Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz - spr. Protokolant Sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 grudnia 2012 r. sprawy ze skargi H. S. i B. S. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 maja 2012 r., nr [...] w przedmiocie warunków zabudowy terenu 1) uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Prezydenta Miasta Opola z dnia 22 lutego 2012 r., nr [...], 2) określa, że zaskarżona decyzja nie podlega wykonaniu w całości, 3) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz H. S. i B. S. solidarnie kwotę 500 (pięćset) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi, wniesionej przez H. i B. Sz. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu, jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 30 maja 2012 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Prezydenta Miasta Opola z dnia 22 lutego 2012 r., nr [...], ustalającą na rzecz H. i M. B. warunki zabudowy dla budowy dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych na terenie działek nr A i B k.m. [...] obręb [...], ul. [...] w [...], wraz z budową zjazdów z działek nr C i D stanowiących pas drogowy ul. W[...].
Wydanie zaskarżonej decyzji poprzedziło postępowanie o następującym przebiegu:
Wnioskiem z dnia 10 lutego 2011 r. H. i M. B. wystąpili o ustalenie warunków zabudowy dla inwestycji polegającej na budowie dwóch jednorodzinnych budynków mieszkalnych w zabudowie szeregowej na terenie działek nr A i B położonych przy ul. [...] w [...] obręb [...], wraz z budową zjazdów z działek nr C i D stanowiących pas drogowy ul. [...]. Po wszczęciu postępowania H. i B. Sz. - właściciele nieruchomości sąsiedniej, tj. działki nr E, złożyli uwagi i zastrzeżenia, nie zgadzając się na lokalizację planowanej inwestycji w granicy z ich działką.
W wyniku rozpatrzenia powyższego wniosku, Prezydent Miasta Opola decyzją z dnia 6 czerwca 2011 r. ustalił na rzecz wnioskodawców warunki zabudowy dla dwóch budynków mieszkalnych jednorodzinnych w zabudowie szeregowej. W uzasadnieniu wskazał m.in., że szerokość frontu wnioskowanych działek wynosi łącznie ok. 15 m i określił szerokość elewacji frontowej (obu segmentów łącznie) w granicach od 11,2 m do 16,8 m.
Powyższe rozstrzygnięcie zostało uchylone przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Opolu decyzją z dnia 21 września 2011 r., na skutek odwołania wniesionego przez H. i B. Sz., którzy zakwestionowali lokalizację projektowanego budynku w granicy z ich działką, podnosząc brak koncepcji graficznej oraz różnice w wysokości zabudowy. W uzasadnieniu Kolegium stwierdziło, że parametr dopuszczalnej maksymalnej szerokości elewacji frontowej został ustalony jako wielkość większa niż faktyczna szerokość frontu działek. Podkreśliło konieczność jednoznacznego określania parametrów, w sposób uniemożliwiający ich zmianę na plus lub minus. Wskazało również, powołując się na orzecznictwo sądowe (wyrok WSA w Krakowie z 15 czerwca 2011 r., II SA/Kr 766/10), że w aktualnym stanie prawnym kwestia możliwości zlokalizowania obiektów w granicy działki jest rozstrzygana na etapie ustalania warunków zabudowy, przy czym sytuowanie obiektu w granicy jest rozwiązaniem szczególnym, wymagającym przeprowadzenia analizy zagospodarowania działek sąsiednich i wykazania, jakimi przesłankami kierował się organ dopuszczając to wyjątkowe rozwiązanie, a powinno to wynikać z materiału dowodowego, zwłaszcza z analizy urbanistyczno-architektonicznej. Ponadto, odnośnie przedmiotu postępowania określonego we wniosku, tj. budowy dwóch budynków w zabudowie szeregowej, Kolegium podniosło, że budynki szeregowe tworzą wzdłuż ulicy ciągi od trzech do kilkunastu obiektów, a projektowany obiekt, przy braku kontynuacji kolejnych segmentów, nie odpowiada temu opisowi.