Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Grażyna Jeżewska Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 12 października 2017 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 maja 2017 r., nr [...] w przedmiocie zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad pojazdem 1) uchyla zaskarżone postanowienie, 2) zasądza od Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu na rzecz skarżącego A. W. kwotę 597 (pięćset dziewięćdziesiąt siedem) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Przedmiotem skargi, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A. W., reprezentowanego przez pełnomocnika, jest postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 23 maja 2017 r., nr [...], uchylające postanowienie Starosty Oleskiego z dnia 19 listopada 2015 r., nr [...], wydane w przedmiocie przyznania A. W. zwrotu koniecznych wydatków związanych z wykonywaniem dozoru nad pojazdem marki [...] nr rej. [...], oraz przekazujące sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.
Zaskarżone postanowienie zostało wydane w następującym stanie faktycznym:
W dniu 3 stycznia 2012 r. do Starostwa Powiatowego w Oleśnie wpłynęła wystawiona przez A.W. faktura nr [...], opiewająca na kwotę 14.970,33 zł, za holowanie i zabezpieczenie pojazdu marki [...] nr rej. [...], w okresie od dnia 29 grudnia 2008 r. do dnia 27 grudnia 2011 r.
Za pismem z dnia 10 stycznia 2012 r. Starosta Oleski zwrócił fakturę wystawcy wskazując, że jest ona wystawiona bezzasadnie. Wskazując na § 2 ust. 4 umowy z dnia 7 listopada 2011 r. o współdziałaniu w zakresie przemieszczania, usuwania, holowania i przechowywania pojazdów (zawartej przez A.W. i Powiat Oleski - dopisek Sądu) organ stwierdził, że rozliczenie z wykonawcą nastąpi po skutecznej egzekucji należności od osoby zobowiązanej. Dodał, że Powiat Oleski nie był właścicielem pojazdu przez cały okres wskazany na fakturze oraz wyjaśnił, że obecnie są prowadzone stosowne postępowania administracyjne zmierzające do wyegzekwowania należnych opłat.
Pismem z dnia 21 czerwca 2012 r., powołując się na przepis art. 102 § 2 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz. U. z 2005 r. nr 229, poz. 1954, z późn. zm. [obecnie: Dz. U. z 2016 r. poz. 599, z późn. zm. - dopisek Sądu], zwaną dalej u.p.e.a.) oraz na uchwałę NSA z dnia 29 listopada 2010 r., sygn. akt I OPS 1/10, A.W. wystąpił do Starosty Oleskiego o przyznanie wynagrodzenia w kwocie 14.970,33 zł za wykonywanie dozoru nad pojazdem marki [...] nr rej. [...], w okresie od 29 grudnia 2008 r. do dnia 27 grudnia 2011 r. (kiedy pojazd został odebrany z parkingu w związku z przejściem jego własności na Starostwo), a także o zwrot kosztów związanych z dozorem, w tym kosztów usunięcia pojazdu z drogi.
Takie same wnioski z dnia 21 czerwca 2012 r. A.W. złożył również co do innych pojazdów.
Na wezwanie organu o uzupełnienie wniosków poprzez wskazanie konkretnych, koniecznych kosztów poniesionych na dozór pojazdu, przedstawienie sposobu ich wyliczenia oraz o przedłożenie dokumentów potwierdzających wysokość dochodzonych wydatków, A.W. w piśmie z dnia 29 października 2012 r. przedstawił koszty osobowe za całodobowy dozór przez 7 dni w tygodniu wg kalkulacji dokonanej w 2009 r. Ponadto poinformował m.in., że koszty zużycia energii elektrycznej i pozostałych materiałów zostały pominięte w związku z brakiem możliwości ich odtworzenia, jednak powinny zostać przyznać w formie ryczałtu. Wyjaśnił też, że nie dysponuje dokumentami potwierdzającymi przedstawioną kalkulację, ponieważ z podatku dochodowego od osób fizycznych rozlicza się ryczałtowo, a ta forma rozliczeń nie wymaga archiwizowania jakichkolwiek dokumentów dotyczących kosztów.