Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA Jerzy Krupiński (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędzia WSA Krzysztof Sobieralski Protokolant St. sekretarz sądowy Mariola Krzywda po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 listopada 2019 r. sprawy ze skargi A Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w [...] na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 17 czerwca 2019 r., nr [...] w przedmiocie odmowy stwierdzenia nieważności decyzji ustalającej środowiskowe uwarunkowania realizacji przedsięwzięcia oddala skargę.
Przedmiotem skargi wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A Sp. z o.o. S.K.A. w [...] (zwaną dalej skarżącą) - następcę prawnego B Sp. z o.o. Spółka Komandytowo Akcyjna z/s w [...], jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu (zwanego dalej: Kolegium, SKO) z 17 czerwca 2019 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję własną z dnia 10 września 2018 r., nr [...], odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Prezydenta Miasta Kędzierzyna-Koźla z dnia 31 lipca 2016 r. (winno być: 31 lipca 2017 r.) w sprawie środowiskowych uwarunkowań przedsięwzięcia.
Skarga została wniesiona w następującym, wynikającym z akt administracyjnych, stanie faktycznym i prawnym:
Decyzją z 31 lipca 2017 r., nr [...], Prezydent Miasta Kędzierzyna-Koźla określił dla A Sp. z o.o. w [...] środowiskowe uwarunkowania dla przedsięwzięcia polegającego na budowie instalacji do produkcji olejów bazowych w [...] przy ul. [...], na działce nr a, obręb [...]. Organ w pkt 1 określił gdzie realizowane będzie planowane przedsięwzięcie i na czym będzie ono polegało, w pkt 2 ustalił warunki wykorzystania terenu w fazie realizacji, eksploatacji i użytkowania inwestycji, w pkt 3 zobligował inwestora do uwzględnienia w dokumentacji wymagań dotyczących ochrony środowiska, w pkt 4 określił wymogi w zakresie przeciwdziałania awarii przemysłowej, a w pkt 5 wymogi dotyczące ograniczania transgranicznego oddziaływania przedsięwzięcia.
Wnioskiem z 26 marca 2018 r., R. M. oraz B Sp. z o.o. S.K.A. z siedzibą w [...], reprezentowani przez pełnomocnika K. K., zwrócili się do SKO o stwierdzenie nieważności tej decyzji, podnosząc, że została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa, ponieważ opisane przedsięwzięcie nie jest instalacją do produkcji olejów bazowych, tylko zakładem przetwarzania odpadów. W ocenie wnioskodawców, błędna kwalifikacja przedsięwzięcia naruszała zapisy obowiązującego miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego oraz przepis art. 80 ust. 2 ustawy z dnia 3 października 2008 r. o udostępnianiu informacji o środowisku i jego ochronie, udziale społeczeństwa w ochronie środowiska oraz o ocenach oddziaływania na środowisko (Dz. U. z 2018 r., poz. 2081 ze zm.), dalej w skrócie "u.i.ś." Odwołali się do rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 9 listopada 2010 r. w sprawie przedsięwzięć mogących znacząco oddziaływać na środowisko (Dz.U. nr 213, poz. 1397 ze zm.), dalej: "rozporządzenie", które w § 2 ust. 1 pkt 1 lit. a-d oraz w § 3 ust. 1 pkt 1 zawiera zamknięty katalog zakładów produkcyjnych (chemicznych). Natomiast przepisy § 2 ust. 1 pkt 41 i § 3 ust. 1 pkt 80 rozporządzenia określają, co należy rozumieć pod pojęciem zakładów przetwarzania i odzysku odpadów. Zdaniem wnioskodawców, planowana inwestycja, mimo nazwy "instalacja do produkcji olejów bazowych", w rzeczywistości nie jest zakładem o charakterze produkcyjnym, tylko zakładem przetwarzania i odzysku odpadów. W procesie technologicznym opisanym w raporcie nie zachodzą reakcje chemiczne, w wyniku których z substratów powstaje zupełnie nowy produkt, o innym składzie chemicznym i budowie cząsteczkowej, wobec czego nie ma podstaw do uznania, że przedsięwzięcie jest zakładem chemicznym, o którym mowa w § 104 pkt 2 planu miejscowego. Zdaniem wnioskodawców, kwestionowany akt administracyjny wydany został z rażącym naruszeniem prawa (art. 156 § 1 pkt 2 K.p.a.), co uzasadnia stwierdzenie jego nieważności.