Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant Sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 20 maja 2008 r. sprawy ze skargi A. J. i A. J. na decyzję Wojewody [...] z dnia [...] nr [...] w przedmiocie pozwolenia na budowę 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzająca ją decyzję Starosty [...] z dnia [...], nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości.
Starosta [...], działając na podstawie art. 28, art. 33 ust. 1, art. 34 ust. 4 i art. 36 ustawy z dnia 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (tekst jedn. Dz. U. z 2006 r. Nr 156, poz. 1118 ze zm.) powoływanej dalej jako ustawa Prawo budowlane oraz art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze. zm.), zwanej dalej K.p.a., po rozpoznaniu wniosku inwestorów A. i A. J., decyzją nr [...] z dnia [...] odmówił zatwierdzenia projektu budowlanego i udzielenia pozwolenia na budowę inwestycji polegającej na budowie budynku mieszkalnego jednorodzinnego na działce nr A k.m. [...] w K.
Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie organ podał, że wnioskowana inwestycja projektowana jest na terenie objętym miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Gminy [...] zatwierdzonym uchwałą Nr [...] Rady Gminy [...] z dnia 15 grudnia 2004 r. Wyjaśnił, że przedmiotowa działka nr A wchodzi w kompleks terenu oznaczonego na rysunku planu symbolem MN, który - wedle ustaleń planu - stanowi "teren istniejącej zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej. Dopuszcza się realizację obiektów gospodarczych o powierzchni zabudowy do 30m2, parterowych (wysokość do 3,5 m) z dachami o geometrii analogicznej jak budynek mieszkalny - w formie zblokowanej z budynkiem mieszkalnym". W konkluzji organ stwierdził, że wnioskowana inwestycja jest niezgodna z ustaleniami obowiązującego planu zagospodarowania przestrzennego wsi K., które to zapisy nie dopuszczają projektowanej zabudowy mieszkalnej jednorodzinnej na terenie oznaczonym na rysunku planu wyłącznie symbolem MN.
We wniesionym odwołaniu A. J. zakwestionował powyższe stanowisko, uznając je za nieuprawnione oraz naruszające interes prawny inwestorów wynikający z prawa własności powyższej działki, argumentując, że przeznaczenie podstawowe terenu w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego należy rozumieć jako przeznaczenie terenu dominujące na terenie wyznaczonym orientacyjnie lub ściśle liniami ograniczającymi przerywanymi albo ciągłymi. Wywiódł, iż przeznaczenie terenu, określone jako teren istniejącej zabudowy mieszkaniowej jednorodzinnej (MN), nie oznacza, by na tym terenie nie była dopuszczalna zabudowa mieszkalna jednorodzinna, gdyż zapisy planu nie wprowadzają jednocześnie zakazu budowy budynków mieszkalnych, a dodatkowo dopuszczają obiekty gospodarcze o określonych parametrach. Powyższe twierdzenia poparł treścią przepisów wykonawczych dotyczących wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego, podnosząc, zabudowy odbywa się poprzez nakazy, zakazy, dopuszczenia i ograniczenia, wskazując, że w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego organ gminy nie wprowadził na terenie oznaczonym jako MN zakazu lokalizacji nowych budynków mieszkalnych. Do odwołania dołączone zostały opinie: z dnia 3 października 2007 r. Biura Urbanistyczno-Architektonicznego "A", będącego autorem opracowania miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz Wójta Gminy [...] z dnia 9 października 2007 r., dotyczące wydanego wypisu z miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego wsi K. dla działki nr A, z których wynikało, że na działce tej możliwa jest realizacja inwestycji objętej wnioskiem o pozwolenie na budowę.