Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant St. sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 25 lutego 2016 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody Opolskiego z dnia 26 października 2015 r., nr [...] w przedmiocie wymeldowania oddala skargę.
Przedmiotem skargi, wniesionej przez J. K. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, jest decyzja Wojewody Opolskiego z dnia 26 października 2015 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Wójta Gminy [...] z dnia 4 września 2015 r., nr [...], o wymeldowaniu skarżącego z pobytu stałego w budynku mieszkalnym przy ul. [...] nr [...] w [...].
Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym:
W dniu 24 czerwca 2015 r. K. K. złożyła w Urzędzie Gminy [...] podanie, kierowane do Wójta Gminy, o wymeldowanie jej brata - J. K. z budynku mieszkalnego przy ul. [...] nr [...] w [...]. Wskazała, że brat od około 4 lat nie mieszka pod tym adresem, przychodzi tam tylko po swoje pozostawione rzeczy, a obecnie zamieszkuje w swoim nowo wybudowanym domu przy ul. [...] [...] w [...].
W toku postępowania w dniu 14 sierpnia 2015 r. przesłuchano J. K. w charakterze strony oraz przesłuchano świadków: Z. P. i I. N., a nadto w dniu 18 sierpnia 2015 r. przeprowadzono oględziny nieruchomości przy ul. [...] [...] w [...].
Następnie, opisaną na wstępie decyzją z dnia 4 września 2015 r. Wójt Gminy [...] orzekł o wymeldowaniu J. K. z pobytu stałego w budynku mieszkalnym przy ul. [...] nr [...] w [...]. Jako podstawę prawną wskazał przepis art. 35 ustawy z dnia 24 września 2010 r. o ewidencji ludności (Dz. U. z 2010 r. nr 217, poz. 1427 ze zm.), zwanej dalej ustawą. Organ zrelacjonował przebieg postępowania i podał, że wraz z wnioskiem o wymeldowanie K. K. przedłożyła odpis księgi wieczystej wskazującej, iż jest w ¾ częściach właścicielką spornej nieruchomości, a właścicielką ¼ części jest jej zmarła matka - H. K. Organ wskazał, że J. K. od urodzenia jest zameldowany na pobyt stały w [...], przy ul. [...] [...], a świadkowie zeznali, że J. K. widują prawie codziennie lub 2-3 razy na tydzień na posesji przy ul. [...] [...] w [...], ale nie zauważyli, aby ktoś tam zamieszkiwał lub nocował. Według wiedzy świadków J. K. wraz z żoną zamieszkuje przy ul. [...] w [...], co J. K. potwierdził w trakcie przesłuchania, oświadczając, że "na stale myję się, mam rzeczy osobiste na ul. [...]". Organ wskazał, że J. K. przy ul. [...] [...] w [...] przebywa dość często, lecz jego pobyt tam jest związany z dbałością o estetykę posesji, korzystaniem z warsztatu, a nie stałym zamieszkiwaniem w lokalu. Przeprowadzona wizja w budynku na tej posesji potwierdza, że J. K. opuścił miejsce stałego zameldowania. Wprawdzie ma on tam część swoich rzeczy m.in. ubrania robocze, ale brak jest zużycia wody, brak innych ubrań, bielizny, przyborów toaletowych, artykułów spożywczych, co nie może świadczyć o tym, że jego centrum życiowe znajduje się pod tym adresem. W czasie wizji J. K. sam oświadczył, że rzeczy codziennego użytku zabrał z lokalu do swojego domu około 4 lata temu. Na podstawie oceny zgromadzonego materiału dowodowego organ uznał, że budynek mieszkalny przy ul. [...] nr [...] w [...] nie stanowi centrum życiowego dla J. K., który opuścił miejsce pobytu stałego i nie dopełnił obowiązku wymeldowania, zgodnie z art. 33 ust. 1 ustawy. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie wskazał, że istotnym zagadnieniem w sprawie o wymeldowanie jest ustalenie czy strona opuściła miejsce stałego pobytu, która to przesłanka, w rozumieniu art. 35 ustawy jest spełniona, jeśli to opuszczenie ma charakter trwały i dobrowolny. Powołał się też na orzecznictwo sądowoadministracyjne, utrwalone na tle zagadnienia pobytu stałego. Podkreślił porządkowy charakter przepisów ustawy o ewidencji ludności i zaznaczył, że w tym samym czasie można mieć tylko jedno miejsce pobytu stałego lub czasowego (art. 27 ust. 2 ustawy) i stwierdził, że nieprawidłowe jest dalsze utrzymywanie fikcyjnego zapisu zameldowania na pobyt stały niezgodnego, z rzeczywistym faktem przebywania. Odnosząc się do zastrzeżeń składanych w toku postępowania przez J. K., dotyczących zameldowania K. K. na terenie [...] i [...] oraz możliwości zainicjowania przez nią postępowania administracyjnego o wymeldowanie wobec prowadzonego postępowania spadkowego po zmarłej matce - H. K., Wójt wskazał, że kwestia meldunkowa wnioskodawczyni nie jest przedmiotem prowadzonego postępowania administracyjnego, a nadto współwłaścicielowi lokalu przysługuje przymiot strony w postępowaniu w sprawie o wymeldowanie i tym samym ma on uprawnienie do zainicjowania takiego postępowania, natomiast w toku postępowania administracyjnego w sprawie o wymeldowanie nie bada się kwestii związanych z cywilnoprawnymi uprawnieniami do lokalu mieszkalnego.