Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia NSA Jerzy Krupiński Sędziowie: sędzia WSA Teresa Cisyk sędzia WSA Grażyna Jeżewska - spr. Protokolant : st. sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 15 czerwca 2010 r. sprawy ze skargi A. W. - P. i M. W. na decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...] w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie zmiany sposobu użytkowania obiektu budowlanego oddala skargę.
Przedmiotem zaskarżenia do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu jest decyzja Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego w Opolu z dnia [...], nr [...], którą działając na podstawie art.138 § 1 pkt 2 ustawy z 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (t.j. Dz. U. z 2000 r., Nr 98, poz.1071 z późn. zm.- zwanej dalej K.p.a.) oraz art. 83 ust.2 ustawy z 7 lipca 1994 r. Prawo budowlane (t.j. Dz. U. z 2006 r, Nr 156, poz. 1118 z późn. zm.- zwanej dalej Prawo budowlane), po rozpatrzeniu odwołania A.W. - P. i M. M. od decyzji Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie brzeskim z [...], nr [...] umarzającej postępowania w sprawie zmiany sposobu użytkowania budynku w G. przy ul. [...], działka ewid. nr A., którego właścicielem jest Spółka Jawna A. w osobach J.B., M.B. i W.B. - uchylił zaskarżoną decyzję w całości i umorzył postępowanie organu pierwszej instancji w sprawie zmiany sposobu użytkowania stacji diagnostycznej w G., ul. [...].
Przedmiotowa decyzja została wydana w następującym stanie faktycznym:
Postępowanie w sprawie wszczęte zostało z urzędu przez Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie brzeskim w związku z pismem A.W.-P zam. przy ul. [...] w G. z dnia 8 maja 2005 r., w którym wskazała, że prowadzona działalność gospodarcza usług samochodowych w części warsztatowej wielofunkcyjnego obiektu budowlanego, należącego do A. Spółki jawnej stwarza uciążliwość dla pozostałych współwłaścicieli zajmujących drugą część obiektu, w związku ze zmianą sposobu użytkowania tej nieruchomości, uprzednio wykorzystywanej jedynie jako warsztaty szkolne oraz stację diagnostyczną.
Powiatowy Inspektor Nadzoru Budowlanego w powiecie brzeskim, po przeprowadzeniu postępowania administracyjnego, wydał decyzję w dniu [...] O zgromadzone dowody organ pierwszej instancji uznał, że obiekt powstał zgodnie z ówczesnym prawem budowlanym, dlatego prowadził postępowanie w zakresie zmiany sposobu użytkowania budynku przez obecnego właściciela - A. Spółka jawna, J.B., M.B., W.B. w G., które umorzył, ponieważ nie stwierdził zmiany sposobu użytkowania. Opolski Wojewódzki Inspektor Nadzoru Budowlanego w Opolu decyzją z dnia [...] znak [...] utrzymał w mocy decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie brzeskim. Na decyzję ostateczną Państwo W. złożyli skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu wyrokiem z dnia 17 stycznia 2008 r., sygn. II SA/Op 490/07 z dnia 17stycznia 2008 r., po rozpatrzeniu skargi A.W.-P. i M M na opisaną decyzję w przedmiocie umorzenia postępowania w sprawie sposobu użytkowania obiektu budowlanego, uchylił decyzję Opolskiego Wojewódzkiego Inspektora Nadzoru Budowlanego oraz poprzedzającą ją decyzję Powiatowego Inspektora Nadzoru Budowlanego w powiecie brzeskim z dnia [...], nr [...].
W wyroku Sąd wskazał, iż zebrany materiał dowodowy oraz przedstawione stanowiska organów są niewystarczające do jednoznacznego stwierdzenia, że prowadzona działalność gospodarcza w przedmiotowym warsztacie nie doprowadziła do zmiany sposobu użytkowania określonego w art. 71 ust. 1 Prawa budowlanego (Dz. U. Z 2006 r. Nr 156, poz. 1118, ze zm.). Sąd, zarzucając naruszenia przepisów postępowania, tj. art. 7, 77 K.p.a., art. 105 K.p.a., w stopniu mającym znaczący wpływ na wynik sprawy oraz naruszenia art. 71 ust. 2 Prawa budowlanego, zaakcentował, iż organ nadzoru budowlanego powinien jednoznacznie ustalić nie tylko sposób poprzedniego wykorzystania budynku, ale także ustalić sposób aktualnego jego wykorzystania, nie tylko pod kątem ustalenia profilu działalności zakładu, ale również i w zakresie intensyfikacji tej działalności. Powinien także odnieść się rzetelnie do zgromadzonego w aktach administracyjnych materiału, jak też do podniesionego przez skarżących zarzutu, iż lokalizacja zakładu naprawczego narusza ustalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.