Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący: sędzia WSA Daria Sachanbińska - spr. Sędziowie: sędzia WSA Elżbieta Kmiecik asesor sądowy Grażyna Jeżewska Protokolant: sekretarz sądowy Katarzyna Johan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 czerwca 2005 roku sprawy ze skargi T. R. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w O. z dnia [...], nr [...] w przedmiocie zasiłku celowego oddala skargę.
Dwoma wnioskami z dnia 28 stycznia 2004r. i z dnia 9 lutego 2004r. T. R. zwrócił się do Ośrodka Pomocy Społecznej w N. o przyznanie zasiłku okresowego albo okresowego specjalnego, ewentualnie zasiłku celowego albo celowego specjalnego. Wyjaśnił, iż na trwałe jest całkowicie niezdolny do pracy i do samodzielnej egzystencji, a środki z pomocy społecznej potrzebne są mu na pokrycie kosztów leczenia i zakupu leków oraz artykułów żywnościowych, utrzymanie mieszkania, a także pokrycie innych wydatków i opłat. Podał, że jest osobą samotną i utrzymuje się jedynie z renty, której wysokość wynosi 418,02 zł. Tymczasem stałe koszty jakie poniósł w grudniu 2003r. wyniosły 400,93 zł., natomiast w styczniu 2004 r. udało mu się zapłacić jedynie za energię elektryczną, telefon, leki oraz spłacić ratę za sprzęt gospodarstwa domowego, i z tego tytułu poniósł wydatki w łącznej kwocie 186,05 zł. Z powyższego - zdaniem T. R. - wynika, iż jego stały dochód nie pokrywa kosztów koniecznego utrzymania, brakuje mu bowiem środków pieniężnych na żywność, środki czystości oraz inne wydatki i opłaty. Ponadto nadmienił, iż dodatkowo musi spłacać zaciągnięte u opiekunki długi.
Po zaktualizowaniu wywiadu środowiskowego i poinformowaniu strony o połączeniu wniosków w sprawie przyznania pomocy społecznej, Dyrektor Ośrodka Pomocy Społecznej w N., decyzją z dnia [...] udzielił T. R. pomocy w postaci zasiłku celowego w wysokości 40 zł. Organ stwierdził, iż wnioskujący o pomoc kwalifikuje się do jej otrzymania. Przyznał, że przyznana kwota stanowi minimalną pomoc, lecz szczupłość posiadanych środków finansowych i wzrastająca liczba osób kwalifikujących się do pomocy, zobowiązuje do takiego rozdysponowania pieniędzy, by zaspokoić potrzeby jak najszerszej grupy osób. Przyjęto zasadę, że zasiłek celowy w wyższej wysokości jest przyznawany rodzinom z dziećmi, osobom samotnie wychowującym dzieci, osobom które nie posiadają dochodu lub mającym niski dochód. Zasiłek celowy w niższej wysokości przyznawany jest w sytuacji gdy osoba samotna lub choćby jeden członek rodziny otrzymuje stały dochód i jest mała różnica pomiędzy dochodem faktycznym a kryterium dochodowym, ustalonym zgodnie z przepisami ustawy o pomocy społecznej. Wysokość zasiłku celowego dla rodzin wynosi do 300 zł., natomiast dla osób samotnych do 200 zł., w zależności od tego, na co zostanie przeznaczony zasiłek. Ponadto organ wyjaśnił, że w 2004r. otrzymał na realizację zadań własnych, w tym zasiłków celowych kwotę 214.500,00 zł. miesięcznie, stąd też przeciętna kwota zasiłków celowych dla rodzin o niskich dochodach wynosi 120 zł., a dla osób samotnych 80 zł.
W odwołaniu od powyższej decyzji, powołując się na art. art. 2,3,10 ust. 2, 11 pkt 2 i 7, 25 ust. 1, 31 ust. 1 pkt 1,2 i 3 ustawy o pomocy społecznej, T. R. wniósł o jej zmianę lub uchylenie decyzji i przekazanie sprawy do ponownego rozpoznania. Podniósł, że w lutym 2004 r. jego stałe opłaty przekroczyły kwotę 628,32 zł., które to wydatki odwołujący się poniósł przy wydatnej pomocy rodziny pracownicy OPS. Łączna kwota renty i przyznanego zasiłku wynosi 458,02 zł., zatem jest niższa od kryterium dochodowego, wynoszącego 461 zł. Aby spłacić zaciągnięty u opiekunki dług, T. R. zmuszony będzie zmniejszyć opłaty za czynsz mieszkaniowy, co w efekcie może doprowadzić do eksmisji.