Sprawa ze skargi na decyzję SKO w Opolu w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kmiecik Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Elżbieta Naumowicz (spr.) Protokolant St. inspektor sądowy Joanna Szyndrowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 21 lipca 2016 r. sprawy ze skargi A. K. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 19 stycznia 2016 r., nr [...] w przedmiocie skierowania do domu pomocy społecznej oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/7

Przedmiotem skargi, wniesionej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Opolu przez A. K., reprezentowaną przez pełnomocnika, jest decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Opolu z dnia 19 stycznia 2016 r., nr [...], utrzymująca w mocy decyzję Burmistrza Nysy z dnia 6 lipca 2015 r., nr [...], o skierowaniu skarżącej do Domu Pomocy Społecznej w [...].

Zaskarżona decyzja wydana została w następującym stanie faktycznym:

Wnioskiem z dnia 24 września 2014 r. Ośrodek Pomocy Społecznej w [...] wystąpił do Sądu Rejonowego w [...] o umieszczenie A. K. w DPS wobec braku jej zgody. W wyniku rozpoznania tego wniosku Sąd Rejonowy w [...] postanowieniem z dnia 13 listopada 2014 r., sygn. akt [...], zezwolił na umieszczenie A. K. w domu pomocy społecznej wobec braku jej zgody. Postanowienie to wydane zostało po zasięgnięciu opinii sądowo-psychiatrycznej wydanej przez biegłego sądowego psychiatrę.

Decyzją z dnia 6 lipca 2015 r. Kierownik Działu Świadczeń Ośrodka Pomocy Społecznej w [...], działający z upoważnienia Burmistrza Nysy, orzekł o skierowaniu A. K. do Domu Pomocy Społecznej (dalej: DPS) w [...] i nadał tej decyzji rygor natychmiastowej wykonalności. Jako podstawę prawną rozstrzygnięcia podał art. 104 i art. 108 K.p.a. w zw. z art. 54 i art. 59 ustawy z dnia 12 marca 2004 r. o pomocy społecznej (Dz. U. z 2015 r., poz. 163). W uzasadnieniu organ wskazał na treść art. 54 ust. 1 ustawy o pomocy społecznej oraz na postanowienie Sądu Rejonowego w [...] z dnia 13 listopada 2014 r. Wyjaśnił, że z opinii sądowo-psychiatrycznej wynika, iż A. K. przewlekle choruje na [...]. Stwierdził, że z ustaleń wywiadu środowiskowego z dniu 5 listopada 2015 r. wynika, iż A. K. jest osobą stanu wolnego, mieszka z [...], była wielokrotnie hospitalizowana, nie bierze leków i nie zgłasza się na wyznaczone wizyty lekarskie do lekarza psychiatry, a także nadużywa alkoholu. W okresie od 16 października do 31 grudnia 2014 r. była objęta pomocą w formie specjalistycznych usług opiekuńczych. Stosownie do tego organ stwierdził, że istnieje pilna potrzeba umieszczenia A. K. w placówce całodobowej, a ze względu na potrzebę leczenia i stałego nadzoru osób drugich postanowiono skierować A. K. do DPS w [...]. Nadanie decyzji rygoru natychmiastowej wykonalności organ uzasadnił ważnym interesem strony.

Od powyższej decyzji odwołanie wniosła A. K., reprezentowana przez brata - K. K. Zakwestionowała większość ustaleń organu, w tym podniosła, że od listopada 2014 r. nie mieszka z [...], ale z [...] K. i w jego mieszkaniu jest zameldowana na pobyt czasowy do 16 lutego 2016 r. Ponadto, w okresie od 30 stycznia 2015 r. do 3 lipca 2015 r. trzykrotnie przebywała w szpitalu w [...] i w [...], a umówione wizyty u lekarza są przekładane. Zarzuciła również, że pielęgniarki środowiskowe nie starały się jej pomóc i ignorowały jej skargi na zachowanie [...].

Strona 1/7