Sprawa ze skargi na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Daria Sachanbińska Sędziowie Sędzia WSA Krzysztof Bogusz Sędzia WSA Ewa Janowska (spr.) Protokolant st. insp. sądowy Grażyna Jankowska-Stykała po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 24 lipca 2018 r. sprawy ze skargi Gminy Opole na rozstrzygnięcie nadzorcze Wojewody Opolskiego z dnia 2 marca 2018 r., nr IN.I.743.15.2018.KD w przedmiocie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/9

W dniu 25 stycznia 2018 r. Rada Miasta Opola, na podstawie art. 20 ust. 1 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1073, z późn. zm.), zwanej dalej ustawą oraz art. 18 ust. 2 pkt 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2017 r. poz. 1875, z późn. zm.), zwanej dalej w skrócie u.s.g., podjęła uchwałę nr LV/1092/18 w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego "Wójtowa Wieś I" w Opolu, zwanego dalej planem.

Rozstrzygnięciem nadzorczym z dnia 2 marca 2018 r., nr IN.I.743.15.2018.KD, Wojewoda Opolski, na podstawie art. 91 ust. 1 u.s.g. oraz art. 28 ustawy, stwierdził nieważność powyższej uchwały w całości. Uzasadniając podjęte rozstrzygnięcie Wojewoda stwierdził naruszenie art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy w związku z § 4 pkt 8 rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r. w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego (Dz. U. z 2003 r. Nr 164, poz. 1587), zwanego dalej rozporządzeniem z 2003 r., poprzez brak wprowadzenia obligatoryjnych ustaleń odnoszących się do szczegółowych zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości objętych planem miejscowym, tj. minimalnych lub maksymalnych szerokości frontów działek oraz określenie kąta położenia granic działek w stosunku do pasa drogowego. W tym zakresie organ nadzoru argumentował, że plan wypełnia dyspozycję art. 15 ust. 2 pkt 8 ustawy, jeżeli zostaną w nim określone szczegółowe zasady i warunki scalania i podziału, w sposób wynikający z rozporządzenia i uwzględniający wymienione w nim warunki. Ponadto ustalone w planie szczegółowe zasady, warunki scalania i podziału stanowią następnie podstawę do przeprowadzenia scalenia i podziału nieruchomości na podstawie art. 101 ustawy o gospodarce nieruchomościami (Dz. U. z 2018 r. poz. 121, z późn. zm.), zwanej dalej u.g.n. Natomiast bez uszczegółowionych planem zasad i warunków scalania i podziału nie jest w ogóle możliwe przeprowadzenie takiej procedury. Wojewoda nie uwzględnił wyjaśnień organu gminy stwierdzających, że dla terenów mieszkalnych nie ustalono ww. zasad, gdyż ww. tereny stanowią szczególnie niewielkie obszary, które są już ukształcone. A także zastosowania przez Gminę sformułowania "nie ustala się", co zgodnie z § 3 ust. 2 pkt 1 planu będą ustalone na podstawie przepisów odrębnych, które wskazuje na ewentualne podziały na podstawie np. u.g.n. Wojewoda podał, że ustalenie w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego szczegółowych zasad scalania i podziału jest, co do zasady, obligatoryjnym elementem treści planu, co nie oznacza niedopuszczalności odstępstwa od tej zasady. Zamieszczenie zasad scalania i podziału to wymogi obligatoryjne, gdy okoliczności faktyczne uzasadniają takie ustalenia. Wynika z tego, że zastosowanie tego przepisu musi być poprzedzone weryfikacją pod kątem, czy stan faktyczny odpowiada ustaleniom tych zasad. Zdaniem organu nadzoru, wprowadzony przez Gminę w § 5 ust. 3 - 12 pkt 11 zwrot "nie ustala się", sugeruje, iż powyższe parametry są ustalone na podstawie przepisów odrębnych. Tymczasem, organ gminy w wyjaśnieniach wskazuje, iż nie było potrzeby ustalenia zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości. W ocenie Wojewody, decydując się na ustalenie zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości, poprzez wprowadzenie sformułowania "nie ustala się", organ gminy był zobligowany do podporządkowania się wymogom § 4 pkt 8 rozporządzenia z 2003 r. i określenia wszystkich wskazanych w tym przepisie parametrów działek uzyskiwanych w wyniku scalenia i podziału nieruchomości. W przypadku natomiast braku uwarunkowań dotyczących któregokolwiek z tych punktów, w treści projektu powinna znaleźć się odpowiednia o tym informacja. Organ nadzoru zauważył, że zgodnie z art. 102 ust. 1 u.g.n., gmina może dokonać scalenia i podziału nieruchomości na podstawie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego. Wyjątek stanowią tereny przeznaczone w planach miejscowych na cele leśne i rolne. Dodatkowo instytucja scalania i podziału nieruchomości stanowi odrębną instytucje niż podział nieruchomości, wobec czego nie można w zakresie ustalenia zasad i warunków scalania i podziału nieruchomości regulować kwestii dotyczących podziału nieruchomości, o których mowa w wyjaśnieniach organu gminy. W tych okolicznościach Wojewoda stwierdził, że wprowadzenie sformułowania "nie ustala się" dla scalania i podziału nieruchomości stanowi istotne naruszenie zasad sporządzania planu, gdyż w miejscowym planie reguluje się normy, o których mowa również w u.g.n. W sytuacji, gdy organ gminy uznał, brak uwarunkowań dotyczących punktów art. 15 ust. 2 ustawy, powinie w treści uchwały wprowadzić informację, w tym przypadku "nie dotyczy".

Strona 1/9