Sprawa ze skargi na uchwałę Rady Gminy Lelkowo w przedmiocie przyjęcia do realizacji Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Lelkowo stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący sędzia WSA Marzenna Glabas Sędziowie sędzia WSA Adam Matuszak sędzia WSA Piotr Chybicki (spr.) Protokolant specjalista Małgorzata Krajewska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi Prokuratora Rejonowego w Braniewie na uchwałę Rady Gminy Lelkowo z dnia 29 marca 2017 r., nr XVIII/110/2017 w przedmiocie przyjęcia do realizacji Programu opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy Lelkowo stwierdza nieważność zaskarżonej uchwały.

Uzasadnienie strona 1/4

Zaskarżoną uchwałą z dnia "[...]" podjętą na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (tekst jedn. Dz. U. z 2016 r., poz. 446 ze zm.) oraz art. 11a ust. 1 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r. o ochronie zwierząt (tekst jedn. Dz. U. z 2013 r. poz. 856 ze zm.), Rada Gminy "[...]" uchwaliła program opieki nad zwierzętami bezdomnymi oraz zapobiegania bezdomności zwierząt na terenie Gminy "[...]". W § 4 tej uchwały postanowiono, że uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.

Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Olsztynie na powyższą uchwałę wywiódł Prokurator Rejonowy , zaskarżając ją w całości i zarzucając jej istotne naruszenie przepisów prawa, a to art. 4 i art. 13 pkt 2 ustawy z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych i art. 40 ust. 1 i art. 42 ustawy o samorządzie gminnym, poprzez brak publikacji uchwały w dzienniku urzędowym. W związku z powyższym skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności uchwały w całości. W uzasadnieniu wskazał, że zakwestionowana uchwała jest aktem prawa miejscowego, gdyż zawiera normy o charakterze generalno-abstrakcyjnym, a w konsekwencji winna podlegać opublikowaniu w Dzienniku Urzędowym Wojewody Województwa, tymczasem w jej § 4 postanowiono jedynie, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia. Powyższa okoliczność stanowić powinna przesłankę stwierdzenia nieważności tej uchwały w całości, bowiem skutkiem nieogłoszenia aktu prawa miejscowego w wojewódzkim dzienniku urzędowym jest brak możliwości wywołania przez ten akt skutków prawnych w nim zamierzonych.

W odpowiedzi na skargę pełnomocnik organu wniósł o jej oddalenie. Podniesiono, że zakwestionowana uchwała nie musiała być opublikowana w wojewódzkim dzienniku urzędowym bowiem nie jest normatywnym aktem wykonawczym należącym do kategorii aktów prawa miejscowego. Uchwała, jako akt kierownictwa wewnętrznego zaliczany do aktów planowania będących aktem prawa wewnętrznego, została skierowana wyłącznie do instytucji gminnych i nie zawiera norm skierowanych do podmiotów znajdujących się poza strukturą organizacyjna organów gminy.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie zważył, co następuje:

Skarga jest zasadna.

Zgodnie z art. 3 § 2 pkt 5 oraz art. 147 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 1369 ze zm., zwanej dalej p.p.s.a.), wojewódzkie sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, przy czym uwzględniając skargę na akty prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej, Sąd stwierdza nieważność tej uchwały lub aktu w całości lub w części albo stwierdza, że zostały wydane z naruszeniem prawa, jeżeli przepis szczególny wyłącza stwierdzenie ich nieważności.

Strona 1/4