Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska (spr.) Sędzia NSA Jerzy Krupiński Protokolant Katarzyna Działek po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 października 2017 r. sprawy ze skargi M. B. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w Opolu z dnia 7 lipca 2017 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu nienależnie pobranego równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania uchyla zaskarżoną decyzję oraz poprzedzającą ją decyzję Dyrektora Aresztu Śledczego w Kędzierzynie-Koźlu z dnia 29 maja 2017 r., nr [...].
M. B. (skarżący), wnioskiem z dnia 11 marca 2015 r., powołując się na art. 178 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (Dz. U. z 2017 r. poz. 631, dalej powoływana jako ustawa), zwrócił się do Dyrektora Aresztu Śledczego w Kędzierzynie-Koźlu, o przyznanie równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania. Jednocześnie oświadczył, że zarówno on jak i małżonka, nie posiadają tytułu prawnego do lokalu mieszkalnego lub domu. Zaznaczył, że mieszka wraz z córką, żoną i jej rodzicami w domu, do którego prawo mają rodzice żony.
Odpowiadając na ww. wniosek Dyrektor Aresztu Śledczego, pismem z dnia 27 marca 2015 r., nr [...], potwierdził spełnienie przez skarżącego warunków do otrzymania równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszowi Służby Więziennej z tytułu braku mieszkania i na podstawie art. 178 ust. 1 i art. 179 ustawy przyznał ten równoważnik od dnia 1 lutego 2015 r. w wysokości 8,96 zł dziennie.
W dniu 5 lutego 2017 r. skarżący skierował do Dyrektora Aresztu Śledczego w Kędzierzynie-Koźlu wniosek o przyznanie pomocy finansowej przysługującej funkcjonariuszom Służby Więziennej na uzyskanie lokalu mieszkalnego. Wniosek swój umotywował potrzebą zakupu lokalu mieszkalnego w miejscowości [...] przy ul. [...] nr [...]. Wyjaśnił, że aktualnie zamieszkuje ze swoją rodziną, tj. żoną i córką w lokalu mieszkalnym matki żony. Nadmienił też, że wcześniej nie otrzymał pomocy finansowej, o której mowa w art. 184 ustawy, nie dokonał też zbycia lokalu mieszkalnego, o czym stanowi art. 187 ustawy. Do wniosku dołączył umowę przedwstępną sprzedaży zabudowanej nieruchomości położonej w [...] przy ul. [...] nr [...], objętą aktem notarialnym sporządzonym dnia 3 kwietnia 2015 r. w Kancelarii Notarialnej w [...] przez notariusza B. Z., za Repertorium A nr [...] oraz akt notarialny z dnia 3 kwietnia 2015 r. potwierdzający przez niego ww. przedwstępną umowę, zawartą przez małżonkę skarżącego M. B. oraz zbywcę nieruchomości M. K.
Wobec powyższego, Dyrektor Aresztu Śledczego pismem z dnia 20 marca 2017 r., nr [...], stwierdził utratę przez skarżącego uprawnień do otrzymania równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania z dniem 1 marca 2017 r., wyjaśniając, że w dniu 6 lutego 2017 r. skarżący przedłożył akt notarialny, z którego wynika, że w dniu podpisania umowy przedwstępnej, tj. 3 kwietnia 2015 r. nastąpiło wydanie w posiadanie małżonkom B. nieruchomości położonej w miejscowości [...] przy ul. [...] nr [...] (miejscowość pobliska), co jest równoznaczne z utratą uprawnienia do pobierania równoważnika pieniężnego z tytułu braku mieszkania.
Dyrektor Aresztu Śledczego w Kędzierzynie-Koźlu, w wyniku ponownego rozpatrzenia sprawy, decyzją z dnia 24 maja 2017 r., nr [...], wydaną, na podstawie art. 104 i art. 129 § 1 i 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2017 r. poz. 1257, dalej K.p.a.), art. 192 pkt 4, art. 178 ust. 1 pkt 1, art. 181 ust. 1 ustawy oraz § 4 rozporządzenia Ministra Sprawiedliwości z dnia 19 lipca 2010 r. w sprawie równoważnika pieniężnego przysługującego funkcjonariuszowi Służby Więziennej z tytułu braku mieszkania (Dz. U. nr 137, poz. 920) postanowił obciążyć skarżącego kwotą 6.315,95 zł za nienależnie pobrany równoważnik pieniężny z tytułu braku mieszkania za okres od dnia 4 kwietnia 2015 r. do dnia 28 lutego 2017 r.