Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie: sędzia WSA Krzysztof Bogusz asesor sądowy Grażyna Jeżewska - spraw. Protokolant: sekretarz sądowy Jolanta Hadała po rozpoznaniu w dniu 22 września 2005 r. na rozprawie sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
T. R. w dniu 4 maja 2004 r. wystąpił do Ośrodka Pomocy Społecznej w N. z wnioskiem o przyznanie zasiłku celowego lub okresowego specjalnego bądź celowego specjalnego na pokrycie kosztów spowodowanych długotrwałą chorobą, niepełnosprawnością, ubóstwem, kosztami leczenia i zakupów leków, utrzymania mieszkania, kupna artykułów spożywczych, środków czystości i higieny osobistej oraz innym wydatkami i opłatami. W złożonym wniosku wskazał, iż jest osobą samotnie gospodarującą, trwale i całkowicie niezdolną do pracy i samodzielnej egzystencji, która otrzymuje świadczenie rentowe w wysokości 424,74 gr netto. Z otrzymywanej renty nie jest w stanie ponieść nie tylko stałych kosztów takich jak: czynsz, obsługa telefonu, energia elektryczna, spłata zaciągniętego kredytu oraz kosztów zakupu leków, które łącznie wynoszą 563,55 zł., ale także zaciągniętego zobowiązania finansowego u rodziny "Państwa H.". Sytuacja powstał wobec wskazanego zadłużenia zmusiła go do dobrowolnego obniżenia kosztów tytułem czynszu mieszkaniowego, stąd też jego wniosek zasługuje na uwzględnienie.
Decyzją Dyrektora Ośrodka Pomocy Społecznej w N. z dnia [...], Nr [...], na podstawie art. 2, art. 8, art. 39 ust. 2 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2004 r., Nr 64, poz. 593 ze zm.) przyznano T. R. zasiłek celowy w kwocie 40 zł.
W uzasadnieniu decyzji wskazano, iż w oparciu o wywiad środowiskowy oraz załączone dokumenty ustalono, że T. R. kwalifikuje się do otrzymania zasiłku z pomocy społecznej. Jednakże szczupłość środków finansowych, jakimi dysponuje Ośrodek oraz wciąż wzrastająca liczba osób kwalifikujących się do pomocy nakłada na Ośrodek obowiązek takiego dysponowania środkami, aby zaspokoić potrzeby jak najszerszej grupy osób. Przyznana wysokość zasiłku nie wynika tylko z sytuacji materialnej osoby o niego wnioskującej, ale także z realnych możliwości Ośrodka. W związku z powyższym zasiłek celowy w niższej wysokości przyznawany jest rodzinom i osobom, w których choćby jedna osoba otrzymuje stały dochód i jest mała różnica pomiędzy dochodem faktycznym, a kryterium dochodowym ustalonym zgodnie z art. 4 ustawy o pomocy społecznej. Przeciętna wysokość zasiłków dla rodzin o niskich dochodach wynosi 120 zł., zaś dla osób samotnie gospodarujących 80 zł., wobec tego należało postanowić jak w sentencji decyzji.
Odwołując się od tej decyzji T. R. podniósł, iż w jego ocenie zapadła decyzja narusza prawo materialne, a w szczególności przepisy ustawy o pomocy społecznej i orzecznictwo Trybunału Konstytucyjnego przez przyjęcie, że jako osoba samotna trwale i całkowicie niezdolna do pracy oraz samodzielnej egzystencji i nie mająca żadnych krewnych bądź osób zobowiązanych do alimentacji nie ma prawa do uzyskania wystarczającej pomocy materialnej ze środków pomocy społecznej, która to pomoc pozwalałyby jemu na ochronę poziomu życia oraz zaspokojenie niezbędnych potrzeb bytowych, a w szczególności pokrycia kosztów zakupu żywności, leków i leczenia oraz niezbędnych przedmiotów użytku domowego, drobnych remontów i napraw w mieszkaniu, utrzymania niezbędnego telefonu, zakupu środków czystości i higieny osobistej, jak też utrzymanie pełnienia społecznej aktywnej roli i integracji ze środowiskiem oraz korzystania ze środków łączności i przekazu informacji. Odwołujący wskazał, iż posiada niski dochód, bo wynoszący w kwietniu 2004 r. - 424,74 zł, a niezbędne wydatki w tym miesiącu wyniosły 536,55 zł., zatem udzielana pomoc nie pokrywa kosztów "wydatkowania i utrzymania koniecznego." Podniósł, że nie ma środków finansowych na spłatę zadłużenia z tytułu czynszu mieszkaniowego, które na dzień 28 maja 2004 r. wynosi wraz z odsetkami 564, 47 zł. W ocenie odwołującego przyznana mu kwota zasiłku celowego w wysokości 40 zł. nie jest adekwatna do potrzeb koniecznego w/w utrzymania.