Sprawa ze skargi na decyzję SKO w O. w przedmiocie zgłoszenia zanieczyszczenia powierzchni ziemi
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędziowie Sędzia WSA Daria Sachanbińska (spr.) Asesor sądowy Elżbieta Naumowicz Protokolant Sekretarz sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 27 czerwca 2006 r. sprawy ze skargi A S.A. w P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...] nr [...] w przedmiocie zgłoszenia zanieczyszczenia powierzchni ziemi oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze
Uzasadnienie strona 1/6

W piśmie z dnia 29 czerwca 2004 r. (przesłane listem poleconym nadanym w dniu 30 czerwca 2004 r.), kierowanym do Starosty Powiatu [...], które wpłynęło do organu w dniu 2 lipca 2004 r., A Spółka Akcyjna, powołując się na przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw, dokonał zgłoszenia zanieczyszczenia powierzchni ziemi, tj. nieruchomości położonej przy ul. [...] w L., stanowiącej działki o numerze ewidencyjnym a, b, c, d, e, f - obręb [...]. Jednocześnie wniesiono o dokonanie wpisu nieruchomości do rejestru gruntów zanieczyszczonych, zgodnie z art. 12 ust. 3 tej ustawy. W uzasadnieniu zgłoszenia A S.A. wskazał, że zanieczyszczenie przedmiotowej nieruchomości powstało przed dniem wejścia w życie powołanej ustawy i spowodowane zostało przez B S.A., która została wykreślona z rejestru handlowego z dniem 7 września 1999 r., a która władała działką od roku 1966. W roku 1999 nieruchomość ta została przekazana A S.A. w stanie zanieczyszczonym.

Starosta [...] decyzją z dnia [...], nr [...], opartą o przepis art. 12 ust. 4 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony środowiska, ustawy o odpadach oraz o zmianie niektórych ustaw (Dz. U. Nr 100, poz. 1085 ze zm.) odrzucił zgłoszenie, uznając je za bezzasadne. Powołując się na stanowisko Podsekretarza Stanu w Ministerstwie Środowiska, wyrażone w piśmie z dnia 15 lutego 2005 r., oraz na opinię Zastępcy Dyrektora Departamentu Instrumentów Ochrony Środowiska Ministerstwa Środowiska z dnia 10 grudnia 2004 r., a także treść wniosku jaki złożono podczas ubiegania się o dokonanie wpisu w księdze wieczystej, organ stwierdził, że dokonująca zgłoszenia Spółka ponosi odpowiedzialność publicznoprawną za rekultywację powierzchni ziemi zanieczyszczonej przez B S.A. W wyniku połączenia spółek nastąpiła bowiem sukcesja generalna praw i obowiązków, a A S.A. stał się następcą prawnym B S.A., zarówno w zakresie stosunków cywilnoprawnych, jak i prawa administracyjnego.

Od powyższej decyzji A Spółka Akcyjna złożył odwołanie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O., wnosząc o jej uchylenie i wywodząc, że przepis art. 12 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. o wprowadzeniu ustawy Prawo ochrony środowiska (...) stanowi lex specialis w stosunku do innych przepisów dotyczących następstwa prawnego i wyłącza dopuszczalność sukcesji obowiązku rekultywacji zanieczyszczeń powstałych przed dniem wejścia w życie tej ustawy. Przepis ten ma działanie retroaktywne i rozstrzyga o stanie prawnym w dacie łączenia spółek. Zarzucono, że w zaskarżonej decyzji nie rozważono, czy następstwo prawne pod tytułem ogólnym w rozumieniu prawa cywilnego odnosi się również do praw i obowiązków z zakresu prawa administracyjnego. Tymczasem powszechnie przyjmuje się, że przejście praw i obowiązków administracyjnych na inną osobę wymaga wyraźnego przepisu ustawy. W tym zakresie przedstawiono poglądy wyrażane w doktrynie i orzecznictwie Naczelnego Sądu Administracyjnego. W oparciu o powyższe wywodzono, iż A S.A. odpowiada za szkody w środowisku wyrządzone przez B S.A. na podstawie przepisów prawa cywilnego, ale nie na podstawie przepisów o odpowiedzialności za rekultywację powierzchni ziemi, stąd powinien partycypować w kosztach tych zanieczyszczeń proporcjonalnie do swej działalności, co winno być przedmiotem postępowania dowodowego. Poza tym, skarżąca Spółka podniosła, iż przyjęcie zasady następstwa administracyjnoprawnego wiązałoby się z odpowiedzialnością A S.A. za rekultywację nieruchomości, o których istnieniu, stanie ekologicznym i technicznym częstokroć nie ma żadnych wiadomości. Na koniec wyrażono przekonanie, że rejon stacji paliw w L. został zanieczyszczony przede wszystkim przez B. W latach 1966 - 1999 przeładunku paliw dokonywano bez wystarczających zabezpieczeń technicznych a świadomość pracowników stacji paliw w zakresie potrzeby ochrony gruntów przed zanieczyszczeniami była znikoma. W okresie przejęcia stacji paliw firma C dysponowała odpowiednimi służbami, specjalizującymi się w ochronie środowiska a normy dopuszczalnych ubytków paliwa uległy znacznym ograniczeniom. Podkreślono także, że przepisy ustawy z dnia 27 lipca 2001 r. nie precyzują, jakie wyniki badań powinny zostać załączone do wniosku zgłoszeniowego.

Strona 1/6
Inne orzeczenia o symbolu:
6139 Inne o symbolu podstawowym 613
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu
Inne orzeczenia ze skargą na:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze