Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Chrząstowice w przedmiocie zgody na rozłożenie na raty opłaty planistycznej
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Opolu w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Krzysztof Bogusz- spr. Sędziowie Sędzia WSA Ewa Janowska Sędzia WSA Teresa Cisyk Protokolant st. sekretarz sądowy Grażyna Stykała po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 11 marca 2010 r. sprawy ze skargi Wojewody Opolskiego na uchwałę Rady Gminy Chrząstowice z dnia 29 października 2009 r., Nr XXX/214/2009 w przedmiocie zgody na rozłożenie na raty opłaty planistycznej 1) stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały w całości, 2) określa, że zaskarżona uchwała nie podlega wykonaniu w całości.

Uzasadnienie strona 1/5

Przedmiotem skargi wniesionej przez Wojewodę Opolskiego jest uchwała Nr XXX/214/2009 Rady Gminy Chrząstowice z 29 października 2009 r. w sprawie wyrażenia zgody na rozłożenie na raty opłaty planistycznej. Uchwałę tą organ Gminy wydał na podstawie art. 36 ust. 4 ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz. U. z 2003 r. Nr 80 poz. 717 ze zm.), art. 43 ustawy z dnia 30 czerwca 2005 r. o finansach publicznych (Dz. U. z 2005 r. Nr 249 poz. 2104 ze zm.), art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (Dz. U. z 2001 r. Nr 142 poz. 1591 ze zm.) i na podstawie uchwały Nr XXXVII/266/2006 Rady Gminy Chrząstowice z dnia 29 czerwca 2006 r. w sprawie szczegółowych zasad i trybu odraczania i rozkładania na raty należności pieniężnych Gminy Chrząstowice oraz jej jednostek organizacyjnych, do których nie stosuje się przepisów ustawy ordynacja podatkowa oraz wskazania organów do tego uprawnionych.

W § 1 uchwały Rada Gminy Chrząstowice postanowiła, że "wyraża zgodę na rozłożenie na raty kwoty w wysokości 17.887, 50 zł (...) ustalonej decyzją nr PP7324-2/4/09 z dnia 16 lipca 2009 r. w sprawie ustalenia opłaty z tytułu wzrostu wartości nieruchomości spowodowanej uchwaleniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego za nieruchomość gruntową 632/156 k.m.1, obręb Lędziny" .

W § 2 uchwały powierzono jej wykonanie wójtowi, a w myśl § 3 tego aktu uchwała weszła w życie z dniem jej podjęcia.

Powyższa uchwała została doręczona Wojewodzie Opolskiemu 9 listopada 2009 r.

Skargą z 14 grudnia 2009 r. Wojewoda Opolski powołując się na art. 93 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym wniósł o stwierdzenie nieważności tej uchwały z powodu istotnego naruszenia prawa.

W uzasadnieniu skargi Wojewoda przedstawił jej treść, a następnie zacytował zapisy art. 43 ustawy o finansach publicznych oraz art. 36 ust. 4 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym. Organ nadzoru uznał, że uchwała narusza w sposób istotny prawo w szczególności art. 43 ust. 2 ustawy o finansach publicznych. Dalej organ nadzoru odwołał się do orzecznictwa sądowoadministracyjnego podkreślając, że ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym nie reguluje praw i obowiązków organów podatkowych, podatników, płatników, inkasentów, a także ich następców prawnych. Organ uznał na podstawie zacytowanych orzeczeń sądowych, że w sprawie opłaty planistycznej mają zastosowanie przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego, a nie przepisy Ordynacji podatkowej. Według organu dopuszczalna jest możliwość rozłożenia na raty opłaty planistycznej na zasadach określonych przez radę gminy na podstawie art. 43 ust. 2 ustawy o finansach publicznych.

Podkreślono przy tym, iż rada gminy jest umocowana wyłącznie do ustalenia zasad i trybu udzielania ulg w spłacie należności pieniężnych, do których nie stosuje się przepisów Ordynacji podatkowej. Chodzi tutaj o normy o charakterze generalnym, które powinny być tak określone, aby mogły mieć zastosowanie w wielu, powtarzalnych okolicznościach. Delegacja z art. 43 ust. 2 ustawy o finansach publicznych nie upoważnia bowiem rady do podejmowania decyzji, czy wyrażania indywidualnej zgody w sprawie zastosowania określonej ulgi w odniesieniu do konkretnych należności. Zdaniem Wojewody nic nie stoi na przeszkodzie, aby rada w samych zasadach określiła sytuacje, w których do dokonania danej czynności przez wójta wymagana byłaby jej zgoda.

Strona 1/5