Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Krzysztof Bogusz - spr. Sędziowie: Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant: sekretarz sądowy Dorota Rak po rozpoznaniu w dniu 16 maja 2006 r. na rozprawie sprawy ze skargi M. O. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie świadczenia rodzinnego oddala skargę.
Przedmiotem skargi M. O. jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z [...] utrzymująca w mocy decyzję Kierownika Miejsko - Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. z [...], w sprawie odmowy przyznania świadczenia rodzinnego, a w szczególności świadczenia pielęgnacyjnego oraz składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne z tytułu rezygnacji z zatrudnienia w związku z opieką nad dzieckiem.
Wydanie tych orzeczeń poprzedziło postępowanie administracyjne o następującym przebiegu:
W dniu 24 lipca 2005 r. M. O. złożył w Miejsko - Gminnym Ośrodku Pomocy Społecznej w K. wniosek o ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego, z którego wynikało, że jego rodzina składa się z 6 osób i razem z żoną M. O. wychowują 4 małoletnich dzieci, w tym E. O. urodzoną 10 października 1998 r. Z wniosku wynikało ponadto, że wnioskodawca nie jest zatrudniony na stałe, ani nie wykonuje innej pracy zarobkowej, sprawuje osobistą opiekę i pielęgnację nad córką E., która nie przebywa w placówce zapewniającej całodobową opiekę przez co najmniej pięć dni w tygodniu. Z oświadczenia wnioskodawcy wynikało także, że nie ma on ustalonego prawa do zasiłku lub świadczenia przedemerytalnego, renty socjalnej, emerytury lub renty a także, że nikt z rodziny nie ma ustalonego prawa do wcześniejszej emerytury z koniecznością sprawowania opieki nad niepełnosprawnym dzieckiem. Wnioskodawca wskazywał także, że w 2004 r. jego rodzina nie uzyskała żadnego dochodu.
Z załączonego do wniosku orzeczenia o niepełnosprawności wynikało, że E. O. została zaliczona do osób niepełnosprawnych od urodzenia, a orzeczenie wydano do dnia 9 października 2014 roku. Z orzeczenia tego wynikało także, że dziecko wymaga zaopatrzenia w przedmioty ortopedyczne, środki pomocnicze oraz pomoce techniczne ułatwiające funkcjonowanie, że wymaga stałego współudziału na co dzień od strony opiekuna w procesie leczenia, rehabilitacji i edukacji, że wymaga wsparcia w ramach systemu środowiskowego w samodzielnej egzystencji oraz związana jest z nim konieczność sprawowania zwiększonej, stałej opieki pielęgnacyjnej.
W toku postępowania organ I instancji ustalił także, że inne z dzieci skarżącego A O, także zaliczony do osób niepełnosprawnych korzysta ze świadczenia pielęgnacyjnego przyznanego na wniosek jego matki M. O. decyzją z 6 września 2005 r.
W oparciu o powyższe ustalenia organ I instancji decyzją z dnia [...] nr [...] wydaną na podstawie art. 104 kpa i art. 17, art. 20 ust. 3 oraz art. 26 ustawy z dnia 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (Dz. U. z 2003 r. Nr 228 poz. 2255 z zm) odmówił M. O. przyznania świadczenia rodzinnego w postaci świadczenia pielęgnacyjnego z tytułu rezygnacji z zatrudnienia lub innej pracy w związku z opieką nad córką E. O., a także w postaci składek na ubezpieczenie społeczne i zdrowotne. W uzasadnieniu stwierdzono z powołaniem się na art. 17 ust 5 powołanej ustawy o świadczeniach rodzinnych, że świadczenie pielęgnacyjne nie może zostać przyznane, gdyż M. O. korzysta z takiej formy świadczenia rodzinnego w związku z niepełnosprawnością innego dziecka wychowywanego w tej rodzinie, a to A. O. Ustalenie prawa do świadczenia pielęgnacyjnego na inne dziecko w rodzinie wyłącza - zdaniem organu - możliwość przyznania kolejnego świadczenia tego rodzaju.