Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Ewa Janowska Sędziowie: sędzia WSA Krzysztof Bogusz asesor sądowy Elżbieta Naumowicz - spraw. Protokolant : sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 19 stycznia 2006 roku sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w N. decyzją z dnia [...], nr [...], opartą o przepisy art. 8 i art. 39 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. Nr 64, poz. 593 ze zm.) przyznał T. R. zasiłek celowy w kwocie 60 zł.
Powyższa decyzja została podjęta w wyniku ponownego rozpatrzenia wniosku T. R. z dnia 10 stycznia 2005 r., w którym wnosił o przyznanie zasiłku okresowego oraz zasiłku celowego i zasiłku celowego specjalnego w celu zaspokojenia niezbędnej potrzeby bytowej i ochronę poziomu życia i mieszkania oraz wskazywał na wysokość opłat i innych wydatków), a także zobowiązania z tytułu zaciągniętych pożyczek u osób prywatnych i zaległości czynszowe w spółdzielni mieszkaniowej. Poprzednio wydana przez organ decyzja z dnia 14 stycznia 2005 r., dotycząca udzielenia pomocy w kwocie 60 zł została uchylona przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w O. decyzją z dnia 3 marca 2005 r. z uwagi na wykazanie analityki środków za rok 2004, natomiast niewskazanie jakimi środkami organ pierwszej instancji dysponował w roku 2005 tj. w okresie rozpatrywania sprawy, a nadto liczby osób, które - podobnie jak skarżący - ubiegały się o świadczenie w tym okresie.
W uzasadnieniu ponownej decyzji organ pierwszej instancji wskazał, iż T. R. uzyskuje dochód z tytułu renty inwalidzkiej w kwocie 425,54 zł oraz zasiłek okresowy w wysokości 35,46 zł, co stanowi łącznie 461 zł. Poza tym otrzymuje również pomoc w formie posiłku o wartości miesięcznej 105 zł. Podał, że przyznana pomoc wnika nie tylko z sytuacji materialno - społecznej wnioskodawcy ale również z realnych możliwości finansowych organu, który w roku 2005 otrzymał na realizację zadań własnych kwotę 183300 zł miesięcznie, natomiast w miesiącu styczniu wpłynęły 1762 wnioski o udzielenie pomocy. Z tego względu przeciętna wysokość zasiłku dla rodzin o niskich dochodach wyniosła 120 zł, natomiast dla osób samotnych 80 zł. Poza tym stwierdzono, iż kwoty zasiłków są różnicowane w zależności od tego, czy któraś z osób w rodzinie otrzymuje stały comiesięczny dochód oraz jaka jest różnica pomiędzy dochodem faktycznym a kryterium dochodowym wynikającym z art. 8 ustawy o pomocy społecznej, a ponadto z uwagi na skład osobowy rodziny, gdyż wyższe zasiłki są przyznawane rodzinom z dziećmi, osobom samotnie wychowującym dzieci, nie posiadającym dochodu lub mającym bardzo niski dochód.
W wyniku rozpatrzenia wniesionego odwołania, w którym T. R. zarzucił naruszenie prawa materialnego oraz przepisów postępowania, podnosząc brak sprecyzowania czego dotyczyły złożone wnioski oraz brak wyjaśnienia sposobu rozumienia obowiązku zaspokajania potrzeb mieszkaniowych, przeciwdziałania bezdomności, ochrony konsumentów i zapewnienia warunków samodzielnego funkcjonowania w środowisku, a także zakwestionował uwzględnianie przyznanej pomocy w formie posiłku, podczas gdy posiłek jest dostarczany tylko w dni robocze, a nadto zarzucił, iż organ nie określił sposobu spłacenia istniejących zadłużeń oraz pokrycia wszystkich opłat i niezbędnych wydatków, organ odwoławczy decyzją z dnia [...], nr [...], utrzymał zaskarżoną decyzję w mocy.