Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędziowie Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Sędzia WSA Daria Sachanbińska Protokolant St. insp. sądowy Katarzyna Stec po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 24 marca 2015 r. sprawy ze skargi A. M. i K. M. na postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 22 października 2014 r., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności zażalenia na postanowienie nakazujące przedstawienie ekspertyzy technicznej 1) uchyla zaskarżone postanowienie oraz poprzedzające je postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia 30 czerwca 2014 r., nr [...], a także postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 7 marca 2014 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżone postanowienie w całości nie podlega wykonaniu.
Przedmiotem skargi, wniesionej przez A. i K. M. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu jest postanowienie Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia 22 października 2014 r., nr [...], stwierdzające niedopuszczalność zażalenia na postanowienie Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim z dnia 30 czerwca 2014 r., nr [...], w nakładające na skarżących obowiązek dostarczenia ekspertyzy technicznej.
Zaskarżone postanowienie zapadło w następującym stanie faktycznym i prawnym:
W wyniku interwencji M. M. Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim wszczął z urzędu postępowanie w sprawie wykonania, bez wymaganego pozwolenia, rozbudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego, zlokalizowanego w [...] przy ul. [...], dz. nr [...], k.m. [...].
Następnie, decyzją z dnia 14 grudnia 2010 r., na podstawie art. 48 ust. 1 w zw. z art. 48 ust. 4 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (Dz. U. z 2006 r. nr 156, poz. 1118, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą Prawo budowlane z 1994 r., nakazał K. i A. M., jako inwestorom i właścicielom ww. nieruchomości, rozbiórkę samowolnie wykonanej części garażowo-użytkowej. Decyzja ta została utrzymana w mocy przez Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu decyzją z dnia 21 marca 2011 r., natomiast Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w wyniku skargi wniesionej przez A. M. wyrokiem z dnia 6 września 2011 r., sygn. akt II SA/Op 242/11, uchylił decyzje organów obu instancji. W uzasadnieniu Sąd wskazał, że wyjaśnienia wymaga kwestia zakończenia spornej budowy w rozumieniu art. 103 ust. 2 ustawy Prawo budowlane, i - w zależności od tych ustaleń - dokonania oceny legalności spornego budynku według przepisów Prawa budowlanego z 1974 r., bądź z 1994 r.
Ponownie rozpatrując sprawę Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie prudnickim postanowieniem z dnia 15 listopada 2013 r. nałożył na podstawie art. 81c ust. 2 ustawy Prawo budowlane z 1994 r. obowiązek dostarczenia w terminie do 17 stycznia 2014 r. oceny technicznej całego zakresu robót budowlanych wykonanych bez wymaganego pozwolenia, w wyniku których powstała część garażowa wraz z jej nadbudową.
Na skutek zażalenia na powyższe postanowienie, wniesionego przez A. M., Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu postanowieniem z dnia 7 marca 2014 r., nr [...], uchylił zaskarżone postanowienie. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ odwoławczy wywiódł, że jeśli zastosowanie mają przepisy ustawy Prawo budowlane z 1974 r. (Dz. U. nr 38, poz. 229, z późn. zm. - zwanej dalej "ustawa Prawo budowlane z 1974 r."), to należy stosować wszystkie z nich, także dowodowe, do jakich należy art. 56 tej ustawy. Zdaniem organu, nie można nakładać obowiązku na podstawie obecnie obowiązujących przepisów ustawy Prawo budowlane z 1994 r. (aktualnie: Dz. U. z 2013 r., poz. 1409).