstwo rolne jest położone około 6 km od miejscowości, w której zamieszkuje, nie ma przeszkód do prowadzenia przez nią tego gospodarstwa. Ustalono także, że S. H. nie złożyła w KRUS wniosku o przyznanie emerytury rolniczej. Organ wyjaśnił, że umowa dzierżawy gospodarstwa w R. na okres 10 lat zawarta została w celu nabycia prawa do emerytury i dotyczy 6,453 ha gospodarstwa. Natomiast jego zabudowana część, o powierzchni 0,2550 ha, pozostała w użytkowaniu strony. W umowie nie określono kwoty za dzierżawę gospodarstwa. Następnie, organ stwierdził, że łączny dochód strony w grudniu 2008 r. wyniósł 2496,40 zł, a łączna kwota wydatków na lokal mieszkalny to 566,05 zł. Podniósł również, że zarówno S. H., jak i jej synowi D. K. zaproponowano zawarcie kontraktu socjalnego. Jego celem w odniesieniu do strony było wystąpienie przez nią o podwyższenie alimentów na trójkę uczących się dzieci, jednakże wnioskodawczyni dwukrotnie odmówiła jego podpisania. Stosownie do tego, powołując się na art. 4 ustawy o pomocy społecznej, organ zwrócił uwagę na określone w art. 11 ust. 2 ustawy przesłanki odmowy przyznania świadczenia i wskazując, że mąż skarżącej jest właścicielem samochodu osobowego o wartości ok. 17000 zł - 27000 zł, a także nieruchomości położonej w obrębie miejscowości K. o powierzchni 17,2600 ha wywiódł, że wobec jego sytuacji majątkowej, w pierwszej kolejności strona powinna od męża dochodzić zaspokojenia potrzeb finansowych wskutek wystąpienia o podwyższenie alimentów. Odnosząc się do celu pomocy społecznej, określonego w art. 2 ustawy o pomocy społecznej organ stwierdził, że osoby ubiegające się o pomoc społeczną zobowiązane są przede wszystkim do wykorzystywania własnych środków, możliwości i uprawnień, przed złożeniem wniosku o przyznanie prawa pomocy. Pomoc społeczna przysługuje bowiem w przypadku wystąpienia trudnej sytuacji życiowej, jeżeli nie jest możliwe jej samodzielne przezwyciężenie i udzielana jest w ostateczności, po wyczerpaniu przez ubiegającego się o nią własnych uprawnień, środków, zasobów i możliwości. Końcowo organ przedstawił możliwości finansowe Ośrodka oraz podał, że w miesiącu marcu 2010 r. z pomocy w ramach programu dożywiania w formie zasiłku celowego na zakup żywności skorzystało 57 osób, natomiast 255 dzieci i 307 osób dorosłych z pomocy w formie posiłków.

Strona 1/10
Inne orzeczenia o symbolu:
6320 Zasiłki celowe i okresowe
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze